بازار؛ گروه خودرو: به تازگی آماری از انباشت ۱۵۲ هزار خودرو در پارکینگ خودروسازی‌ها منتشر شده است. هر چند که در ۸ ماه نخست سال سه خودروساز بزرگ کشور ۵۶۷ هزار دستگاه تولید داشتند که از آن مجموع، ۴۱۵ هزار دستگاه به فروش رفته است. دپو شدن ۱۵۲ هزار خودرو در پارکینگ خودروسازان، بار دیگر مساله احتکار، ضعف تولید و تامین، معیوب بودن سیستم لجستیک و... را به میان می‌کشد. این درحالی است که یکی از خودروسازی‌های بزرگ کشور خبر از رکورد تولید ۵ هزار خودرو در یک روز را اعلام کرده است. ازسوی بیان می‌شود ظرفیت لجستیک و حمل خودرو توسط یکی از خودروسازان افزایش داشته، اما با تمام این تفاصیل دلیل اصلی دپو ۱۵۲ هزار خودرو در خودروسازی‌ها چیست؟ در صورت عرضه این خودروها به بازار، ظرفیت حمل و نقل آن وجود دارد؟ در این گزارش به بررسی این موضوع پرداختیم:
احتکار عملی یا غیرعملی؟
یک مقام آگاه در خصوص دپو خودرو در سه خودروساز بزرگ کشور، گفت: در یکی از خودروسازان بزرگ کشور حدود ۶۰ هزار خودرو در پارکینگ‌ها وجود دارد. از این تعداد حدود ۹ هزار خودرو آماده تحویل به مشتریان است. از سوی باید اشاره داشت که خودروسازان توان احتکار محصولات را ندارند، زیرا جرایم تاخیر در تحویل خودروها به مشتریان، ضرر هنگفت را به تولیدکننده تحمیل می‌کند. لذا خودروسازان تمایلی به احتکار ندارند. از سوی نظارت سازمان‌ها و ارگان‌های مربوطه امکان این موضوع را برای خودروساز ایجاد نخواهد کرد. افزایش قیمت توسط شورای رقابت و زیان دهی خودروسازان جذابیتی برای احتکار نخواهد داشت. خودروسازان به دنبال تحویل زودتر خودرو به مشتریان برای پیشگیری از احتکار و البته افزایش ضرر مالی خود هستند.
دپو خودرو یا نبود قطعه؟
این مقام آگاه ضمن اشاره به دپو خودروها و مشکلات این صنعت، افزود: خودروهای کف به دلیل عدم تامین قطعه ناشی از وارداتی بودن برخی از آن‌ها، ناقص تولید شده‌اند. همچنین برخی از قطعات تولید داخل نیز به دلیل عدم تامین مواداولیه، تخصیص ارز یا تامین نشدن قطعات خارجی مورد استفاده در آن، تولید خودروسازان به کف خواهد رفت. استاندارد خودروسازی مطرح می‌کند که ۷ تا ۸ هزار خودرو باید به صورت گردشی در پارکینگ‌ها باشد، اما بیشتر از این مقدار بیانگر وجود ضعف در زنجیره تامین و وابستگی به خارج است. هرچند که مسائلی مانند مطالبات قطعه سازان از خودروسازی و تحریم‌ها نیز در این موضوع بی اثر نبودند.
این فعال صنعت خودرو، در خصوص وابستگی قطعات به خارج، اظهار داشت که قطعات تکنولوژی بالا، وابستگی دارد، ادامه داد: عامل دیگری که در ایجاد خودروهای کف بی اثر نبوده، انحصار برخی از قطعات توسط تولیدکنندگان است. برخی از قطعات تک منبعی بوده، در صورتی که خودروساز اگر بخواهد تامین کننده دیگر را رشد دهد، برخی از قطعه سازان مانع آن خواهند شد. هرچند باید قطعات حداقل دو تامین کننده داشته باشد، وزیرصمت به تازگی اعلام کرده بود، صنعت خودرو از انحصار خارج خواهد شد. دلیل مطرح کردن این موضوع، اصلاح مورد مذکور و خروج از آن برای بهبود شرایط است.
این مقام آگاه در خصوص مشکل نقدینگی نیز افزود: عدم تامین نقدینگی فشار مضاعفی را به قطعه سازان برای تولید وارد می‌کند. اگر نقدینگی نیز واریز شود، برنامه منسجم جهت خروج از وضع فعلی را دارد. خودروساز نباید تصور داشته باشد که در صورت تامین نقدینگی قطعه‌ساز، برنامه جهش تولید به طور مثال از ظرفیت ۴ هزار دستگاه در روز به ۸ هزار دستگاه، برساند. قطعه‌سازان می‌توانند نیاز را تامین کنند. زیرا افزایش تیراژ فقط تعداد خودروهای کف را بالا خواهد برد.
خودروساز نباید تصور داشته باشد که در صورت تامین نقدینگی قطعه‌ساز، برنامه جهش تولید به طور مثال از ظرفیت ۴ هزار دستگاه در روز به ۸ هزار دستگاه برساند، قطعه‌سازان می‌توانند نیاز را تامین کنند. زیرا افزایش تیراژ فقط تعداد خودروهای کف را بالا خواهد برد
این فعال صنعت خودرو در پاسخ به این سوال که اگر قطعه تامین شود، باید به خط تولید برود یا خودروهای کف تکمیل شوند، پاسخ داد: ظرفیت‌ها محدود است، قطعه باید در گام نخست به برنامه خط ارسال شود، در صورت تامین قطعات خاصی که خودروها را ناقص کرده است، باید موجودی کف را تکمیل کرد. قطعاتی در خودرو وجود دارد که سازنده خاص داشته و نمی‌توان برای آن سازنده جدید ایجاد کرد، این مشکلات سبب شده که همیشه بگویند خودروساز تامین قطعات را انجام و عرضه به بازار شکل گیرد. خودروساز، در بحث مونتاژ مشکل ندارند. در تامین قطعات فقط خودروساز و قطعه ساز دخیل نبوده، بلکه سایر شرایط و عوامل نیز موجب ایجاد خودروها کف شده‌اند. هرچند که باید اشاره داشت، گاهی نیز خودروها به دلیل عدم دریافت پلاک و مشکلات شماره‌گذاری در پارگینک‌ها متوقف می‌شوند، به محض انجام شماره گذاری راهی بازار خواهند شد.
این مقام آگاه با اشاره به ظرفیت‌ها مشخص در خودروسازی، بیان کرد: تازمانی که ظرفیت‌های خودروسازی با ظرفیت مجموعه‌سازان و قطعه سازان هماهنگ نشود، مشکل خودروهای کف وجود خواهد داشت. قطعاتی که برای خودروها تولید می‌شود، بخشی به خط تولید یا OEM ارسال و بخشی دیگر نیز به خدمات پس از فروش یا همان OES فرستاده می‌شود. این ضریب خدمات پس از فروش نیز توام با تامین نشدن قطعات خط تولید مشکل دارند. اگر تامین و تدارک خودروسازان اصلاح و بهبود یابد، می‌توان به تولید بدون خودرو کف امید داشت. مدیرعاملی که می‌داند ظرفیت تیراژ به طور مثال ۴ هزار دستگاه در روز است و آن را به ۶ هزار دستگاه افزایش می‌دهد، با کسری قطعه برای ۲ هزار دستگاه خودرو مواجه خواهد شد. رکوردهای تولید باید مبتنی بر تقویت زیرساخت‌ها باشد.
لجستیک ضعف دارد؟
این مقام آگاه، در پاسخ به پرسش ضعف در سیستم لجستیک و روش احتمالی ناایمن حمل و نقل خودرو از کارخانه تا بازار، گفت: در خصوص حمل ایمن خودرو باید بررسی انجام شود. شاید موردی در حمل خودروها از خودروساز تا بازار ایجاد شده باشد که مشکلاتی داشته، این موضوع طبیعی است. اما در خودروسازی برنامه‌های خاص برای بهبود و حفظ کیفیت حمل و نقل وجود دارد.
این فعال صنعت خودروسازی، در اشاره به تکمیل شدن خودروهای ناقص و ارسال آن به بازار، ادامه داد: سیستم لجسیتک می‌تواند پاسخگو باشد، اما به طور مقطعی ممکن است تحت فشار قرار گیرد. لجستیک نیز مانند قطعه سازی بوده، در صورت افزایش تیراژ قطعا فشار مضاعف به هر دو زنجیره وارد خواهد شد. خودروسازان باید براساس ظرفیت‌ها زنجیره‌ها را افزایش و بهبود داد. زمانی که لجستیک پاسخگو ۵ تا ۶ هزار حمل و نقل خودرو نیست، بیان به مشکل داشتن آن می‌شود. در فرآیند تولید تمام زنجیره‌ها در کنار یک دیگر باید توسعه یابند. نمی‌توان زیر ساخت یک زنجیره را افزایش و دیگیری را تضعیف کرد. بنابراین باید در تمام فرآیندهای خودروسازی هماهنگی و تنظیم وجود داشته باشد.
نظر شما