میترا شهبازی؛ بازار: در تمام دنیا برای اینکه هزینه های تولید، تحقیق و توسعه، طراحی و تولید قطعات خودرو کاهش یابد، خودروسازان بزرگ و کوچک با یکدیگر ادغام می شوند. در همین راستا نیز به این دلیل که پژو- سیتروئن بازار جهانی را نداشت با فیات کرایسلر ادغام شد تا بتواند از ظرفیت فیات در اروپا و از ظرفیت کرایسلر در آمریکا بهره ببرد. بر همین اساس این خودروسازان توانستند با همکاری همدیگر بازار خودرو دو قاره را تصاحب کنند و عنوان چهارمین خودروساز بزرگ دنیا را به خود اختصاص دهند. حالا این خودروسازان ظرفیت تولید بالغ بر ۸.۷ میلیون دستگاه خودرو در سال را دارند.
بنابراین اگر در خاورمیانه برند خوب، توانایی تکنولوژیکی و فنی مناسبی نداریم و نتوانسته‌ایم تاکنون ظرفیت سازی مناسبی داشته باشیم باید همانطور که دنیا به سمت ادغام حرکت کرده است، مسیر همکاری خودروسازان و قطعه‌سازان ایران، روسیه و ترکیه را هموار کرد. در صورتی که چنین اتحادی ایجاد شود نه تنها به بازار هر سه کشور دست خواهیم یافت بلکه در خاورمیانه نیز به عنوان هاب منطقه معرفی خواهیم شد.
به اعتقاد کارشناسان بازار منطقه به قدری تشنه است که همه خودروسازان سعی دارند نه تنها در آن حضور داشته باشند بلکه حتی سعی می‌کنند محصولات خود را بر اساس نیاز خاورمیانه تولید کنند؛ چرا که خودروسازان داخلی تاکنون نتوانسته است از ظرفیت بکر این منطقه استفاده کنند. در نتیجه خودروسازان با ادغام این بازار را صاحب می‌شود و دیگر با معضل کمبود نقدینگی و زیان انباشته مواجه نخواهند شد. در این راستا محمدرضا نجفی منش، رئیس انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازان خودرو در گفتگو با بازار در خصوص ظرفیت‌های منطقه توضیح می‌دهد.
* به عنوان رئیس انجمن صنایع همگن قطعه سازان کشور بفرمایید که آینده صنعت خودرو و قطعه سازی را چطور ارزیابی می‌کنید؟ چقدر ایران برای توسعه صنعت خودرو در مجامع بین المللی حضور دارد؟
قرار بود اواخر سال گذشته یک کنفرانس خودرویی در ژنو برگزار شود که به دلیل تمهیدات مقابله با شیوع بیماری کرونا این کنفرانس به صورت آنلاین برگزار شد؛ در این کنفرانس هشت نماینده کارفرمایی از جمله بند به همراه ۴۰ نفر از دولت حضور داشتند.
برگزاری این کنفرانس در راستای این بود که چه آینده‌ای برای صنعت خودرو پیش‌بینی می‌کنیم و چه نیاز آموزشی برای آن داریم. نکته قابل توجه در آن کنفرانس این بود که صنعت خودرو در خارج از ایران به عنوان یکی از صنایع مادر شناخته می‌شود؛ چرا که در این صنعت تمام تکنولوژی‌هایی که به صورت معمول در جاهای دیگر مصرف می‌شود به صورت تکنولوژی متوسط تا بالا در صنعت خودرو به کار می‌رود.
* منظور از استفاده از نوع پیشرفته تکنولوژی‌های به کار رفته در صنعت خودرو همان بهره مندی از مواد اولیه همچون مواد پتروشیمی، فولاد و غیره است؟
منظور این است که برای مثال در خودرو از شیشه استفاده می‌شود اما شیشه به کار رفته در خودرو با شیشه ساختمانی کاملا متفاوت است. همچنین در خودرو از پارچه بهره برده می شود که با پارچه مصرفی در خودرو دارای تفاوت‌هایی همچون ضد حریق بودن و غیره است. بنابراین اگر کشوری به تکنولوژی خودرو دسترسی داشته باشید به تمام تکنولوژی ها دسترسی خواهید داشت.
درحال حاضر چین نزدیک ۳۰ میلیون خودرو در سال تولید می کند و آمریکا ۱۱ میلیون خودرو تولید می کند. این اختلاف نشان می دهد که آینده اقتصاد ایران نیز در صنعت خودرو است
* با این تفاسیر صنعت خودرو دنیا در کدام مسیر گام برداشته و ایران باید چطور از آن الگوبرداری کند؟
صنعت خودرو در ۱۰۰ سال اخیر توانسته در اقتصاد دنیا نقش قابل توجهی داشته باشد؛ زادگاه این صنعت ابتدا اروپا، سپس آمریکا و بعد از آن به آسیا آمد. الان ۵۲ درصد خودروها در آسیا تولید می شود و این رقم همینطور ادامه دار خواهد است و و بالاتر هم خواهد رفت. چین نزدیک ۳۰ میلیون خودرو در سال تولید می کند و آمریکا ۱۱ میلیون خودرو تولید می کند. این اختلاف را نشان می دهد که آینده اقتصاد ایران نیز در صنعت خودرو است و آینده صنعت خودرو در تکنولوژی‌های جدید و کاهش آلاینده ها هست. کاهش مصرف سوخت و در خودروهای برقی و الکتریکی است که پیش بینی می شود که تا ۱۰ سال آینده ۳۰ تا ۴۰ درصد خودروهای دنیا خودروهای برقی شوند. همچنین باید برای دیجیتالی شدن این صنعت نیز اقداماتی شود. لذا پیش بینی می شود که یکسری از تخصص‌های فعلی از بین بروند و یکسری از تخصص های جدید به وجود بیایند.
* اشاره کردید به اینکه با توسعه تکنولوژیکی صنعت خودرو یکسری از تخصص‌های فعلی از بین خواهد رفت و جایگزین‌های برای آن ایجاد خواهد شد؛ به عنوان رئیس انجمن صنایع همگن قطعه سازان کشور در این زمینه چه پیشنهادی به خودروسازان و حتی قطعه سازان کشور دارید؟
باید از الان به استقبال نیازهای تخصصی جدید صنعت خودرو برویم و آن‌ها را فراگیریم تا با آمادگی بتوانیم جایگاه ویژه ای در دنیا برای خود ایجاد کنیم. بخصوص در منطقه ای هستیم که می تواند خودرو برای توسعه اقتصادی کشورمان از اهمیت بالایی برخوردار باشد.
باید اتحادی بین خودروسازان و قطعه سازان ایران، ترکیه و روسیه به وجود بیاید تا هر سه کشور از مزایای بازار میلیونی خودرو در خاورمیانه بهره ببرند
* هر روز خبرهای متعددی از ادغام خودروسازان بزرگ دنیا با یکدیگر به گوش می‌رسد با این حال مسئولان در ایران در تلاش هستند که خودروسازی‌های کوچک و مستقل ایجاد کنند؛ به نظرتان این سیاست‌گذاری که با عنوان انحصار زدایی مطرح می‌شود چه تاثیری بر صنعت خودرو کشور می‌گذارد؟ با آن برنامه ریزی که اشاره کردید در تناقض نیست؟
بله در تناقض است. پیشنهادم این است که باید اتحادی بین ایران، ترکیه و روسیه به وجود بیاید تا هر سه کشور بتوانند از مزایای بازار میلیونی خودرو در منطقه بهره ببرند.
* اشاره کردید که باید بین خودروسازان ایران، روسیه و ترکیه اتحاد شود؛ به نظرتان این اتحاد باید به چه نحوی انجام شود که خودروسازی ایران از آن منفعت ببرد و تجربه همکاری مشترکی که با خودروسازی‌های دیگر در کشور داشتیم و به یکباره ایران را با تحریم‌ها رها کردند تکرار نشود؟
هر خودروساز در هر کشور می‌توانند محصول خود را طراحی کنند و برای بازارهای خودشان و برای بازارهای منطقه بدون اینکه هیچ تبادلی داشته باشند ارسال کنند. فرض کنید این طراحی مشترک باشد و هزینه آن برای هر کشور یک سوم می شود. هر کسی تولید خودش را انجام می شود و هر قطعه ساز یک قطعه مشخص را برای هر سه بازار تولید کند.
بنابراین با تبادل قطعه‌ای که انجام می شود می توانیم بدون اینکه ریالی جا به جا شود خودرو تولید شود. محصولاتی که نه تنها می توانند نیاز بازار هر سه کشور را تامین کنند بلکه خیلی زود می‌توان برای آن‌ها هدف صادراتی در منطقه ایجاد کرد و جهش استراتژیک را با دیپلماسی منطقه‌ای برای ایران، ترکیه و روسیه رغم زد.
نظر شما