بازار؛ گروه بین الملل: واکنش چین به سفر اخیر نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایپه - پرتاب موشک و انجام تمرین‌های تهاجمی دریایی و هوایی - وضعیت موجود نظامی در آب‌های اطراف تایوان را تغییر داده است.
اما به نظر می‌رسد که اقدامات اقتصادی پکن - ممنوعیت واردات محصولات غذایی مختلف تایوانی و همچنین پایان دادن به صادرات شن و ماسه چین - به گونه‌ای طراحی شده است که تجارت بین دو کشور را رها کند.
این عدم تعادل حقیقت ناراحت کننده ای را که شی جین پینگ، رهبر چین در تنگه تایوان با آن روبرو می شود، نشان می دهد: اقتصاد هر دو کشور در صورت ادامه تشدید اوضاع، ضرر خواهند کرد. در حالی که تایوان، با بهره‌گیری از صنعت نیمه‌رساناهای پیشرو در جهان، رشد قابل‌توجهی را تجربه می‌کند، اقتصاد چین روی لبه چاقو قرار گرفته است - «معجزه اقتصادی» افتخارآمیز آن توسط بحران املاک و سیاست‌های «صفر کووید» تضعیف شده است.
واقعیت این است که ثروت چین و تایوان بر اساس وابستگی مشترک ایجاد شده و روابطی که در طول نسل گذشته برای اتصال صنایع کلیدی مانند الکترونیک ایجاد شده است، بدون آسیب رساندن به هر دو کشور قابل قطع نیست. ما حتی به تامین کنندگان، تولیدکنندگان، سرمایه گذاران و مصرف کنندگان در سراسر جهان که به زنجیره های تامین یکسانی متکی هستند نیز اشاره نمی کنیم.
اگر پکن در مورد اعمال مجازات اقتصادی تایوان به دلیل میزبانی از پلوسی جدی بود، می‌توانست روابط اقتصادی خود با تایپه را مستقیم‌تر هدف قرار دهد. به عنوان مثال، ممکن بود صادرات محصولات الکتریکی تایوانی به سرزمین اصلی را مختل کند که در سال گذشته بیش از ۵۰ درصد از ۱۸۹ میلیارد دلار صادرات این کشور به چین و هنگ کنگ را تشکیل می داد.
همچنین می توانست به طور جدی مانع از جریان کالا از طریق تنگه تایوان، یکی از مهم ترین آبراه های جهان برای کشتی های کانتینری شود. در واقع، گلدمن ساکس پیش‌بینی می‌کند که محدودیت‌های پایدار در تجارت بین تنگه‌ای برای اقتصاد تایوان «بسیار آسیب‌رسان» و زنجیره‌های تأمین فناوری «بسیار مخرب» خواهد بود.
اما چنین اقداماتی به این معناست که پکن به پای خود شلیک کند. ماشین صادرات چین بدون قطعات الکترونیکی ساخت تایوان فلج می شود (چه رسد به سایر وارداتی که در بنادر آن بارگیری می شود). این توازن ظریف توسط یک مقام وزارت دارایی تایوان مورد تاکید قرار گرفت: «صنایع الکترونیکی تایوان و چین به شدت به یکدیگر وابسته هستند. بنابراین، ما انتظار نداریم که چین برای اعمال تحریم‌های اقتصادی شدیدتر بر مشاغل تایوانی اقدام جدی انجام دهد.
مهم ترین ملاقات پلوسی در تایپه ممکن است با روسای فعلی و سابق شرکت تولید نیمه هادی تایوان (TSMC)، تولید کننده پیشرو تراشه های پیشرفته در جهان، بوده باشد. سال گذشته، ایالات متحده آمریکا ۶۴ درصد از درآمد فروش این شرکت را به خود اختصاص داد - رقمی که احتمالاً افزایش خواهد یافت، به ویژه با توجه به گزارش های مداوم مبنی بر اینکه غول تایوانی می تواند تا ۶ کارخانه در آریزونا بسازد.
باید گفت تحریم‌های پکن علیه تایوان پس از سفر پلوسی چیزی بیش از اقدامی نمادین نبود. محصولات کشاورزی و مواد غذایی تنها ۰.۲۳ درصد از واردات چین از تایوان را در شش ماهه اول سال ۲۰۲۲ به خود اختصاص دادند و بیشتر صدها شرکت تایوانی که مستقیماً تحت تأثیر تحریم ها قرار گرفتند، بر بازارهای کوچک متمرکز هستند. بنابراین مبلغان پکن به این ادعا متوسل شدند که هدف از ممنوعیت صادرات مواد غذایی مانند مرکبات و محصولات ماهی تنبیه حامیان حزب حاکم دموکراتیک مترقی تایوان است - حتی اگر برخی از تولیدکنندگان روستایی به طور سنتی با حامیان کومینتانگ مخالف بودند.
یکی دیگر از رسانه های چینی مدعی شد که ممنوعیت صادرات شن و ماسه به سازندگان نیمه هادی تایوان که از ماسه کوارتز بسیار فرآوری شده برای تولید تراشه ها استفاده می کنند، آسیب می رساند. اما واردات شن و ماسه چینی معمولاً توسط صنعت ساخت و ساز تایوان استفاده می شود و ماسه کوارتز را می توان از جاهای دیگر در سراسر جهان تهیه کرد. علاوه بر این، سهم چین از واردات شن و ماسه تایوانی از نزدیک به ۸۰ درصد در سال ۲۰۱۲ به زیر ۱۰ درصد در سال گذشته کاهش یافته است.
در نهایت، اکونومیک دیلی نیوز که توسط دولت چین اداره می شود به مخاطبان داخلی خود گفت که تحریم های تایوان به اقتصاد تحت فشار «کاهش فروش صادراتی، افزایش قیمت ها و رکود» فشار می آورد و طبقات پایین و متوسط آن در معرض تهدید قرار دارند. چرخه مارپیچی فقر وصفی بهتر برای چین است که نرخ رشد آن در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۲ به ۰.۴ درصد کاهش یافت که بسیار کمتر از رشد ۳.۰۸ درصدی تایوان است. بسیاری از شهروندان و مشاغل چینی به دلیل تعطیلی گسترده کووید صفر آسیب دیده اند و بیکاری جوانان به نزدیک به ۲۰ درصد رسیده است.
به همان اندازه وضعیت بازار املاک چین نگران کننده است، جایی که فروش مسکن امسال به شدت کاهش یافته است زیرا حداقل بیست و هشت نفر از یکصد توسعه‌دهنده اصلی املاک کشور در پرداخت وام و اوراق قرضه نکول کرده‌اند.
هیچ یک از اینها مشکلات اقتصادی تایوان را نفی نمی کند. نابرابری درآمد یک مسئله جدی است، به ویژه برای صنایع کارگر بر و نسل جوانی که برای یافتن شغل خوب یا خرید آپارتمان مشکل دارند و صنایع رو به زوال از رونق نیمه هادی ها (که بسیار فراتر از TSMC است) سود نخواهند برد. با این حال، به نظر می رسد سرمایه گذاران بیشتر نگران سرمایه گذاری های چینی هستند. سهام فهرست‌شده در بورس‌های چین به مدت شش هفته کاهش یافته است و اخبار مربوط به تنگه تایوان نگرانی‌ها را در مورد چشم‌انداز اقتصادی این کشور افزایش داده است.
در حالی که سهام تایپه پس از سفر پلوسی ضربه کوچکی خورد، حال و هوای بسیار شبیه به آخرین رویارویی با چین در سال‌های ۱۹۹۵-۱۹۹۶ بود، زمانی که چین برای اولین بار موشک‌هایی را به آب‌های نزدیک تایوان شلیک کرد و بازار حدود ۲۰ درصد سقوط کرد.
همه این موارد به ما چه می گوید؟ به طور خلاصه، تایوان تهدیدها و تمرین‌های نظامی پکن را مانند همیشه در نظر گرفته است - به‌ویژه وقتی صحبت از تجارت با یک ابرقدرت باشد.
نظر شما