بازار؛ گروه بین الملل: شورای آتلانتیک اخیرا مقاله ای با قلم «آرجون بیسن» با عنوان «پول دیجیتال متعلق به کشورهای دموکرات یا مستبد است؟ منتشر نموده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
چین با راه اندازی ارز دیجیتال مرکزی خود و حرکت به سمت یک جامعه بدون پول نقد، در پی بدست آوردن مزایای پول دیجیتالی است در حالی که کنترل سرمایه را تقویت می کند و تسلط خود را بر همه معاملات تقویت می کند. ارز دیجیتال از طریق بانک های چین توزیع می شود و از بخشی از پلتفرم های فناوری مانند Alipay استفاده می کند که به گفته یی گانگ رئیس بانک خلق چین، چالش ها و خطرات مالی خاص خود را دارد. چین همچنین تجارت و استخراج ارزهای رمزنگاری شده را به دلیل ترس از هزینه های زیست محیطی، کلاهبرداری و پولشویی متوقف کرده است.
چین همچنین به طور فعال در حال شکل دهی مقررات بین المللی برای افزایش مشخصات یوان در مبادلات جهانی، به چالش کشیدن سیستم بانکی جهانی تحت سلطه دلار و اطمینان از قابلیت همکاری و به اشتراک گذاری داده ها بین کشورها برای اطمینان از انطباق است.
اگر کشورها بتوانند مکانیزم های ارز دیجیتال بانک مرکزی عمده فروشی و فرامرزی را در مقیاس وسیع پیاده کنند، این سیستم های پرداخت می توانند جایگزین سیستم بانکی SWIFT تحت حمایت ایالات متحده به عنوان سیستم انتقال بانک به بانک شوند.
این امر می تواند سهم تجارت بین المللی و جریان سرمایه را به دلار آمریکا کاهش دهد. این جنبه معاملاتی تسلط بر دلار آمریکا است که ایالات متحده را قادر می سازد تا از منابع مالی جهانی مراقبت کرده و تحریم های قدرتمندی را در سراسر جهان وضع کند.
با این وجود، تحریم های یک جانبه آمریکا حتی در میان متحدان و شرکای خود بحث برانگیز است و چین تنها کشوری است که با اقدامات ایالات متحده که از نقش محوری آن در سیستم پولی جهانی بهره برداری می کند، مخالف است. اگر چین موفق به اجرای یوان دیجیتالی شود، می تواند سودهای اقتصادی و سیاسی قابل توجهی را برای پکن و مدل دولت محور آن در داخل و خارج ایجاد کند.
بسیاری از دموکراسی های لیبرال نیز در تلاش برای نوسازی سیستم های پولی خود، حفاظت از کنترل حاکمیت خود بر ایجاد پول و بهبود شمول مالی هستند. از این میان، بانک سوئد پیشرو است و در حال حاضر در مرحله آزمایش ارز الکترونیکی خود است. مشابه چین، ارز دیجیتالی پیشنهادی بانک مرکزی سوئد از طریق کیف پول های دیجیتالی و سیستم های پرداخت شخص ثالث عمل می کند-اما برخلاف ارز دیجیتال چین، قصد جایگزینی پول نقد را ندارد.
به نظر می رسد ایالات متحده آمریکا در مورد ارزهای دیجیتال شکاک تر است. «جروم پاول»، رئیس فدرال رزرو گفت: در مورد مزایای کلی ارز دیجیتال بانک مرکزی به طور قانونی تصمیم گرفته نشده است، در حالی که کنگره به دلیل مقررات پیشنهادی رمزنگاری در بن بست است. در چند ماه گذشته شاهد افزایش چشمگیر علاقه به ارز دیجیتال بوده ایم، از جمله از طریق معرفی قانون مطالعه ارز دیجیتال در کنگره و به دنبال آن جلسات مجلس نمایندگان و سنا در این زمینه.
مشابه اتحادیه اروپا، ذینفعان و نمایندگان ایالات متحده طیف وسیعی از نگرانی ها را مطرح کرده اندکه منعکس کننده مبادلات مختلف دموکراتیک ذاتی ارزهای دیجیتال است.
سرسخت ترین حامیان از نیاز به سیستم پولی ایالات متحده برای رقابت پذیری برخوردار هستند زیرا دیگران از نوآوری استقبال می کنند. «نها نارولا» در ماه ژوئن به قانونگذاران گفت که دلار دیجیتال در واقع طراحی مجدد سیستم های پرداخت ما را ارائه می دهد. اگر بتوانیم یک رابط کاربری خوب برای ارز دیجیتال بانک مرکزی ایجاد کنیم، می توانیم آنچه را که اینترنت برای انتقال اطلاعات انجام داد - یعنی ایجاد بستری برای نوآوری - برای انتقال ارزش انجام دهیم.
سوال دیگر نیاز به حفظ حریم خصوصی مصرف کننده است در حالی که با واسطه های خصوصی برای مبارزه با تامین مالی غیرقانونی و پولشویی کار می کند. توصیه های متفکرانه بانک مرکزی کانادا برای طراحی حریم خصوصی برای ارزهای دیجیتال و همچنین انتقاد پاول از یوان دیجیتالی چین به دلیل اجازه به دولت برای پرداخت هرگونه پرداخت، به تفاوت اساسی ارزش ها بین دموکراسی ها و کشورهای خودکامه اشاره می کند.
به نظر می رسد سایر سیاست گذاران دموکراتیک و بانکداران مرکزی از بر هم زدن وضع موجود و ایجاد بی ثباتی در سیستمی که برای اقتصاد آنها به خوبی کار می کرد عصبی هستند. چنین ارز دیجیتالی همچنین باید از یک اکوسیستم رقابتی پشتیبانی کند و بنابراین باید با نوآوری های جدید در امور مالی غیرمتمرکز و پرداخت های دیجیتال قابل همکاری باشد.
کارشناسان معتقدند که دولتهای دموکراتیک به احتمال زیاد سیستم های ارز دیجیتال خود را بر اساس رویکردی مبتنی بر ریسک پایه گذاری خواهند کرد: کیف های بزرگتر با دارایی های بیش از یک میلیون دلار مستلزم حمایت های قوی تر از مشتریان خود هستند، در حالی که کیف های اصلی با دارایی های کوچک نیازی به دقت لازم ندارند و امکان پرداختهای ناشناس و نقدی را فراهم می کند.
این امر به توازن استانداردهای مبارزه با پولشویی با نیاز به افزایش شمول مالی کمک می کند. در نهایت، ارزهای دیجیتالی فرصت های فوق العاده ای برای ایمن سازی، فراگیری و کارآیی بیشتر اقتصاد ارائه می دهند، اما به احتمال زیاد تفاوت بین جوامع دموکراتیک و اقتدارگرا را بیشتر می کند.
ارزهای دیجیتال پیچیده و غیر متمرکز می توانند تشخیص فعالیت های غیرقانونی را دشوارتر و منابع بیشتری را در پی داشته باشند، در حالی که یک ارز دیجیتال متمرکز می تواند حریم خصوصی دولت را به خطر بیندازد. همانطور که دموکراسی ها درگیر بحث های طولانی و قوی در مورد عواقب و خطرات ارز دیجیتال هستند، دولت های اقتدارگرا همچنان به دنبال یک دید ساده تر و متمرکز هستند که قدرت خود را با پیامدهای قابل توجه ژئوپلیتیک و حقوق بشر تقویت می کند.
نظر شما