بازار؛ گروه کشاورزی: صنعت دامداری کشور نیز مانند دیگر صنایع کشور با مشکلاتی همچون کمبود نهاده های دامی، انباشت دام به دلیل نبود امکان صادرات دام، حضور دلالان در بازار و تاثیر بر قیمتها و همچنین همخوان نبودن هزینه های تولید با قیمت های مصوب محصولات نهایی آنها دست و پنجه نرم می کند. به این بهانه گفت و گویی با «حسین نعمتی، رئیس هیات مدیره اتحادیه دامداران ایران» انجام دادیم و جویای جدیدترین تحولات و اتفاقات این صنعت شدیم که در ادامه می خوانید.
*برای شروع کمی در خصوص وضعیت فعلی صنف دامداران بگویید.
در حقیقت تورم، گرانی و نبودن نهاده از جمله مهمترین اتفاقاتی است که در صنف دامداران شاهد آن هستیم. متاسفانه اقلام مصرفی دامداران بسیار کم است و در بازار آزاد هم به راحتی یافت نمی شود که این موضوع به صنعت شیر و گوشت کشور ضربه می زند. به طوری که تولیدات کاهش می یابد و در نهایت کشور نیازمند واردات این اقلام می شود، در حالی که در تولید شیر و لبنیات به سختی به مرز خودکفایی رسیده بودیم و در مورد گوشت نیز تقریبا خودکفا شده بودیم. بنابراین اگر چاره ای برای تامین نهاده ها اندیشیده نشود مجددا نیازمند به واردات خواهیم شد.
*اصلی ترین نهاده های مورد نیاز دامداران کدام نهاده های و دولت امروز چند درصد آن را در اختیار شما قرار می دهد؟
جو، ذرت و سویا اصلی ترین نهاده های صنعت دامداری است که همانطور که گفتم این نهاده ها با قیمت دولتی بسیار کم است و حتی در بازار آزاد نیز به وفور نیست که دامدار به راحتی بتواند تهیه کنند.
با این وجود برای دامداری های صنعتی ۳۰ تا ۴۰ درصد نهاده های نامبرده را دولت تامین می کند اما دامداری های سنتی و نیمه صنعتی تقریبا هیچ نهاده ای با قیمت دولتی به دست شان نمی رسد.
*به جز کمبود نهاده، دامداران چه مشکلات دیگری دارند؟
الان مشکلی که دامداران با دولت دارند این است که قیمت برای شیر تعیین می کند در حالی که اقلام و نهاده ها را با قیمت دولتی در آن می بیند! لذا وقتی دولت نمی تواند نهاده را تحویل بدهد دامدار یا نمی تواند آن را تولید کند یا خیلی گرانتر برایش تمام می شود در نتیجه باز تولید پایین می آید و ضربه اش را مردم و مملکت می خورد.
با توجه به اینکه قریب به ۲ سال بود قیمت دام زنده بسیار پایین بود و هیچ حمایتی دولتی از آنها نمی شد تا حدودی پروار بندی های کشور خالی شد
*با این تفاسیر با کمبود نهاده، چقدر کاهش تولید داشته اید؟
در بحث شیر برخی دامداری های از ابتدای سال جاری تقریبا ۲۰ درصد کاهش تولید دارند در بحث گوشت نیز با توجه به اینکه قریب به ۲ سال بود قیمت دام زنده بسیار پایین بود و هیچ حمایتی دولتی از آنها نمی شد تا حدودی پروار بندی های کشور خالی شد. اما الان به اندازه کافی گوساله پروار در دامداری ها هست و اگر حمایت کنند مجددا واحدهای پرواربندی گوساله می ریزند و پرورش می دهند.
*پیش از این دامداران با مشکل انباشت دام نیز مواجه بودند. این مشکل به کجا رسید؟
بله، در حالی که تا ۲ هفته پیش انباشت دام وحشتناکی داشتیم و گوساله خریداری نداشت تقریبا ۱۰ روزی است که تقاضا پیدا کرده است و خوشبختانه بتدریج شاهد برطرف شدن مشکل انباشت دام هستیم.
*دلیل خریدهای اخیر چیست؟
احتمالا ذخیره گوشت منجمد تمام شده است و تا زمانی که گوشت در سرد خانه ها بود بسیاری از ارگان ها و رستوران ها از گوشت های منجمد استفاده می کردند. در نتیجه الان که احتمال می رود ذخیره شان تمام شده و نیاز شده گوشت تازه استفاده کنند، اقدام به خرید گوشت از دامداری ها کرده اند.
*از نظر قیمتی الان وضعیت چگونه است؟
به دلیل شروع خرید های اخیر، قیمت دام زنده ۱۰ تا ۱۵ روز است که خوب شده و توجیه دارد اما قیمت شیر الان پایین است و با این قیمت نهاده ها هنوز هم دامداران در زیان هستند. در حقیقت اگرچه قیمت ثابتی را نمی توان اعلام کرد چون قیمت تمام شده در دامداری های مختلف نسبت به بزرگی و کوچکی واحد، موقعیت جا و مدیریت متفاوت است اما به طور کلی الان قیمت تمام شده شیر حدودا کیلویی ۴۷۰۰ تا ۴۸۰۰ تومان برای دامدار تمام می شود.
قیمت تمام شده در دامداری های مختلف نسبت به بزرگی و کوچکی واحد، موقعیت جا و مدیریت متفاوت است اما به طور کلی الان قیمت تمام شده شیر حدودا کیلویی ۴۷۰۰ تا ۴۸۰۰ تومان برای دامدار تمام می شود
با این وجود چون قیمت گوساله کمی بالا رفته، باید مراقب باشیم که دلالان و واسطه ها سو استفاده نکنند و مصرف کننده ضربه آن را نخورد. به عبارت دیگر نهادهای نظارتی دولتی باید مراقب باشند که قیمت گوشت زیاد بالا نرود.
*با توجه به اینکه علوفه دامی نقش مهمی در قیمت انواع محصولات دامی دارد، به نظر شما چرا به جای واردات زمینه تولید علوفه دامی در داخل کشور فراهم نمی شود؟
در ابتدا باید بدانیم اگرچه اصل مصرف دامداری ها یونجه، ذرت علوفه ای، سبوس گندم و کنجاله سویا است اما با احتساب ریز مغذی ها حدود تعداد علوفه های دامی مورد نیاز ۲۰ قلم است که غالبا از طریق واردات تامین می شود.
اما اینکه چرا این محصولات ضروری در کشور تولید می شود غالبا به این دلیل است که ایران کشوری کم آب است و از سوی دیگر بسیاری از زمین های کشور غیر قابل کشت است. مقداری هم که قابل کشت است در سطح کشت علوفه های خشبی مثل ذرت و یونجه می رود و گاها مقدار زیادی هم برای گندم به عنوان یک محصول استراتژیک استفاده می شود.
علاوه بر این سویا نیز چندان در جغرافیای ما نیست و جو و ذرت نیز به دلیل وسعت کم زمین ها و کم آبی ها کم کشت می شود و این عوامل باعث می شود که حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از این علوفه های دامی از خارج وارد می شود.
نظر شما