به گزارش بازار به نقل از خبرگزاری آناتولی، دفتر هماهنگی عمومی آوارگان و پناهندگان سوریه در گزارشی اعلام کرد که تعداد خانواده‌هایی که در جریان حوادث اخیر از شهر فاشر به منطقه «طویله» در شمال ایالت دارفور شمالی در غرب سودان فرار کرده‌اند، به سه هزار و ۲۴۰ خانواده شامل ۱۶ هزار و ۲۰۰ نفر رسیده است.
در گزارش مذکور آمده است که این خانواده‌ها نیاز شدید به غذا، دارو، آب، بهداشت، سرپناه و حمایت‌های روحی-روانی دارند.
از سوی دیگر «معتصم احمد صالح» وزیر منابع انسانی و رفاه اجتماعی سودان گفت که «نیروهای پشتیبانی سریع»، محاصره‌شدگان در شهر فاشر را به شدت مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند.
وی با اشاره به وقوع «فاجعه انسانی» در فاشر افزود: همچنان در فاشر شهروندانی تحت محاصره هستند و شبه نظامیان نیروهای پشتیبانی سریع مانع خروج آن‌ها می‌شوند و این شهروندان در معرض انواع مختلف بدرفتاری‌ها قرار دارند.
این وزیر سودانی گفت: تعداد قربانیان پس از یورش این شبه نظامیان به فاشر به ده‌ها هزار نفر رسیده است و آنچه در این شهر رخ می‌دهد یک فاجعه انسانی است.
به گزارش ایرنا، دور جدید جنگ داخلی در سودان از ۱۵ آوریل ۲۰۲۳ (۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۲) میان ارتش به فرماندهی «عبدالفتاح البرهان» و نیروهای پشتیبانی سریع به فرماندهی «محمد حمدان دقلو» ملقب به «حمیدتی» بر سر قدرت و تنش در ارتباط با چگونگی ادغام نیروهای پشتیبانی سریع در ارتش پس از کودتای سال ۲۰۲۱ شروع شد و میانجیگری‌های بین‌المللی برای پایان دادن به آن تاکنون ثمری نداشته است.
اخیرا به دنبال تصرف شهر فاشر در غرب سودان توسط نیروهای پشتیبانی سریع، مقامات خارطوم، سازمان ملل و سایر نهادها و سازمان‌های بین‌المللی، نیروهای پشتیبانی سریع را به ارتکاب «کشتارها و نقض گسترده حقوق بشر علیه غیرنظامیان» در شهر این شهر متهم کردند.
این اتهامات شامل اعدام‌های میدانی، بازداشت‌ها و کوچ اجباری اهالی است. این نیروها که برای بیش از یک سال شهر فاشر را محاصره کرده بودند روز یکشنبه چهارم آبان این شهر را تصرف کردند و بنا به گزارش‌ها مرتکب جنایات گسترده‌ای علیه غیرنظامیان شدند.
سودان از زمان کسب استقلال در سال ۱۹۵۶ تنش و ناآرامی طولانی را سپری کرده و شاهد ۲۰ اقدام برای کودتا و ۲ جنگ داخلی ویرانگر یکی در سال‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۲ و دیگری در سال‌های ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۵ بود که در نهایت منجر به استقلال و جدایی سودان جنوبی در سال ۲۰۱۱ شد.
نظر شما