سهم ۲درصدی ایران از بازار هزار میلیارد دلاری همسایگان| تفکری خاص مانع از رشد تولید می شود

علی خضریان در گفت و گو با خبرنگار پارلمانی بازار با اشاره به قوانین و مشکلات پیش روی تولید در کشور گفت: یکی از مسائلی که به واقعیت نزدیک بوده و ارتباطی به تحریم‌ها ندارد، بی‌توجهی به بازار کشورهای همسایه ایران است.

وی با بیان اینکه ما باید بازارهای همسایه ایران را جدی بگیریم، تصریح کرد: در حال حاضر در ۱۵ کشور همسایه ما یک بازار هزار و صد میلیارد دلاری وجود دارد و متاسفانه ما در این بازار کمتر از دو درصد حضور داریم در حالی که این مسئله هیچ ارتباطی به تحریم‌ها ندارد.

این نماینده مجلس بیان داشت: بعضاً ممکن است این سوال پیش بیاید که آیا ما توان تأمین نیازهای کشورهای همسایه خود را داریم و یا خیر؟ که باید گفت وقتی ما به آمار و ارقام و اظهارات مسئولین دولتی خود را رجوع می کنیم، می‌بینیم که معاون وزارت صمت گفته که ما در همین شرایط فعلی می‌توانیم در حدود ۱۰۰ میلیون دلار کالا به کشورهای همسایه صادر کنیم این در حالی است که این عدد تاکنون محقق نشده است.

 وی اظهار داشت: ضمن اینکه اگر چشم انداز ما، توجه به همسایگان باشد، می‌توانیم از این طریق بخشی از تولید کشور را رونق دهیم بنابراین این اقدام می‌تواند در دستور کار مسئولان قرار گیرد.

خضریان با بیان اینکه در حال حاضر ظرفیت داخل می‌تواند به مطالبه نیازهای کشورهای منطقه پاسخ دهد، اظهار داشت: به عنوان مثال کشوری همچون ارمنستان پیرو مناقشات خود با آذربایجان و ترکیه به دنبال این بود تا کالاهای اساسی خود را از ایران تهیه کند و در این موضوع یک لیست چند هزار کالایی را به مسئولین ایرانی ارائه کرد؛ جالب این است، از زمانی که این درخواست به مسئولین ایرانی ارائه شده، نه تنها به درخواست آنها توجه نکردیم که صادرات ما با این کشور حتی کاهش پیدا کرده است بنابراین به نظر می‌رسد موضوع تحریم، موضوع اصلی کشور نیست و ذهنیت اجرایی کشور در حوزه اقتصاد و بازرگانی دچار اشکال است.

 وی با بیان اینکه ما را یزن های اقتصادی در کشورهای اطراف خود نداریم، اظهار داشت: بعضا می بینیم که بهانه وزارت خارجه در این زمینه منتهی به حقوق این رایزنی‌ها می‌شود که این مسئله بسیار عجیب و غیرقابل توجیه است در حالی که ما می بینیم کشورهایی همچون گرجستان چندین رایزن اقتصادی در ایران دارند.

 خضریان تاکید کرد: همچنین متاسفانه سهم ما از بازار ۶۰ میلیون دلاری پاکستان زیر یک درصد است که همه اینها نشان می‌دهد؛ تفکری اصلا نمی خواهد تولید در کشور سامان پیدا کند و خود مانع از رونق تولید شده است.