به گزارش بازار، حسین راغفر، کارشناس مسائل اقتصادی اظهار کرد: مسئله فقر فقط ناشی از کمبودهای طبیعی نیست بلکه فقر محصول نظام اجتماعی بوده و ما کشورهایی را می‌بینیم که یه لحاظ منابع طبیعی خیلی قوی هستند اما به لحاظ اقتصادی یکی از کشورهای پیشرفته و ثروتمند دنیا بوده و همزمان هم می‌بینیم که منایع غنی طبیعی دارند اما فقر در آن کشورها گسترده هست که می‌توان به کشورهای نفت خیز آفریقایی اشاره داشت و این مهم به نظام تصمیم گیری‌های اساسی در این کشورها برمی گردند.
وی افزود: دولت‌های کشورهای دیگر با فراهم آوردن اقداماتی برای مردم کاری کرده‌اند که مردم صاحب در آمد شوند که از جمله این اقدامات اصلاحات ارضی در این کشورها سبب شده که مردم بر روی زمین خود کار کنند؛ همچنین از جمله اقدامات دیگر آن‌ها می‌توان به این مسئله اشاره داشت که آن‌ها فرصت‌های رشد شخصی و سرمایه‌های انسانی را فرآهم آورده‌اند که که می‌توان به خدمات سلامت رایگان و آموزش و پرورش رایگان و گسترده اشاره کرد.
کارشناس مسائل اقتصادی گفت: ما متاسفانه علی‌رقم تاکیدات صریح قانون اساسی که ارائه فرصت‌های برابر سازی جامعه مثل آموزش و پرورش، آموزش عالی رایگان و خدمات سلامت رایگان و تاکیدات موکدی که بر ایجاد خلق شغل وجود دارد یک حق همگانی تلقی شده و ارائه فرصت‌های شغلی به حکومت واگذار شده و امکانات دسترسی به سرپناه شایسته برای همه مردم جز حقوق مردم شناخته شده است.
راغفر بیان کرد: نوع نگاهی که در سیاست گذاران ما نسبت به فقر وجود دارد یک نگاه غلط بوده و فکر میکنند با پخش پول می‌توانند فقر را ریشه‌کن کنند در حالی که آن چه که مردم نیاز دارند برای اینکه فقیر نباشند یک شغل شایسته بوده و این از طریق توانمند کردن مردم به اتکای ظرفیت‌های شخصی این شغل را پیدا کرده و وارد آن شغل شوند که این شغل بتواند نیازهای آن‌ها را با یک شیفت شغل تامین کند.
وی تصریح کرد: یکی از معضلات اساسی در کشور ما، نظام دستمزده بوده که یکی از مسائل مغفول بوده و یکی از دلایل مهاجرت مغزها نظام دستمزدی بسیار ناکارآمد و نابرابری شدید در دستمزدها بوده و کشور ما ظرفیت بسیار بزرگ منابع غنی طبیعی و هم استعدادهای انسانی خیلی بزرگی دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا سلام الله علیها گفت: ما بعد از جنگ، سیاست‌های اقتصادی که بر کشور حاکم شد سیاست‌هایی بودند که مردم و مسئولین را دعوت به جستجوی نفع شخصی کردند و این فرصت‌ها را برای کسانی که در قدرت بودند و دسترسی به منابع عمومی سهل تر از عموم مردم بود فراهم شد.
راغفر یادآور شد: آنچه با عنوان خصوصی سازی صورت گرفت عملا منابع عمومی را اختصاصی درون قدرت بودند بین نزدیکان و قوم و خویش‌های خود تقسیم کرده و این مسئله‌ای که وجود آورد نابرابری‌های فاحش بود که این مسئله سبب رشد دلالی و سوداگری شد.
وی بیان کرد: یکی از اصلی ترین محرک‌ها و ناباوری‌های فاحش افزایش قیمت ارز بود که افرادی که داخل سیستم بودند و دسترسی به اطلاعات داشته و دسترسی به اعتبارات بانکی داشتند می‌دانستند که چه زمانی باید وام گرفته و ارز بخرند. ؛ افزایش‌های بعدی قیمت ارز، ثروت‌های باد آورده به جیب اصحاب درون قدرت آورد و روی سکه دیگر آن نتیجه‌اش تورم شدید شد که ما در نهایت شاهد فرو ریزی طبقه متوسط جامعه به طبقه پایین و دهک‌های پایین جامعه به طبقه مادون جامعه هستیم.
کارشناس مسائل اقتصادی بیان کرد: امروز در سطح خیلی گسترده‌ای در کشور افراد گسترده‌ای کارتن خواب بوده و یا دچار اعتیاد شده‌اند و این موارد دقیقا روی دیگر سکه‌ای است که عده‌ای در پنت هوس‌های اشرافی بی‌سابقه در تاریخ معاصر ایران زندگی میکنند و گروهی دیگر برای تامین نیازهای اساسی خود اعضای بدن خود یا فرزندان‌شان را می‌فروشند.
نظر شما