به گزارش بازار، چند تکنیک جراحی متداول برای پرتز سینه شامل جراحی پروتز سینه با استفاده از ایمپلنت‌های سیلیکونی، جراحی بافت خود بدن و جراحی ریسکونستراکشن با استفاده از بافت و چربی از مناطق دیگر بدن است.
-
جراحی پروتز سینه با استفاده از ایمپلنت‌های سیلیکونی:
جراحی پروتز سینه با استفاده از ایمپلنت‌های سیلیکونی یکی از روش‌های معمول جهت بازسازی یا افزایش حجم سینه‌ها است. در این روش، ایمپلنت‌های سیلیکونی به طور جراحی درون بافت سینه قرار می‌گیرند تا حجم و شکل دلخواه را به سینه‌ها ببخشند.پ
این نوع جراحی ممکن است به دلیل موارد زیر انجام شود:
افزایش حجم سینه: برخی از زنان ممکن است بخواهند حجم سینه خود را افزایش دهند، ساختار طبیعی آن‌ها را تغییر دهند یا پس از جراحی‌های دیگر مانند برداشتن سینه به دلیل سرطان، نیاز به بازسازی داشته باشند.
ترمیم سینه بعد از برداشتن آن به دلیل سرطان: در مواردی که سینه به علت سرطان باید برداشته شود، افراد می‌توانند به وسیله ایمپلنت‌های سیلیکونی سینه خود را بازسازی کنند.
تناسب و تقارن بدن: برخی افراد احساس می‌کنند سینه‌هایشان کوچکتر یا بزرگتر از حد معمول است و از ایمپلنت‌های سیلیکونی برای ایجاد تعادل و تناسب در اندازه سینه‌ها استفاده می‌کنند.
جراحی ایمپلنت سینه با استفاده از سیلیکون می‌تواند به صورت تک مرحله‌ای یا چند مرحله‌ای باشد. در تک مرحله‌ای، ایمپلنت بلافاصله در جراحی اولیه قرار می‌گیرد. اما در چند مرحله‌ای، ایمپلنت به مراتب با دقت بیشتری در چندین مرحله قرار می‌گیرد، به ویژه اگر پوست و بافت‌های سینه از قبل آسیب دیده باشند یا نیاز به بازسازی و ترمیم بیشتری داشته باشد.
این نوع جراحی ممکن است با مزایا و معایبی همراه باشد. به عنوان مثال، بازگشت به فعالیت‌های روزمره نسبتاً سریع است، اما ممکن است نیاز به جراحی‌های تکمیلی برای تعدیل شکل یا حجم داشته باشد. همچنین، ایمپلنت‌های سیلیکونی نیاز به نظارت دوره‌ای و ممکن است پس از مدتی نیاز به تعویض داشته باشند.
-
جراحی بافت خود بدن:
جراحی بافت خود بدن یک روش بازسازی سینه است که از بافت‌های خود بدن فرد استفاده می‌کند تا حجم و شکل سینه را تغییر دهد. این روش ممکن است شامل استفاده از بافت چربی یا بافت عضلانی از مناطق دیگری از بدن مانند شکم، پشت، یا ران باشد.
مزایای این روش شامل موارد زیر می‌باشند:
طبیعی‌تر بودن: استفاده از بافت خود بدن به نظر طبیعی‌تر می‌آید و در نتیجه حس واقعی‌تری از سینه بازسازی شده به وجود می‌آورد.
عدم نیاز به تعویض ایمپلنت: برخلاف ایمپلنت‌های سیلیکونی که ممکن است نیاز به تعویض داشته باشند، این روش از بافت خود بدن استفاده می‌کند که نیاز به تعویض مجدد ندارد.
استفاده از مناطق دیگر بدن برای بازسازی: این روش از مناطق دیگر بدن برای برداشتن بافت استفاده می‌کند، که ممکن است به افراد کمک کند تا همزمان با جراحی سینه، مناطق دیگری از بدن را بهبود دهند.
با این حال، این روش ممکن است با چالش‌ها و محدودیت‌هایی نیز همراه باشد:
پروسه‌ی جراحی زمان‌برتر است: استفاده از بافت خود بدن برای بازسازی سینه ممکن است نیاز به جراحی بیشتری داشته باشد و زمان بیشتری برای بازگشت به وضعیت عادی مصرف کند.
محدودیت در حجم و شکل سینه: ممکن است بافت موجود در مناطق دیگر برای ایجاد حجم یا شکل دلخواه سینه کافی نباشد.
ممکن است نیاز به جراحی تکمیلی داشته باشد: در برخی موارد، نیاز به جراحی تکمیلی ممکن است وجود داشته باشد تا شکل و حجم سینه به دلخواه برسد.
مانند هر روش جراحی دیگری، انتخاب بهترین روش برای بازسازی سینه باید با مشورت و توصیه پزشک و با بررسی دقیق وضعیت فرد انجام شود.Top of Form
-
ریسکونستراکشن با استفاده از بافت و چربی از مناطق دیگر بدن:
ریسکونستراکشن سینه با استفاده از بافت و چربی از مناطق دیگر بدن یک روش بازسازی پیچیده است که از بافت‌های زنده و چربی از مناطق دیگری از بدن مانند شکم، پشت، ران یا سایر مناطق استخراج می‌شود و برای بازسازی سینه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فرآیند به صورت چند مرحله‌ای انجام می‌شود و نیاز به هماهنگی دقیق بین جراحان تخصصی مختلف دارد.
مراحل اصلی این روش عبارتند از:
برداشتن بافت و چربی: در این مرحله، جراحان از قسمت‌های دیگر بدن بافت و چربی را برای استفاده در بازسازی سینه استخراج می‌کنند. این ممکن است شامل جراحی لیپوساکشن (برداشتن چربی) و یا برداشتن بافت از منطقه‌هایی مثل شکم، پشت یا ران باشد.
آماده‌سازی بافت برای بازسازی: بافت‌های جمع آوری شده از بدن می‌توانند به صورت مستقیم برای بازسازی سینه استفاده شوند یا ممکن است از طریق پردازش‌های خاصی مثل تصفیه چربی (اگر از چربی استفاده شده) آماده شوند.
جراحی بازسازی سینه: در این مرحله، بافت و چربی جمع آوری شده از بخش‌های دیگر بدن به عنوان جایگزین سینه‌های قبلی قرار می‌گیرد. جراح به دقت بافت‌ها را قرار می‌دهد تا شکل و حجم دلخواه برای سینه را بسازد.
مراقبت پساجراحی: پس از جراحی، نیاز به مراقبت و نظارت دقیق برای بهبود و بهبودی بعد از عمل وجود دارد. همچنین، نیاز به جراحی‌های تکمیلی و تنظیمات ممکن است در آینده لازم باشد.
مزایای این روش شامل طبیعی‌تر بودن حس و شکل سینه است، زیرا از بافت خود بدن استفاده می‌شود. همچنین، نیاز به تعویض ایمپلنت وجود ندارد. اما، این روش جراحی زمان‌بری است و نیاز به مهارت و تخصص بالای جراحان دارد. همچنین، ممکن است نتیجه نهایی تا زمانی که بافت جایگزین شده به خوبی متمایل به شکل گیری شود، کمی زمان ببرد.
هرکدام از این روش‌ها مزایا و معایب خود را دارند و انتخاب مناسب برای هر فرد باید با مشورت با پزشک و بررسی دقیق وضعیت فرد صورت بگیرد.
نظر شما