جواد حیران نیا؛ بازار: شیوع ویروس کرونا و تبعات آن برای اقتصادی جهانی سخن از نظم اقتصادی پساکرونایی را مطرح ساخته است. برخی معتقد هستند در نظم پساکرونایی «حمایت گرایی» اقتصادی بر نظم لیبرال مبتنی بر همکاری های اقتصادی مسلط خواهد شد.
از سوی دیگر اینکه چه بازیگرانی در نظم پساکرونایی سریعتر اقتصاد خود را احیا خواهند کرد موضوعی مهم است. خبرنگار بازار در گفتگو با «جیم اونیل» عضو مجلس اعیان انگلیس و وزیر اقتصاد اسبق بریتانیا به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می آید.
لُرد بارون «ترنس جیمز اونیل» اقتصاددان بریتانیایی و عضو مجلس اعیان (مجلس لُردها) بریتانیاست. وی بیشتر به خاطر ابداع «بریک» BRIC، مخفف اختصاری ابتدای نام کشورهای برزیل، روسیه، هند و چین(چهار کشور با سرعت در حال توسعه) است. «بریک» در واقع نماد تغییر قدرت اقتصادی جهانی به دور از اقتصادهای توسعه یافته G۷ به شمار می رود.
اونیل همچنین در سال ۲۰۱۱ اصطلاح «میکت» که اشاره به اقتصادهای مکزیک، اندونزی، کره جنوبی و ترکیه دارد را به نام خود کرد. در سال ۲۰۱۳ وی نوواژه «مینت» که به اقتصاد کشورهای مکزیک، اندونزی، نیجریه و ترکیه اشاره دارد را نیز ابداع کرده است.
وی همچنین رئیس سابق مدیریت دارایی گلدمن ساکس و وزیر دولت محافظه کار سابق بوده است. وی استاد افتخاری اقتصاد در دانشگاه منچستر است. او به عنوان وزیر بازرگانی و خزانه داری بریتانیا در دولت دوم «دیوید کامرون» منصوب شد، سمتی که تا زمان استعفا در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۶ در آن مشغول به کار بود. «اونیل» در حال حاضر رئیس شورای سلطنتی «چتام هاوس» بریتانیا است.
*شما اخیراً در مصاحبه با شبکه CNBC اظهار داشتید که در نتیجه رشد اقتصادی چین، اقتصاد جهانی نیز شکوفا می شود. در کدام حوزه ها و بخشها این شکوفایی بیشتر جلوه گر خواهد بود؟ به عبارت دیگر، در بخشهای صادرات و واردات، کدام بخش های اقتصاد جهانی خسارات را سریعتر جبران می کنند؟
اعلام شد که کره جنوبی، سریعترین کشور جهان برای تولید داده های تجاری خود، در تاریخ اول ماه مه است، که صادرات ماه آوریل آن با ۴۱ حوزه افزایش در سال، سریعترین نرخ رشد طی ۲۰ سال است.
تجارت جهانی به طرز قابل توجهی به سرعت بهبود می یابد و این موضوع برای ماه های آینده برای بسیاری از بخش های اقتصادی خوب خواهد بود. اینکه این رشد تا چه اندازه پایدار خواهد بود، بستگی به سیاست های آینده دارد. به عبارت دیگر این بهبود وضعیت اقتصادی به سیاست های پولی و مالی و همچنین چگونگی کنترل ویروس کرونا بستگی دارد.
*چین به دنبال احیای جاده ابریشم باستانی است و این موضوع را ذیل پروژه «یک کمربند-یک جاده» دنبال می کند. آیا تصور می کنید این پروژه به عنوان یک نظم چینی می تواند نظم لیبرال جهانی را کنار بزند؟
من فکر می کنم چند سال ابتدایی پروژه «یک کمربند-یک جاده» آنگونه که واقعاً چین می خواست پیش نرفت و ابتکارات آنها با مقاومت بسیاری از کشورها مواجه شد، از جمله کشورهایی که به طور خاص به عنوان بخشی از نظم تجاری لیبرال عمل نمی کنند و لیبرال نمی اندیشند.
چین باید دوباره طرح «یک کمربند-یک جاده» را مورد بازبینی قرار دهد و از سیستم مالی خود بهتر استفاده کند تا بتواند این پروژه را ادامه دهد که امیدها و آرزوهای سایر کشورها را نیز در برگیرد.
*برخی کارشناسان صحبت از نظم اقتصادی پساکرونایی می کنند. آیا شما معتقد به چنین نظمی هستید؟ اگر معتقد به چنین نظمی هستید، شاخصه های این نظم چیست و بازیگران اصلی آن چیستند؟
من درباره وجود چنین نظمی مطمئن نیستم. در واقع، ما شاهد یک بازگشت سیکلی گسترده در بسیاری از اقتصادهای غربی هستیم. بنابراین من مطمئن نیستم که نظمی که فوراً بعد از دوره کرونا شاهد خواهیم بود، نظمی باشد که در آینده نیز شاهد آن خواهیم بود.
به عبارت دیگر ما بعد از دوره کرونا، شاهد یک نظم اقتصادی ممکن است باشیم اما این نظم اقتصادی لزوماً نظامی پایدار و برای مدت طولانی نخواهد بود.
با این وجود معتقد هستم که قرن حاضر، قرن چین و آسیا است. اما من فکر می کنم که در حال حاضر این اقتصادهای قدرتمند غربی خواهند بود که اقتصاد خود را سریع بازیابی خواهند کرد.
در برخی نقاط، این نتیجه ممکن است به سبب حبابهای تازه باشد ولی اقتصادهای آسیایی به لحاظ ساختاری بهتر عمل خواهند کرد؛ اما این موضوع برای آینده است. به عبارت دیگر در کوتاه مدت اقتصادهای قدرتمند غربی بهتر عمل خواهند کرد ولی در بلندمدت این اقتصادهای آسیایی هستند که عملکرد بهتری خواهند داشت.
*ایران و چین توافق ۲۵ ساله همکاری امضاء کرده اند. این توافق تا چه میزان به چین اطمینان خاطر در خصوص منابع تأمین انرژی خواهد داد و این کشور را از تهدیدات انرژی آمریکا مصون خواهد داشت؟
من خیلی در خصوص جزئیات این توافق اطلاعات ندارم اما به طور آشکار چین علاقمند است که منابع انرژی خود را متنوع سازد.
*رشد اقتصادی ایالات متحده چه زمانی به قبل از دوره کرونا برمی گردد و کدام بخش از اقتصاد آمریکا بیشترین آسیب را خواهد دید؟
فکر می کنم قبل از پایان سال ۲۰۲۱ ایالات متحده به رشد بالاتری از میزان قبل از شیوع ویروس کرونا بازگردد. در اقتصاد آمریکا به دلیل پشتیبانی مالی و پولی شدید شاهد یک بازیابی چرخشی شدید خواهیم بود. بخشهای از اقتصاد که به حوزه مصرف مرتبط هستند بیشترین سود را بعد از کنترل کرونا خواهند برد، مگر اینکه ایالات متحده بیشتر درآمد داخلی خود را برای پس انداز ذخیره کند که البته این موضوع برای مدتی طولانی پایدار نخواهد بود.
نظر شما