بازار؛ گروه بین الملل: پایگاه خبری نویه زوریشر سایتونگ اخیرا مقاله ای با قلم «کریستین ویسفلاگ» با عنوان «محاصره قطر به پایان رسیده است، اما اعراب همچنان اختلافات عمیقی دارند» منتشر نموده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.
خصومت ها و توطئه های متقابل بین حاکمان عرب غیر معمول نیست. با وجود این، سه سال پیش هیچ ناظری انتظار محاصره اقتصادی قطر را از سوی عربستان، امارات متحده عربی، مصر و بحرین نداشت. عمان و کویت بی طرف ماندند و به محاصره نپیوستند. اما یک شکاف عمیق در جبهه کشورهای مورد حمایت واشنگتن علیه ایران به وجود آمد.
اگرچه این درگیری طولانی مدت با هدف ترامپ برای تحت فشار قرار دادن ایران مغایرت داشت، اما رئیس جمهور آمریکا به تنش بین متحدان آمریکایی دامن زد. ولیعهد ابوظبی و ولیعهد سعودی ارتباط نزدیکی با ترامپ داشتند و بدون حمایت او، آنها به سختی جرأت اقدام علیه قطر را داشتند.
نقطه اشتراک بن زاید و بن سلمان با ترامپ، بدبینی نسبت به باراک اوباما به علت توافق هسته ای با ایران و همچنین مخالفت با حسنی مبارک است که به قدرت گرفتن اخوان المسلمین منجر شد. این دو ولیعهد نگران بودند که اسلام گرایان مصر کشورشان را به ایران نزدیک کنند و انقلاب را به کشورهای حاشیه خلیج فارس برسانند.
کشورهای همسایه از قطر خواستند ظرف ۱۰ روز لیستی از ۱۳ خواسته را برآورده کند. ترامپ در آغاز به شدت از تحریم حمایت می کرد و فقط به علت مداخله رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه وقت آمریکا بود که این دو ولیعهد از حمله نظامی به قطر منصرف شدند.
اما تحریم های اقتصادی دوحه را از مسیر خود منصرف نکرد. پس از سه سال و نیم، چهار کشور محاصره گر عربی درک کرده اند که تحریم های آنها هیچ تأثیری ندارد و فقط قطر را به آغوش رقبای ترک و ایرانی سوق می دهد.
طی چند روز گذشته، عربستان سعودی و امارات مرزهای خود را با کشور همسایه گشودند، بدون اینکه حتی یکی از آن خواسته ها عملی شوند.
علت این امر، احتمالا در تغییر قریب الوقوع قدرت در واشنگتن نهفته است. محاصره اقتصادی شکاف های عمیق در جهان عرب و همچنین قدرت قابل توجه آمریکا در رهبری را آشکار کرد. این تصادفی نیست که بحران قطر عملا تا پایان تصدی «دونالد ترامپ» ادامه داشت.
نظر شما