محمدرضا هادیلو، بازار: با ظهور کرونا بر روی کره زمین تقریبا کشوری باقی نمانده که به نوعی زخم این مهاجم نادیدنی را تجربه نکرده باشد. آسیب و صدمات کووید ۱۹ بر صنایع و مشاغل موجب بیکاری میلیونها نفر و حتی از بین رفتن بسیاری از کسب و کارها شده است. با این اوصاف اغراق نیست اگر بگوییم شیوع بیماری کرونا صنعت گردشگری را بیش از هر صنعت دیگری، تحت تاثیر قرار داده و بلایی بر سر توریسم و زیرمجموعه هایش آورده که تا سالها بعد هم جبران آن سخت و شاید غیر ممکن است.
در ایران که طی سال های اخیر هر سال اعلام می شد ظرفیت گردشگری با رشد خوبی مواجه است از اوایل اسفند ماه ۱۳۹۸ و به واسطه شیوع کرونا به یکباره تا منفی ۳۰ درصد سقوط کرد و پیش بینی می شود تا پایان سال ۲۰۲۰ یا همان اوایل ۱۴۰۰ این رشد منفی تا ۶۵ درصد نیز افزایش یابد.
رقمی که با در نظر گرفتن ریزش و تعدیل ۳۰ تا ۶۰ درصدی نیروها در تمام بخش های گردشگری استانهای مختلف، عملا میخ آخر بر تابوت این صنعت قدر و محبوب به شمار می آید. مگر اینکه برنامه ای جامع و جدید برای احیا و حفظ آن تدوین و اجرایی شود.
اولین چیزی که کرونا به صنعت گردشگری تحمیل کرد، بسته شدن مرزهای خارجی، محدودیت‌های سفر داخلی، لغو پروازها و تعطیلی اماکن اقامتی و توریستی با تمام زیر مجموعه هایشان بود. اتفاقاتی که جملگی موجب شد این صنعت آسیب‌های فراوانی ببیند. با توجه به اینکه روند پروازها و سفرها به حالت عادی برنگشته است، مشکلات نیز در این حوزه همچنان پابرجاست و بنگاه‌های اقتصادی مرتبط با گردشگری، هنوز با درآمد نزدیک به صفر دست به گریبان هستند.
موضوعی که گردشگری پس از کرونا را همچنان نگران نگه داشته است، ترس مردم از شهرها و مقاصدشان برای سفر و مهمتر از آن فشارهای اقتصادی تحمیل شده ناشی از کرونا بر روی خرج و مخارج خانواده هاست.
بر اساس نتایج یک مطالعه آماری که به صورت اینترنتی نظرات مردم در مورد سفرهای بعد از کرونایشان را جویا شده بود، مشخص شد از میان کسانی که قصد سفر ندارند، بخش زیادی از آنها به دلیل نگرانی از کرونا و تاثیرات روانی ناشی ماندگاری این ویروس تا سالها پس از آرام شدنش، از مسافرت خودداری می کنند.
البته نباید فراموش کرد که بروز مشکلات عدیده اقتصادی ناشی از کرونا، فشار زیادی روی سبد هزینه‌های خانوارها وارد کرده و همین فشار مالی، احتمال تصمیم به سفر را بیشتر کاهش می‌دهد تا خود ویروس کرونا.
پس اگر قرار است برنامه ای برای زنده نگه داشتن صنعت گردشگری و احیای سریع فرهنگ سفر تدوین شود، حتما باید ایجاد زمینه‌هایی برای سفرهای ارزان قیمت، خدمات تور اقساطی یا اقامتگاه‌های ارزان در آن دیده شود.
توجه به سفرهای داخلی تمام ماجرا نیست و با نگاهی جامع به گردشگران خارجی، می توان در کوتاه ترین زمان ممکن صدمات صنعت توریسم و زیر مجموعه های آن در داخل کشور را به روزهای اوج و لذت بخش گذشته بازگرداند.
سال گذشته بود که ایران از سوی سازمان جهانی گردشگری به عنوان سومین کشور در میان کشورهای دارای سریع‌ترین رشد در صنعت گردشگری معرفی شد. در این آمار ایران با ۲۷.۹ درصد رشد نسبت به سال قبل تر خود یعنی ۱۳۹۷ در این رتبه قرار گرفت. ایران با ۲۴ اثر ثبت جهانی و بیش از ۳۴ هزار اثر ثبت ملی و ۶۰۰ موزه فعال، ظرفیت بسیار بالایی برای پذیرش گردشگران بین‌المللی دارد. کوهستان‌های خیره‌کننده، جنگل‌های بکر، سواحل و جزایر زیبا، معماری خاص، آشپزی سنتی، آب و هوای چهار فصل و ده‌ها ویژگی خاص دیگر، از ایران یک مقصد پرطرفدار برای آنها که قصد دیدن زیبایی های دنیا را دارند، ساخته است.
بهر حال، بحران شیوع ویروس کرونا که گریبان صنعت گردشگری جهان را به شکل بی‌سابقه‌ای گرفته است، روزی فروکش خواهد کرد و در آن روز کشوری موفق تر است که از همین امروز برای جذب گردشگران، برنامه ویژه ای داشته باشد.
امید ملت‌ها به آینده و دوران پساکرونا باعث شده بسیاری از کشورها خود را برای رونق صنعت گردشگری آماده کنند. در گزارش های جهانی اعلام شده هفت کشور این پتانسیل را دارند که بعد از اتمام بحران کرونا به قطب‌های گردشگری تازه‌ای در دنیا تبدیل شوند و ایران هم جزو آن‌هاست. بر طبق این گزارش، با وجود فاصله این کشورها با مقاصد گردشگری تراز اول جهانی، آنها همه ویژگی‌های ضروری برای کسب این جایگاه را دارند.
طبیعت بکر و زیبا، تعدد بناهای باستانی و تاریخی، آداب‌و رسوم جذاب و فرهنگ اصیل و صنایع دستی منحصر به فرد، از جمله مواردیست که می‌تواند به جهانی‌تر شدن این مقاصد گردشگری کمتر دیده شده، کمک شایانی کند.
نظر شما