بازار؛ گروه خودرو: خودرو به دلیل نوع طراحی خاصی که دارد همواره در هنگام حرکت با سرعت بالا، هوا با فشار زیاد به بدنه آن وارد می شود. به عبارت دیگر خودرو از ظاهر مشخصی بهرمند است که با توجه به حرکت در سرعت مهندسان و طراحان نوع بدنه را به اشکال مختلفی فرم می دهند. اگر نگاه دقیق تری به خودروهای اوایل دهه ۳۰ میلادی بیندازید و پس از آن خودروهای دهه ۸۰ میلادی را مشاهده کنید، متوجه خواهید شد که تنها هدف از بهبود طراحی خودروها حرکت با سرعت بالا برای آن‌ها بوده است.
خودروهای که در دهه‌های ۲۰ تا ۵۰ میلادی طراحی و تولید می‌شدند، اغلب به شکل مکعب مستطیل بودند. اما با گذشت زمان و مشخص شدن معایب این گونه طراحی و عملکرد ضعیف خودروها مهندسان و طراحان درصدد بهینه‌سازی و و نوآورانه‌ای برآمدند. صنعت خودروسازی در واقع از دهه ۸۰ میلادی به بعد معایب زیادی که در خودروهای قدیمی و سیستم‌های آن وجود داشت را دست خودش تغییرات قرار داد. در زمان طراحی خودرو براساس میزان سرعت و قدرت پیشرانه، حجم‌ها و زوایایی آیرودینامیکی در بدنه خودرو شکل خواهد گرفت.
صنعت خودروسازی دنیا همیشه به دنبال طراحی آیرودینامیکی بوده که علاوه بر دست یابی به سرعت بالا، میزان تولید آلایندگی در کمترین سطح خود باشد. از آنجایی که پس از پروسه نهایی طراحی خودرو دیگر تغییرات روی ظاهر بدنه امکان پذیر نیست قطعات و پارامترهای را در خودرو تغییر می‌دهند که سبب آیرودینامیک‌تر شدن خودرو و کاهش مقاوت هوا در برخورد با بدنه شود. قطعاتی مانند اسپویلر و دیفیوزر و دریچه‌های روی کاپوت و بدنه خودرو سبب بهبود آیرودینامیک خودرو می‌شود.
هنگام طراحی خودرو، اگر محصول ضعف دینامیکی یا آیرودینامیکی داشته باشد که در بازار منجربه به کاهش استقبال شود، مهندسان در نسخه فیس لیفت یا نسل بعدی گاف‌های طراحی را جبران خواهند کرد. به عنوان مثال می‌توان شرکت خودروسازی لامبورگینی که خودرو گالاردو را سال ۲۰۰۲ طراحی و تولید کرد، اشاره داشت. این خودرو سوپراسپرت از نظر دینامیکی دارای ایرادات فنی بود که در سال ۲۰۰۸ در نسخه جدید که با نام سوپرلجرا شناخته می‌شود، ضعف‌های طراحی و تولید را مرتفع کرد. اگر نگاه دقیق‌تری به این خودرو بیندازید متوجه خواهید شد که اسپویلر و حتی هواکش‌های روی بدنه این خودرو به گونه‌ای طراحی شده که بیشترین میزان شکست هوا و بالاترین سطح آیرودنیامیک را داشته باشد.
معمولا در طراحی خودروهای که حالت مکعب مستطیل دارند، از قطعات و کیت‌های بدنه برای تقویت ضریب آیرودینامیک استفاده می‌کنند، نمونه بارز این مساله خودرو اس یو وی کلاس جی مرسدس بنز است. البته امروزه قطعات آیرودینامیکی در کنار مواد اولیه مناسب و سیستم‌های الکترونیکی جدید سبب بهبود حرکت خودرو با بهترین عملکرد آیرودینامکی و نزدیک شدن ضریب آن به ضریب آیرو دینامیک هواپیما اشاره کرد. از پیشگامان این سبک طراحی می‌توان به خودروسازانی مانند لامبورگینی، فراری، مرسدس‌بنز و ب‌ام‌و اشاره کرد.
نظر شما