بازار؛ گروه خودرو: هرچند همچنان در آغاز سال ۱۴۰۰ گره ممنوعیت واردات خودرو باز نشده است؛ اما به اعتقاد کارشناسان و فعالان حوزه خودرو این قفل در سال جاری و نهایتا در ۱۴۰۱ باز خواهد شد. اتفاقی که به اعتقاد برخی اگر منابع ارزی کافی بودند زودتر رخ می‌داد. کما اینکه تاکنون هم بارها موضوع آزادسازی واردات خودرو حتی در مناطق آزاد نیز از سوی مجلس شورای اسلامی مطرح شده است. برای پاسخ به این سوال به سراغ مهدی دادفر، دبیر انجمن واردکنندگان خودرو رفتیم؛ گفت و گوی بازار با وی را در ادامه خواهید خواند.
* برخی معتقد هستند دلیل مخالفت دولت با آزادسازی واردات خودرو نبود منابع ارزی کافی است، بنابراین در صورتی ارز تامین شود بحث ممنوعیت واردات مرتفع و دوباره واردات آزاد می شود، به عنوان دبیر انجمن واردکنندگان خودرو بفرمایید چقدر این موضوع صحت دارد؟
در دولت روحانی واردات آزاد نخواهد شد. حتی اگر او بخواهد هم این اتفاق رخ نخواهد داد. یعنی بگویید صبح کانتینر کانتینر پول وارد کشور شود، این اتفاق رخ نخواهد داد.
در مورد مبحث ارزی باید این سوال را پرسید که مگر در گذشته به واردکننده ارز تخصیص داده می شد؟ یک بار در سال ۹۱ ارز دادند که هزار خطا و سودجویی در آن رخ داد. کار غلطی کردند که چندین نفر هم تاوان آن را دادند. وقتی گفتند ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی برای واردات بگیرید هفت نامه به وزیر، معاون اول رئیس جمهور و غیره نوشتیم و گفتیم این کار را یک بار انجام دادید و تبعات سنگینی داشت. اگر واردات قرار نیست انجام نشود، نشود اما ارز برای خودرو ندهید. به عنوان دبیر انجمن واردکنندگان خودرو باید بگویم به هر حال هر تشکلی که ایجاد می شود یکسری وظایف اجتماعی هم دارد. گفتیم این ارز را ندهید همه دادگاهی می شوند و پرونده پیدا می کنند، ارز را دادند و همه گرفتار شدند. اصلا نیازی نیست برای خودرو ارز داده شود.
مسئولان گفتند در کلان اقتصاد وقتی بخواهید کالایی را از بیرون به داخل کشور بیاورید ارز آن باید از منابع حاصل از فروش نفت ارزی حاصل شده باشد، بنابراین به هر نحوی که بخواهید خودرو بیاورید باید از موجودی ارز کشور خارج شود. لذا دیدیم کلیات حرف دولت درست است. چرا باید خودرو بیاوریم؟ گفتیم این درست است. به هر حال اجازه نداریم منابع ارزی کشور را ببریم و خودرو بیاوریم.
به عنوان دبیر انجمن واردکنندگان خودرو باید بگویم به هر حال هر تشکلی که ایجاد می شود یکسری وظایف اجتماعی هم دارد. گفتیم این ارز را ندهید همه دادگاهی می شوند و پرونده پیدا می کنند، ارز را دادند و همه گرفتار شدند. اصلا نیازی نیست برای خودرو ارز داده شود
حداقل یکسال این حرف مطرح بود. در مدیریت همه دخالت می کنند، حتی ممکن است درس خوانده مدیریت داشته باشیم اما هنر آن را نداشته باشیم. گفتیم فکر کنیم و ۹ ماه برای یافتن راه حل زمان برد و ۱۴ راهکار پیدا کردیم کتبی به همه نامه نوشتیم. نمایندگان مجلس، وزرای دولت، معاونان آن‌ها و غیره همگی جزو دریافت کنندگان نامه بودند. البته شاید بپرسید چرا به همه نامه نوشتید، پاسخ این است که کسی در این کشور عادت به خواندن ندارد، بنابراین راهکارها را برای همه ارسال کردیم.
راه کارها هم شامل: استفاده از ارزهای موجود ایرانیان خارج از کشور، منابعی که دولت‌های آقایان خاتمی، احمدی نژاد و روحانی دنبال این بودند که ایرانیان خارج از کشور را که بالغ بر ۴ میلیون ۵۰۰ هزار نفر ایرانی هستند و ۱۰ درصد از این تعداد جزو افراد سرمایه گذار جهانی هستند و اثرگذاری مالی دارند را به کشور بیاوریم.
گفتیم این ها را راضی می کنیم، پولشان را به بخش خودرو بیاورند. یعنی در بدترین شرایط خودرو می آوردیم. کلی سوال پرسیدن و بررسی شد که چطور و چرا چنین افرادی راضی می شوند. متوجه شدند این کار شدنی است. حتی همتی، رئیس بانک مرکزی نیز ابتدا انتقاد کرد اما پاسخ دادیم هرکسی پول به کشور می آورد باید شخصیت حقوقی داشته باشد، بنابراین حساب رسی و منافع عاید از این ورود کجا خرج می شود همه را می بندیم.
گفتند ممکن است منشا آن پول سیاه باشد، گفتیم از بانک های خارجی زیر نظر FATF که سخت گیرتر نیستید، سفیر ایران در آن کشور تایید کرد واردات را انجام می دهیم، باید چه کار دیگری می کردیم؟
همانطور که اشاره کردم ۱۴ پیشنهاد ارائه دادیم که از این تعداد بخشی را قبول و بخشی را نپذیرفتند. اواخر ایراد تکنیکی نمی توانستند بگیرند اما در نهایت باز هم نپذیرفتند. همچنان با اینکه شرایط سخت تر شده به آن راهکارها اصرار داریم.
البته باید به این نکته اشاره کرد که تا وقتی اسم واردات خودرو و جریان داشتن آن به عنوان یکی از تهدید های صنعت خودرو داخلی باشد، این صنعت حرکت خواهد کرد. چون این مورد را تهدید می بینند و سعی می کنند کار کنند. هرچند معتقد هستم مردم خودرویی که می‌خواهند را باید سوار شوند.
تا وقتی اسم واردات خودرو و جریان داشتن آن به عنوان یکی از تهدید های صنعت خودرو داخلی باشد، این صنعت حرکت خواهد کرد. چون این مورد را تهدید می بینند و سعی می کنند کار کنند. هرچند معتقد هستم مردم خودرویی که می‌خواهند را باید سوار شوند
در بازار رقابتی خودرو جهانی، کشور ما بسیار عقب است. چرا می گوییم وقتی واردات آزاد شود همه می‌خواهند به ایران بیایند بخاطر این است که بازار خودرو ایران کشش تقاضای یک میلیون و ۵۰۰ هزار دستگاه در سال را دارد. بازار کمتر از این مقدار و ۵۰۰ هزار دستگاه خودرو نیز برای یک برند جذابیت دارد. لذا تخفیفات بسیاری را می توانند برای مردم ارائه دهند.
علاوه بر این خودروسازان دنیا هر خودرو را حداکثر سه تا چهارسال چه موتور، گیربکس و غیره همگی تغییر می دهند و نه مثل ما که ۲۰ سال یک محصول را تولید می کنیم. بر این اساس یک بازار رقابتی و سرمایه گذاری ایجاد می شود که سود آن را مصرف کننده می برد. آن‌ها برای خودروهایشان فروش قسطی، همراه با ارائه تسهیلات و غیره ارائه می دهند تا مشتریان به برند آن ها وابسته شوند نه مثل ایران که یک عده برای خرید خودرو طلاق می گیرند تا در لیست قرعه کشی قرار گیرند. اگر تنظیمات را با مردم هماهنگ باشد دولت به نتیجه می رسد در غیر این صورت نتیجه بخش نخواهد بود. تولید خودرو، روغن، موز، خیار و غیره همگی باید همسو با سلیقه مردم باشد.
* در حال حاضر زمزمه‌هایی از آزاد سازی واردات خودرو نهایتا تا دوسال آینده به گوش می‌رسد، اگر این اتفاق رخ دهد به نظرتان باید مثل گذشته با شرکت‌های وابسته وارد همکاری شویم یا امکان ورود شرکت‌های خورویی مادر به کشور فراهم خواهد شد؟
پاسخ به این سوال بیشتر جنبه سیاسی دارد، یعنی اقتصاد سیاسی را در بر می گیرد؛ چرا که بستگی به روابط و جایگاه ما در جهان دارد. بنده اعتقادی به تحریم ندارم و کشورهای خارجی تلاش می کنند که ما را ترد کنند و نگذارند روابط خارجی داشته باشیم اما هنر ما این است که امنیت را برای سرمایه گذار خارجی ایجاد کنیم. رفتار دولت مردان کشور تاکنون این پیام را نداده است که امنیت را برای سرمایه گذاران خارجی حفظ کنیم. در آلمان شرقی و غربی زمانی که دیوار برداشته شد در سمتی که پیشرفت نداشت گفتند تسهیلات و معافیت از مالیات می دهیم تا بتوانید کار کنید. مالکیت را هم به رسمیت می شناسیم چون اهلیت داشته است. چرا کسی چنین تصمیمی را در ایران نمی گیرد؟
مقام معظم رهبری هم چندین بار بر امنیت اقتصادی تاکید کرد. امنیت اقتصادی را برای تاجر ایرانی نتوانستیم تامین کنیم و به سمتی که چند مهر و امضای اشتباهی بزنند هدایت کردیم و در نهایت همه را به زندان انداختیم.
پس انتظار نداشته باشیم با این شرایط کسی برای سرمایه گذاری به کشور بیاید. با نمایش دادن چنین امکانی ایجاد نمی شود. نتیجه شعارها را باید کف خیابان؛ در مترو، خودرو و استفاده از انرژی های نوین و غیره دید. همین الان که تحریم هستیم اگر ریسک سرمایه گذاری را بپذیریم و تضمین کنیم می آیند. اما هیچکسی در این کشور چنین کاری نمی کند و هرکسی بخواهد بیاید آنقدر ضربه به آن می زنند که در نتیجه فرار کند. سرمایه گذار و کارآفرین پای بره، دل آهو و حافظه فیل دارد. یکبار بی احترامی پشت در وزیر و غیره شود، سریع فرار می کند. اگر این مشکلات برطرف شود، خود سرمایه گذار می آید.
انتظار نداشته باشیم با این شرایط کسی برای سرمایه گذاری به کشور بیاید. با نمایش دادن هم چنین امکانی ایجاد نمی شود. نتیجه شعارها را باید کف خیابان؛ در مترو، خودرو و استفاده از انرژی های نوین و غیره دید. همین الان که تحریم هستیم اگر ریسک سرمایه گذاری را بپذیریم و تضمین کنیم می آیند
زمانی که مدیر منطقه ای شرکت رنو به ایران آمد و قرارداد را امضا کرد، ۳ هزار کارگر در کارخانه رنو جذب شد و افزایش فروش داشت و سهامش ارزشمندتر شد. البته نباید به طمع بیفتیم که همین فردا کارخانه را بزنند. ایرانی ها در چنین شرایطی کار را نمی کنند، پس نباید از سرمایه گذار خارجی هم انتظار خارج از عرف داشته باشیم.
* قرار است در سال جدید از خودروهای لوکس مالیات گرفته شود، نظرتان در این خصوص چیست؟
به تازگی گفتند می خواهند مالیات به خودروهای لوکس بندند، مخالف این نیستیم که فرق بین کسی که لندکروز و پراید سوار می شود، باشد. اما باید ببینیم چند برابر پراید لوکس می شود؟ سانتافه ۳۰۰میلیونی ۳ میلیارد شده و می گویند مالیات بدهند!
ما قبل تر هم بررسی کرده بودیم که اگر خودرو گران شود همه کالاها تغییر قیمت می دهند. این قانون را گذاشته اند که نه اینکه کسانی که بهره مند هستند؛ مالیات بدهند، حتی ساعت لوکس هم مالیات دارد. اما باید دید شاخصه لوکس بودن چیست؟ الان دو خودرو دنا و یک خانه داشته باشید لوکس هستید. این شیوه رفتاری با کارآفرین و نگهداشت صاحب سرمایه نیست. می شناسم کسانی را که واردکننده خودرو و کارخانه دار در حوزه های دیگر بودند و از ایران رفتند. یکی رفت اسپانیا، یکی رفت ترکیه و غیره. ختم کلام باید به نیاز مردم پاسخ بدهیم و شرایط رابرای استفاده از کالای خوب فراهم کنیم نه این که کار به جایی برسد که کالای خوب هم لوکس به شمار برود.
نظر شما