بازار؛ گروه آب و انرژی: «قوانین در کشور ما بیشتر به واردات است تا صادرات.» این بخشی از گفته های فرج الله عماری از فعالین صنعت ترانسفورماتور است که معتقد است کیفیت تولیدات ایرانی از نظر کیفیت و قیمت قابل رقابت با بهترین برندهای دنیا هستند. او با بیان اینکه کسانی که دنبال واردت ترانسفورماتور هستند ریگی به کفششان وجود دارد و منافعی غیر از منافعی ملی را دنبال می کنند.
این فعال صنعت ترانسفورماتور همچنین در ادامه سخنان خود با انتقاد به انحصار موجود در برخی از صنایع کشور، گفت: اگر می خواهیم کشور پیشرفت کند باید انحصار را از بین برده و یک فضای رقابتی ایجاد کنیم.
او همچنین نبود نیروی کار متخصص را از مهم ترین دغدغه های این صنعت در سال ۱۴۰۰ برشمرد.
متن کامل گفتگوی «بازار» با «فرج الله معماری» مدیرعامل شرکت آریا ترانس و دارنده نشان امین الضرب در سال جاری را در ادامه می خوانید:
ما در تحریم اول شدیم و در تحریم دوم زندگی کردیم و فعالیت می کنیم. در حال حاضر کالایی که دانش فنی و تکنولوژی بالایی دارد را در داخل کشور تولید می کنیم و این به معنای این است که تحریم ها هم نتوانسته جلوی ساخت کارخانه در کشور ما را بگیرد
* در حال حاضر وزارت نیرو اعلام کرده که می خواهد ظرفیت تولید برق در کشور را حدود ۴۰ هزار مگاوات در کشور افزایش دهد. آیا زیرساخت ها و تجهیزات لازم برای تحقق این هدف در بخش هایی همچون تولید ترانسفورماتور وجود دارد؟
ما در تحریم اول شدیم و در تحریم دوم زندگی کردیم و فعالیت می کنیم. در حال حاضر کالایی که دانش فنی و تکنولوژی بالایی دارد را در داخل کشور تولید می کنیم و این به معنای این است که تحریم ها هم نتوانسته جلوی ساخت کارخانه در کشور ما را بگیرد. بنابر این مشکلی از نظر افزایش ظرفیت وجود ندارد. به قاطعیت می گویم که طی یک پروسه دو تا سه ساله می توانیم چنین ظرفیتی را در کشور ایجاد کنیم البته به شرط اینکه وزارت نیرو همراهی لازم را داشته باشد هیچ مانعی در این حوزه ایجاد نکند.
*بسیاری از فعالان صنعت برق مدعی اند که وزارت نیرو در سال های گذشته به رقیب بخش خصوصی تبدیل شده و به جای تسهیل گری بیشتر سعی در سنگ اندازی دارد. این مشکل در بخش تولید زیرساخت های لازم برای برق هم وجود دارد؟
طی دهه گذشته، بسیار تلاش شد تا در صنعت ترانسفورماتور کشور، سیطره انحصار باقی بماند اما بخش خصوصی در حالی پا به این عرصه گذاشته و چراغ این صنعت را روشن نگاه داشــته است که امروز صنعت ساخت ترانسفورماتور فوق سنگین برای شبکه انتقال برق، رقابتی شده اســت.
با این وجود همچنان شاهد هستیم که یک شرکت وابسته به وزارت نیرو در این صنعت وجود دارد. خریدار محصولات این شرکت و سهامدار آن خود وزارت نیرو بود. بدیهی است که در چنین شرایطی قوانین و ساز و کارها متناسب با منافع و فضای ذهنی برخی از افراد صاحب نفع از این شرکت در این بخش حاکم می شود. این در حالی است که اگر رقابت در صنعتی وجود داشته باشد، ارتقای کیفیت و کاهش قیمت کالا و به دنبال آن تامین منافع مصرف کننده در کشور دنبال خواهد شد.
ظرفیت تولید ترانسفورماتور در کشور به اندازه کافی بوده و هیچ نیازی به واردات نداریم. چرا که تولیدات ما هم از نظر تولید و هم از نظر قیمت در وضعیت بهتری نسبت به محصولات مشابه خارجی است
*آیا واردات ترانسفورماتور به کشور صورت می گیرد؟ اصلا نیازی به واردات وجود دارد؟
با وجود گروه صنعتی آریا ترانسفور نیاز به هیچ وارداتی نیست. اگر کسی واردات انجام می دهد ناشی از عدم توجه به تولید داخلی است. کالاهایی که ما در کشور تولید می کنیم از نظر کیفیت در حد بهترین استانداردهای دنیاست. نیازی به واردات نداریم، مگر اینکه کسی ریگی به کفشش باشد. متاسفانه نفع عده ای در کشور در توسعه واردات و ایجاد وابستگی به کشورهای خارجی است.
*مهم ترین چالش سال ۱۴۰۰ برای شما به عنوان یکی از فعالین صنعت ترانسفورماتور چه بوده است؟
تولید در ایران محدودیت ها و مشکلات متعددی دارد که توانستیم بخش زیادی از آنها را پشت سر بگذاریم. اما مهم ترین چالش امروز ما کمبود نیروی متخصص است. این صنعت به دانش بالا و نیروی تحصیل کرده نیاز دارد و ما ناچاریم سالها برای آموزش نیروهای خود زمان بگذاریم.
تغییرات مکرر قوانین از دیگر مشکلات این صنعت است. ما خیلی وقت ها در بلاتکلیفی به سر می بریم و نمی دانیم قانونی که امروز به تصویب رسیده چند ماه دیگر اعتبار دارد.
قوانین در ایران بر مبنای واردات تنظیم شده؛ گستردگی که در بخش قوانین وارداتی وجود دارد در بخش صادراتی نیست. حمایت ها در بخش صادرات بسیار رقیق و کم ر نگ بوده در حالیکه واردکنندگان را با سیاست های نادرست مورد تشویق قرار می دهیم
*مهم ترین رویکردی که دولت باید برای سال ۱۴۰۱ در دستور کار قرار دهد، چیست؟
راه نجات کشور و رشد اقتصادی توسعه صادرات است. بر همین اساس باید در سال های آینده به سمت صادرات محور بودن قوانین حرکت کنیم. متاسفانه قوانین در ایران بر مبنای واردات تنظیم شده است. گستردگی که در بخش قوانین وارداتی وجود دارد در بخش صادراتی نیست. جالب است که بدانید حمایت ها در بخش صادرات بسیار رقیق و کمرنگ بوده در حالیکه واردکنندگان را با سیاست های نادرست مورد تشویق قرار می دهیم. به عنوان مثال اگر یک واحد اقتصادی و تولیدی برای شرکت در مناقصه های بین المللی یک ضمانت نامه بخواهد باید کفش های آهنین به پا کند و دست آخر هم ممکن است موفق نشود.
نظر شما