بازار؛ گروه خودرو: فروچیو لامبورگینی، مهندس مکانیکی که بیش از آن که علاقمند به خودرو باشد. علاقمند به مسابقات گاوبازی بود و از تراکتورسازی به خودروسازی سوق پیدا کرد. فروچیو نام تمام خودروهای خود را از گاوهای این مسابقات انتخاب کرده است.
لامبورگینی خودروهای افسانه‌ای طراحی و تولید کرده که هر کدام در جاده‌ها قد علم کرده و رقبا را به چالش می‌کشند. اما، شاهکار لامبورگینی در سیان به عنوان یک خودرو هایپرکار خلاصه می‌شود. سیان توانسته به خوبی نماد یک خودرو اسپرت هایبرید را در اذهان مشتریان و بازار نشان دهد. در ادامه نگاهی به ویژگی‌های فنی و طراحی این گاو خشمگین لامبورگینی خواهیم داشت.
طراحی خارجی
سیان در نمای ظاهر طراحی یک خودرو فرازمینی را با خود یدک می‌کشد. خودرویی که با طراحی چراغ‌ها مثلثی با حالت فرورفتگی به داخل نه تنها حس قدرت بلکه قابلیت بالای آیرودینامیک این خودرو را در نگاه اول منتقل می‌کند. خطوط تیز و شکسته در قسمت جلو خودرو و سپر سبک جدید طراحی این خودروساز را نمایان می‌کند که احتمالا طراحی نسل بعدی لامبورگینی بر این اساس باشد. در نمای عقب خودرو چراغ‌ها افقی، خطوط منقطع و تیز با پره‌های کربنی در دو طرف انتهای سقف خودرو که در زیر آن پیشرانه لامبورگینی قرار گرفته، بیش از گذشته این خودرو را خاص و جذاب جلوه می‌کند. برای کنترل بهتر و افزایش عملکرد آیرودینامیک این خودرو، یک اسپویلر پاپ آب با اگزوزهای چندضلعی که با افزایش دما بازتر می‌شوند، شاهکار هنر و مهندسی ایتالیایی را نمایش می‌دهد. تغییر حالت اگزوزها کمک به کاهش حرارت پیشرانه و بهبود خنک‌کاری خواهد داشت. در نمای کنار، دریچه‌های ورود هوا برای رادیاتور و خطوط شخصیت، بیش از گذشته برجسته و عضلانی شده است.
طراحی داخلی
طراحی داخلی و حس رانندگی با سیان بسیار مشابه آونتادور است، چیدمان قطعات، متریال اجزا و قرار گیری سرنیشن در فضای داخل کابین همان حس را منتقل می‌کند. لامبورگینی سعی کرده، برای سیان از گرانترین متریال، دوخت و طراحی برای افزایش جذابیت کابین استفاده کند. استفاده از چرم طبیعی در داخل کابین این خودرو نسبت به سایر مدل‌های دیگر لامبورگینی افزایش داشته و رنگ آن را مشتری می‌تواند انتخاب کند.
ارتفاع قرار گرفتن سرنشین در داخل خودرو از سطح زمین به اندازه آونتادور هست و به بیانی می‌توان گفت که لامبورگینی آن مدل را برای فضای داخل سیان احیا کرده است. در این خودرو از آخرین تکنولوژی برای سرگرمی راننده یا کنترل سیستم استفاده شده است. جا نمایی یک صفحه نمایش با گرافیک مناسب، دنده‌های پشت فرمان، ارگونومی اجزا و نورپردازی داخل کابین همگی حس سرعت را به هر بیننده در این کابین منتقل خواهد کرد.
اگر تصور دارید که در این خودرو صدای زوزه پیشرانه آنچنان زیاد است که شما به وجد بیایید، کاملا در اشتباه هستید. عایق‌های حرارتی و صدا در این خودرو به بهرتین شکل ممکن آسایش را برای سرنشینان فراهم می‌کنند.
تسلط راننده به جاده و کنترل خودرو با قرارگیری مناسب در پشت فرمان، به گونه‌ای هست که حس هدایت یک جنگنده را به مالک القا و احتمال خطا در تصمیم گیری ناشی از عدم کنترل را به پایین‌ترین سطح ممکن می‌رساند.
نقطه ضعف این خودرو در طراحی محفظه بار آن است، سیان صندوق حمل بار با فضا کافی نداشته و شاید بتوان در آن یک کلاه ایمنی را فقط قرار داد. گفتنی هست که نبود فضا بار برای این خودرو هایپرکار یک نو گاف در طراحی است.
ویژگی‌های فنی
سیان خاص‌ترین لامبورگینی که تاکنون تولید شده است، این خودرو مجهز به یک پیشرانه ۱۲ سیلندر با آرایش وی شکل و البته پلاگین هیبرید است. سیان نخستین محصول از لامبورگینی هست که با خود پیشرانه الکتریکی را یدک می‌کند.
این خودروساز قصد دارد برای ادای احترام به فروچیو لامبورگینی، از مدل سیان ۶۳ کوپه و ۱۹ رودستر بسازد تا به سال تاسیس این خودروسازی یعنی ۱۹۶۳ اشاره داشته باشد.
لامبورگینی برای این سوپرکار هیبریدی خود از یک پیشرانه ۱۲ سیلندر وی شکل با حجم شش و نیم لیتر و البته تنفس طبیعی استفاده می‌کند. قوای هیبریدی تعبیه شده برای این خودرو، ۳۴ اسب بخار قدرت به سر چرخ‌ها منتقل کرده و برای تردد در شهرهای اروپایی با استانداردهای سختگیرانه آلایندگی، قابل دفاع است. این گاو خشمگین با ترکیب هر دو قوای الکتریکی و احتراق داخلی، قدرتی معادل ۸۰۸ اسب بخار را در اختیار راننده قرار می‌دهد. هرچند که لامبورگینی مدعی هست که صفر تا صد این خودرو فقط کمتر از ۲.۸ ثانیه است، اما آنچه که مشخص هست سیان ۳۵۰ کیلومتر در ساعت می‌تواند سرعت بگیرد.
سیستم هیبرید سیان از یک باتری لیتیوم یون بهره گرفته که می‌تواند مانند یک ابر خازن به سرعت شارژ و سریع دشارژ(تخلیه شارژ باتری) شود. در این سیستم هیبریدی، مهندسان ایتالیایی سعی کردن از هر نوع انرژی تلف شده برای شارژ خودرو بهره بگیرند. نتیجه تلاش آن‌ها نصب ترمزهای احیا شوند در خودرو شده که مقدار شارژ باتری را برای پیمایش مسافت افزایش می‌دهد. وزن کل سیستم هیبرید این خودرو ۳۴ کیلوگرم بوده، این سبک وزنی برای این سوپراسپرت یک مزیت قابل توجه به شمار می‌رود. انتخاب سیستم پلاگین هیبرید برای این هایپرکار، گزینه معقولانه بوده، اما تولید قدرت متکی به انرژی الکتریکی برای لامبورگینی سیان بسیار ناچیز است.
تجربه و لذت رانندگی با اعجوبه لامبورگینی
رانندگی با سیان را می‌توان لمس هیجان با تجربه شتاب و سرعت معنا کرد. زمانی که با پیشرانه احتراق داخلی این خودرو حرکت می‌کند، صدای بامک‌ها، مکش هوا در سیلندر و حرکت پیستون، سبب تولید صدای زوزه از اگزوز می‌شود که در مسیر توجه‌ها را به خود جلب می‌کند. ۷۷۴ اسب بخار قدرت در پیشرانه ۱۲ سیلندر این خودرو به واسطه یک گیربکس دابل کلاچ به سر چرخ‌ها هدایت می‌شود. این کلاچ مزیت فراوانی در انتقال قدرت در هر دنده دارد، باتوجه به تقسیم بندی دنده‌های زوج و فرد برای انتقال توان، اتلاف انرژی چندانی ایجاد نشده و لذت یک رانندگی مهیج را به سرنشین منتقل می‌کند. هرچند که گیربکس این خودرو بسیار گوش به فرمان راننده است، اما در صورت استفاده از حالت دستی این خودرو، لذت رانندگی به دلیل سیستم کنترلی چندان جذاب نخواهد بود. با تمام این تفاصیل باید گفت، سیان یک خودرو برای مسابقات رالی نبوده و نباید توقع عملکرد مشابه خودروهای پیست را از آن داشت.
نکته قابل تامل در طراحی سیان این هست که نسبت به لافراری و آونتادور اس وی جی بهترین هندیلنگ را دارد. این مزیت نیست تنها به دلیل جانمایی عالی قوای الکتریکی با وزن پایین در این خودرو رخ داده است.
لاستیک‌های انتخاب شده برای این خودرو تولید شده شرکت پیرلی بوده که مقدار چسبندگی به سطح زمین را در این خودرو افزایش و فرمان پذیری را به بالاترین مقدار رسانده است. با اینکه سیان یک خودرو چهار چرخ محرک است، اما حالت کم فرمانی برای آن در نظر گرفته شده تا در سرعت‌های بالا راننده به سهولت بتواند خودرو را کنترل کند. کنترل بدنه، استحکام شاسی و مدیریت وزن در سیان سبب شده که هنگام گاز دادن حالت شتاب منفی برای سرنشین ایجاد و البته ایمنی خودرو بیش از محصولات دیگر بالا برود.
هرچقدر که لامبورگینی سعی داشت آونتادور را یک خودرو فوق العاده تهاجمی و پرشتاب معرفی کند، سیان خلاصه تمام هنر مهندسی و طراحی ایتالیایی هست و همان خودرو رویاهای فروچیو برای رقابت با سایر برندها است. شاید بتوان گفت لامبورگینی می‌تواند مدعی ساخت بهترین خودرو اسپرت هایبریدی باشد.
تمام این مزایا به لطف بهبود طراحی و ارتقا پیشرانه در سیان ایجاد شده که در پایین‌ترین دور موتور نیز قدرتی را به سر چرخ‌ها منتقل می‌کند که راننده حس سواری بهتر داشته باشد. از سویی با رسیدن به دور ۸ هزار و ۵۰۰ دور در دقیقه می‌توان نهایت قدرت را به سر چرخ‌ها منتقل کرد. کالیبراسیون پیشرانه با گیربکس به گونه‌ای هست که کمترین ارتعاش یا کوبش ناشی از انتقال قدرت به کابین راه یابد. انی عملکرد فراتر از سرعت است و به بیانی بهتر عملکردی به همان اندازه نمایشی از نظر فیزیکی است. سیان نسبت به هر لامبورگینی دیگر به شدت سریع بوده و در لحظه می‌توان پاسخ به نیاز راننده دهد. جنگ با دیوار هوا یا تولید صدا مخوف در زمان حرکت با این خودرو از بارزترین حالت‌های رانندگی است.
نظر شما