بازار؛ گروه استان ها: یعقوب کمالی، صادرکننده فرش است. او عضو اتحادیه صادرکنندگان فرش استان آذربایجان شرقی است و ۵۰ سال است در حوزه صادرات فرش دستبافت تبریز فعالیت می کند.
این صادر کننده فرش دستبافت در گفتگو با خبرنگار بازار درخصوص مشکلات این صنعت می‌گوید:چالش ارزیابی حوزه فرش این است که ارزیابان فرش که لیست قیمت فرش دستبافت را تعیین می‌کنند، قیمت نهایی این محصول را بالا برآورد می‌کنند و در نتیجه برای صادرکننده صرف ندارد که فرش با این قیمت گران در بازار خارجی به فروش برسد و خریداران خارجی نیز تمایلی به خرید فرش ایرانی هر چند نفیس با قیمت بالا ندارند.
بانک مرکزی برای یک فرش ۱۰۰ دلاری، ۲۰۰ دلار پیمان ارزی از تاجر ایرانی می‌گیرد
به گفته کمالی؛ اکنون هم ارزیاب‌های فرش در گمرک تخصص کاملی برای تشخیص فرش‌های نفیس، لوکس وتجاری ندارند. آن‌ها بر اساس لیستی که دارند و رج و عرف بازار، فرش دستبافت را قیمت گذاری می‌کنند. کارشناسان ارزیاب گمرک باید بداند فرش در کجا بافته شده پشم آن چیست وثبات رنگش چطور است و طرحش برای کجاست؟ تا وقتی این موارد را ندانند چطور می‌توانند این محصول را قیمت گذاری کنند؟
کمالی می‌گوید: مشکل دیگر صادرکنندگان این است که با توجه به تهعد پیمان ارزی، اکنون بانک مرکزی برای یک فرش ۱۰۰ دلاری، ۲۰۰ دلار پیمان ارزی از تاجر ایرانی می‌گیرد. صادرکننده مابه تفاوت ارز نیمایی و ارز واقعی را چطور باید پر کند؟
تولید فرش دستبافت خوب در ایران به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه گران تمام می‌شود
به گفته کمالی؛ تولید فرش دستبافت خوب در ایران به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه گران تمام می‌شود. اکنون پشم فرش از نیوزیلند و استرالیا با دلار ۳۰ هزار تومانی وارد می‌شود. دستمزد سنگین بافنده‌ها، افزایش مواد اولیه و هزینه تمام شده تولید فرش دستبافت در ایران باعث شده قیمت نهایی فرش بالا برود.
وی می گوید: اکنون بسیاری از طراحان فرش و حتی بافندگان ایرانی، در ترکیه فرش دستبافت تولید می‌کنند و با یک سوم قیمت تولید شده فرش در ایران؛ آن را از این کشور به دنیا صادر می‌کنند. یعنی با این شرایط شاهد افزایش ۳۰۰ درصدی هزینه تولید فرش در کشور در مقایسه با ترکیه هستیم.
برندهای بزرگ فرش تبریز باید در نمایشگاه‌های بزرگ دنیا مانند اکسپوی دوبی شرکت کنند
کمالی از خاطره سفر امسال خود به دوبی می‌گوید: در اکسپوی دوبی امسال غرفه ایران فرش های مشهد با نقشه و طرح تبریز را به نمایش گذاشته بود. مکان غرفه هم را در انتهای یک ساختمان دور افتاده بود. واقعا ظرفیت فرش ایرانی این است؟ شرکت ملی فرش ایران بدون ارزیابی کارشناسی فرش‌های بدون کیفیت و سطح پایین را در این جشنواره به نمایش گذاشته بود در حالی که برندهای بزرگ فرش ایرانی و تبریزی باید در نمایشگاه‌های بزرگ دنیا مانند اکسپوی دوبی شرکت کنند. البته بسیاری از برندهای بزرگ فرش کشور نیز به دلیل ناامید بودن از فروش دیگردر این نمایشگاه بزرگ دنیا حاضر نمی‌شوند.
نظر شما