اعظم سالار، بازار؛ در سال های اخیر واژه کارآفرین را بارها شنیده اید واژه ای معادل کسانی که شرایط اشتغال را برای دیگران مهیا می سازند اما اگر از تعریف ساده بگذریم باید گفت که کارآفرینی هم به حوزه های متعدد تقسیم بندی می شود.
«کارآفرینی اجتماعی» یکی از زیرشاخه های کارآفرینی است که در آن تولید ارزش در اولویت قرار می گیرد و در این یاداشت می خواهیم در خصوص کار آفرینی اجتماعی صحبت کنیم.
زمانی که می خواهیم یک کار آفرین اجتماعی باشیم باید نخستین گامی که بر می داریم این باشد که یک مشکل و نیاز اجتماعی را تشخیص و راهکارهایی خلاقانه و نوآورانه را پیشنهاد بدهیم و با مسیر کارآفرینی و با ارائه یک طرح کسب‌وکار سازمان یافته و کارآمد به دنبال حل مشکل باشیم.
هدف سودآوری مطلق نیست
هدف اصلی ما در کارآفرینی اجتماعی سودآوری به معنای مطلق اقتصادی نیست بلکه کارآفرینان اجتماعی باید به آموزش، سلامت، اصلاحات رفاهی، حقوق بشر، حقوق کارگران، محیط زیست، توسعه اقتصادی، کشاورزی توجه داشته باشند و با رویکردهای عملی، نوآورانه و پایدار به نفع جامعه و مخصوصا کسانی که به حاشیه رانده شده و فقیر هستند، به حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی بپردازند و فعالیت های کاملا غیرانتفاعی و غیردولتی داشته باشند.
تولید ارزش اجتماعی، نه ثروت می تواند معیار اصلی یک کارآفرین اجتماعی موفق باشد
باور به وجود ظرفیت ذاتی همه مردم برای مشارکت معنادار در توسعه اقتصادی و اجتماعی، داشتن شور و اشتیاق فراوان و انگیزه بالا برای تغییرات اجتماعی، داشتن موضع عملگرایانه و در عین حال نوآورانه در برای حل مشکلات اجتماعی، همراه با عزم راسخ در جهت پشت‌سر گذاشتن موانع و قوانین دست و پاگیر، ریسک پذیری و جرات انجام کارهای نو، منتظر نماندن تغییرات از مهمترین ویژگی های یک کارآفرین اجتماعی است.
یک کارآفرین اجتماعی باید برای کاری که قرار است انجام دهد وقت بذارد و با صحبت و معاشرت کردن با مردم دغدغه آنها را بداند و برای رفع معضلات فکر و تحقیق کند. زمانی که می خواهید فعالیت خود را در حوزه کار آفرینی اجتماعی آغاز کنید سعی کنید به نکاتی مانند توجه به جامعه خلاقیت و نوآوری،درک کسب وکار، شبکه سازی و عزم و اراده اهتمام ویژه ای داشته باشید.
ترویج تغییرات اجتماعی سیستمیک
تولید ارزش اجتماعی، نه ثروت می تواند معیار اصلی یک کارآفرین اجتماعی موفق باشد اگر چه تولید ثروت ممکن است بخشی از فرآیند باشد، اما به خودی خود یک هدف نیست. ترویج تغییرات اجتماعی سیستمیک، هدف واقعی است.
یک کار آفرین اجتماعی باید آنچه را که به آن اشتیاق دارد تعریف کند و زمانی که متوجه اشتیاق خود شدفاصله ها را تعیین کند یعنی باید ببینید چقدر با آن محصولات یا خدمات فاصله دارد و چگونه می‌توانید این فاصله را پرکند.
و در نهایت باید به این موضوع تاکید کرد که کار آفرینان نقاط قوت و مهارت هایی دارند که باید برای موفقیت آنها را شناسایی کنند.
نظر شما