بازار؛ گروه بین الملل: فارن افرز در طی مقاله‌ای نوشت: پیشتازی ایالات متحده آمریکا در هوش مصنوعی ممکن است غیرقابل انکار به نظر برسد. شرکت‌های آمریکایی - آنتروپیک، گوگل و اوپن ای آی تقریباً در تمام ارزیابی‌های مربوط به قابلیت‌های عمومی این فناوری پیشتاز هستند. مدل‌های هوش مصنوعی آمریکایی در سوالات چالش‌برانگیز فیزیک، شیمی و زیست‌شناسی از دانشمندان سطح دکترا پیشی گرفته‌اند. تنها تعداد کمی از غول‌های هوش مصنوعی و تراشه آمریکایی ارزش بیشتری از کل بازار سهام چین دارند و سرمایه‌گذاران از سراسر جهان منابع بیشتری را به اکوسیستم هوش مصنوعی آمریکا تزریق می‌کنند.
این پیشرفت چشمگیر از بسیاری جهات، گواهی بر نقاط قوت مدل توسعه هوش مصنوعی آمریکایی است که در دهه گذشته غالب بوده است: اجازه دادن به بخش خصوصی برای فعالیت مستقل با دخالت یا تأمین منابع مستقیم بسیار کم دولت. این رویکرد کاملاً متفاوت از رویکردهایی است که در فناوری‌های پیشرفته گذشته به کار گرفته شده‌اند. سلاح‌ها و قدرت هسته‌ای، سفر فضایی، سیستم‌های مخفی، محاسبات شخصی و اینترنت یا مستقیماً از تلاش‌های دولت ایالات متحده یا با پشتوانه بودجه عمومی قابل توجه پدیدار شده‌اند. هوش مصنوعی همچنین ریشه در علوم تحت حمایت دولت از جمله در محاسبات شخصی و اینترنت دارد و از تحقیقات مداوم تحت حمایت دولت سود می‌برد. اما گسترش هوش مصنوعی اساساً نتیجه فعالیت بخش خصوصی بوده است.
با این حال دلیلی وجود دارد که فکر کنیم روش آمریکایی توسعه هوش مصنوعی به محدودیت‌های خود رسیده است. این محدودیت‌ها احتمالاً در ماه‌ها و سال‌های آینده به طور فزاینده‌ای آشکار خواهند شد و شروع به فرسایش - و شاید حتی پایان دادن به - تسلط ایالات متحده خواهند کرد. در نهایت آنها ایالات متحده آمریکا را در برابر چین که رویکرد جایگزینی برای رقابت هوش مصنوعی دارد، در موقعیت نامساعدی قرار خواهند داد.
باید گفت کفایت سرمایه بخش خصوصی در ایجاد پیشرفت‌های هوش مصنوعی برای مالیات‌دهندگان فوق‌العاده است، اما محدودیت‌های این رویکرد در حال آشکار شدن است. برای فهمیدن دلیل آن، به زیرساخت‌ها توجه کنید. ناوگان عظیم تراشه‌های کامپیوتری مورد نیاز برای توسعه و استفاده از هوش مصنوعی امروزی به مقادیر فوق‌العاده‌ای انرژی نیاز دارند، بنابراین شرکت‌های آمریکایی برای تأمین سوخت مراکز داده‌ای که قصد دارند در سال‌های آینده بسازند، به انرژی بیشتری نیاز خواهند داشت. تحلیلی توسط آنتروپیک تخمین زده است که ایالات متحده آمریکا تا سال ۲۰۲۸ باید ۵۰ گیگاوات انرژی جدید فقط برای هوش مصنوعی تولید کند - تقریباً معادل آنچه کل کشور آرژانتین امروز استفاده می‌کند. تا آن زمان، مراکز داده می‌توانند تا ۱۲ درصد از تولید برق آمریکا را مصرف کنند. بدون برق بیشتر، توسعه هوش مصنوعی متوقف خواهد شد.
بدون تولید برق بیشتر، توسعه هوش مصنوعی در ایالات متحده آمریکا متوقف خواهد شد
واشنگتن اقدامات کمی برای افزودن برق جدید به شبکه برق خود انجام داد. از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۰، ایالات متحده آمریکا ظرفیت جدیدی به شبکه برق خود اضافه نکرد. پس از آنکه جو بایدن در سال ۲۰۲۱ به قدرت رسید و قانونی را برای یارانه دادن به ساخت زیرساخت‌های انرژی پاک تصویب کرد، این کشور بیش از ۱۰۰ گیگاوات به ظرفیت جدید خود اضافه کرد. در آخرین روزهای دوره ریاست جمهوری وی یک فرمان اجرایی را امضا کرد که به طور خاص با هدف تسریع بیشتر هوش مصنوعی و توسعه انرژی پاک انجام شد. گرچه دونالد ترامپ در مورد ساخت زیرساخت‌های انرژی جدید برای هوش مصنوعی حرف‌های درستی زده است، اما به آن عمل نکرده است. وی یک فرمان اجرایی برای تسریع صدور مجوز فدرال برای مراکز داده امضا کرد، اما اجرای آن هنوز در مراحل اولیه است. بدتر از آن، امضای لایحه بزرگ زیبا که در ماه ژوئیه تصویب شد و سایر اقدامات اجرایی، بخش‌های کلیدی تلاش‌های بایدن برای گسترش انرژی، مانند پروژه‌های حیاتی انتقال را از بین برد. حوزه‌ای که می‌توانست موفقیتی دو حزبی باشد، طعمه سیاست شد و اکنون به یک نگرانی عمده برای رقابت‌پذیری کسب و کار و هوش مصنوعی تبدیل شده است.
اگر به خوبی اجرا شود، رونق انرژی مبتنی بر هوش مصنوعی مزایایی بسیار فراتر از خود توسعه هوش مصنوعی خواهد داشت. شرکت‌های پیشرو در حوزه هوش مصنوعی صدها میلیارد دلار برای ساخت زیرساخت‌ها هزینه می‌کنند و فرصت‌های شغلی ایجاد می‌کنند. آنها به عملیات بدون کربن متعهد شده‌اند و تمایل خود را برای پرداخت قیمت‌های بالاتر برای انرژی پاک نشان داده‌اند. این سرمایه‌گذاری‌های عظیم می‌تواند توسعه داخلی منابع انرژی بهتر را تسریع کند که بسیاری از آنها جذابیت دو حزبی دارند، مانند انرژی زمین‌گرمایی پیشرفته و تأسیسات هسته‌ای نسل بعدی. مدل‌های قدرتمند هوش مصنوعی همچنین می‌توانند تحقیقات مرتبط با آب و هوا را تسریع کنند.
با این حال اگر ایالات متحده آمریکا ظرفیت انرژی بیشتری ایجاد نکند، شرکت‌های هوش مصنوعی آمریکایی برای برون‌سپاری توسعه تأسیسات حیاتی استراتژیک - احتمالاً به مناطق نفت‌خیز مانند خلیج فارس که با سوخت کثیف‌تری کار می‌کنند - تحت فشار قرار خواهند گرفت. برای واشنگتن، هرگونه چشم‌اندازی برای برون‌سپاری هوش مصنوعی باید زنگ خطر را به صدا درآورد. یک شرکت آمریکایی که آموزش پیشرفته هوش مصنوعی را به یک کشور خارجی به ویژه یک کشور استبدادی، منتقل می‌کند، خطرات بزرگی را ایجاد خواهد کرد، زیرا هوش مصنوعی شروع به تقویت بیشتر اقتصاد ایالات متحده و ایفای نقش اساسی در دفاع می‌کند. اگر کشور میزبان از رفتار آمریکا ناراضی شود، می‌تواند با یک تلنگر واشنگتن را مجازات کند.
ایالات متحده آمریکا فناوری و ظرفیت صنعتی لازم برای ساخت تأسیسات جدید انرژی را دارد. اما همچنان با انبوهی از مقررات دولتی و خدمات شهری و تأخیرهای رویه‌ای - که برخی با دلایل موجه و برخی نه چندان موجه - مواجه است. این محدودیت‌ها تأخیرهای بزرگی را در اتصال متقابل (فرآیند اتصال یک منبع برق یا مرکز داده جدید به شبکه) ایجاد می‌کند و نیاز به ارزیابی‌های زیست‌محیطی چند ساله دارد. علاوه بر موانع فدرال و خدمات شهری، سیاست‌های ایالتی و محلی می‌توانند دست و پا گیر باشند، به خصوص برای پروژه‌هایی که از چندین ایالت عبور می‌کنند، مانند خطوط انتقال. شرکت‌ها - نه شهروندان - باید هزینه ساخت انرژی را بپردازند، اما سیاست‌های دولت باید انجام این پروژه‌ها را در جدول زمانی معقول برای آنها ممکن سازد.
زیرساخت‌ها تنها حوزه‌ای نیستند که سیاست‌های آمریکا در آن مانع بخش هوش مصنوعی می‌شود. پیشرفت هوش مصنوعی به همان اندازه که به فناوری و قدرت محاسباتی وابسته است، به افراد با استعداد نیز وابسته است، به همین دلیل است که دولت بایدن به شدت عمل کرد تا افراد با توانایی فنی فوق‌العاده را از سراسر جهان به ایالات متحده بیاورد. این تلاش شامل ارتقای هوش مصنوعی و سایر زمینه‌های فناوری پیشرفته به عنوان حوزه‌های اولویت‌دار برای ویزا و همچنین به‌روزرسانی معیارهای واجد شرایط بودن برای استقبال از دانشمندان برتر بود.
خروج استعدادهای برتر در زمینه هوش مصنوعی از آمریکا عواقب فاجعه باری برای این کشور خواهد داشت
ترامپ در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود در سال 2024 اعلام کرد که وقتی دانشجویان خارجی از دانشگاه‌های ایالات متحده فارغ‌التحصیل می‌شوند، باید «به طور خودکار» گرین کارت دریافت کنند. در عوض، تحت رهبری او، ایالات متحده شروع به بستن درهای خود به روی کارگران و دانشجویان خارجی کرده است و حتی کسانی را که ویزا دارند و به طور قانونی در کشور هستند، مرعوب می‌کند. چنین اقداماتی در حال حاضر اثرات نامطلوبی دارند. اگر واشنگتن خود را از دانشمندان متولد خارج از کشور محروم کند یا آنها را به خانه بفرستد، عواقب آن فاجعه‌بار خواهد بود. ایالات متحده تا حد زیادی به این دلیل در رقابت هوش مصنوعی پیشرو است که متخصصانی را از سراسر جهان جذب می‌کند. طبق مطالعه‌ای از دانشگاه جورج تاون که تحقیقات هوش مصنوعی را از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱ بررسی کرده است، ۷۰ درصد از محققان برتر هوش مصنوعی مستقر در ایالات متحده، طبق رتبه‌بندی فوربس، حداقل یک بنیانگذار مهاجر دارند. قبل از ریاست جمهوری فعلی ترامپ، ۷۰ درصد از دانشجویانی که در مقاطع تحصیلات تکمیلی هوش مصنوعی آمریکا ثبت‌نام کرده بودند، از خارج از کشور بودند. از نظر تاریخی، اکثریت قریب به اتفاق این دانشجویان در آمریکا مانده‌اند و اغلب سهم مهمی در صنعت و دانشگاه آمریکا داشته‌اند. اما به لطف سیاست‌های ترامپ، بسیاری از دانشجویان امروزی ممکن است به جای آن به خانه بازگردند. برخی می‌توانند به چین بروند، که فرصتی برای جذب متخصصان هوش مصنوعی پیدا کرده است - و این مهمترین چالش برای منافع هوش مصنوعی آمریکاست.
چالش چین
حفاظت از رهبری هوش مصنوعی آمریکا فقط مربوط به غرور نیست بلکه برای امنیت ملی و رقابت اقتصادی ایالات متحده آمریکا ضروری است. چین در توسعه هوش مصنوعی پیشرفت‌هایی داشته است و اگرچه هیچ یک از شرکت‌های آن هنوز نمی‌توانند با بهترین شرکت‌های آمریکایی برابری کنند، اما از نظر استعداد فنی کمبودی ندارند.
چین در این رقابت با یک نقطه ضعف ویرانگر روبرو است: ناتوانی آن در ساخت مقادیر زیادی تراشه‌های پیشرفته هوش مصنوعی، ضعفی که با کنترل‌های صادراتی ایالات متحده که در دوره اول ترامپ آغاز شد و بایدن آن را به شدت گسترش داد، تشدید شده است. اما پس از لابی‌های سنگین توسط صنعت، دولت دوم ترامپ شروع به از بین بردن این حوزه از اجماع دو حزبی کرده است. به عنوان مثال، در ماه ژوئیه، تصمیم آوریل خود را برای قطع دسترسی چین به تراشه‌های هوش مصنوعی جدیدتر لغو کرد و رئیس جمهور برنامه‌هایی را برای لغو سایر کنترل‌های دوران بایدن نیز اعلام کرد. چنین اقداماتی تقریباً مطمئناً توسعه هوش مصنوعی چین را تسریع خواهد کرد.
پکن قاطعانه عمل کرده است تا اطمینان حاصل کند که اگر به چنین تراشه‌هایی دسترسی پیدا کند، بقیه اکوسیستم هوش مصنوعی آن جایگزین ایالات متحده خواهد شد. انرژی را در نظر بگیرید. پکن سرمایه‌گذاری‌های فوق‌العاده‌ای در نیروگاه‌ها، ذخیره‌سازی انرژی و انتقال انرژی انجام داده است. در نتیجه، چین اکنون بیش از دو برابر ایالات متحده برق تولید می‌کند و پیشتازی آن در حال گسترش است. در برخی از ماه‌ها، این کشور بیش از ۹۰ گیگاوات ظرفیت انرژی جدید و پاک نصب کرده است - تقریباً دو برابر میزان انرژی مورد نیاز شرکت‌های هوش مصنوعی آمریکایی در چند سال آینده.
اگر واشنگتن نتواند رهبری جهانی هوش مصنوعی خود را تضمین کند، دستگاه امنیت ملی چین ممکن است استانداردهای جهانی را برای پایبندی به قوانین چین شکل دهد
پکن همچنین با ادغام صنعت هوش مصنوعی خود با دستگاه امنیت ملی خود، به برتری دست یافته است. وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا اعلام کرده است که شرکت‌های بزرگ هوش مصنوعی چینی مانند تنسنت، ستون‌های کلیدی استراتژی ادغام نظامی-مدنی چین هستند. سیستم‌های هوش مصنوعی کاربرد گسترده‌ای برای سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی دارند: آنها می‌توانند از توسعه سلاح، عملیات سایبری و نظارت داخلی در کنار سایر وظایف پشتیبانی کنند. در عوض دولت چین پشتیبانی گسترده سیاسی و امنیتی را در اختیار شرکت‌های فناوری قرار داده است. از نظر تاریخی، این کمک‌ها شامل خدمات دفاعی و انتقال اسرار صنعتی دزدیده شده از مشاغل آمریکایی بوده است.
از دست دادن رهبری هوش مصنوعی به چین، آسیب جهانی عظیمی نیز به همراه خواهد داشت. امروزه، مصرف‌کنندگان در سراسر جهان از دقت و شفافیت مقررات و تعیین استانداردهای ایالات متحده آمریکا که اغلب با هماهنگی سایر دموکراسی‌ها در بسیاری از حوزه‌های فناوری توسعه یافته است، بهره‌مند می‌شوند. به نفع واشنگتن است که رهبری را به دست گیرد، در غیر این صورت این خطر وجود دارد که حکومت‌های استبدادی به طور یکجانبه استانداردها را تعیین کنند. اگر واشنگتن نتواند روابط بیشتر و بهتری با بخش هوش مصنوعی خود برقرار کند و رهبری جهانی هوش مصنوعی خود را تضمین کند، دستگاه امنیت ملی چین ممکن است استانداردهای جهانی را برای پایبندی به قوانین سانسور چین شکل دهد.
معاملات بزرگ اغلب به عنوان شعار بهتر از سیاست عمل می‌کنند و رسیدن به نوع مناسب معامله در مورد هوش مصنوعی آسان‌تر از انجام آن است. به هر حال، این فناوری به سرعت در مسیری غیرقابل پیش‌بینی در حال پیشرفت است. با پیشرفت هوش مصنوعی به مقادیر بیشتری از زیرساخت‌ها، قدرت و پول نیاز خواهد بود؛ نیاز به امنیت بهبود یافته در برابر تهدیدات اطلاعاتی خارجی افزایش می‌یابد؛ و فوریت همکاری با دستگاه‌های دفاعی افزایش می‌یابد. خطرات سوءاستفاده نیز افزایش می‌یابد و باعث ایجاد بده‌بستان‌های جدید در سیاست‌ها می‌شود. استارت‌آپ‌های بیشتری وارد صحنه خواهند شد و شرکت‌های قدیمی که امروزه غیرقابل توقف به نظر می‌رسند، ممکن است از صحنه کنار بروند. همه افراد درگیر در دنیای هوش مصنوعی باید برای مذاکره مجدد و ایجاد تعادل مداوم آماده شوند.
نظر شما