آخرین تلاش‌های ترامپ برای حفظ هژمونی آمریکا

به گزارش بازار، حمیدرضا غلام‌زاده، کارشناس مسائل آمریکا در گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت: سخنرانی ترامپ عملاً یک مانیفست تمام‌عیار از رویکردی است که از ابتدای این دوره و حتی از زمان انتخابات دور دوم ایشان قابل پیش‌بینی بود. سخنرانی او در سازمان ملل یک مانیفست و بیانیه تمام‌عیار از آن رویکرد است.

وی گفت: رویکرد این است که با دیدن ضعف‌های آمریکا ــ که ترامپ به‌خوبی به آن‌ها آگاه است ــ اولین کاری که برای رفع این ضعف‌ها و خطری که از آن‌ها احساس می‌کند انجام می‌دهد، این است که سعی می‌کند آن‌ها را بپوشاند و برعکس، از همان ضعف‌ها یک نقطه قوت ایجاد کند. مثلاً وقتی از «عصر طلایی آمریکا» یاد می‌کند، عملاً به مشکلات اشاره دارد اما پرهیز می‌کند از اینکه آن‌ها را تثبیت ‌شده بداند. بحث تورم، گرانی و مشکلات و مصائب اقتصادی به تعبیر او در آمریکا، همان چیزی است که ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور کاملاً نسبت به آن احساس خطر کرده و افول آمریکا را در آن دیده است. حالا هم تلاش می‌کند این افول و نقاط ضعف را به یک هژمونی جدید برای آمریکا تبدیل کند.

وی افزود: سازمان ملل به‌عنوان ابزاری برای هژمونی غیرمستقیم و مدیریت اراده آمریکا در سطح جهان شکل گرفت؛ یعنی آمریکا می‌خواست رویکرد خود را از طریق سازمان ملل و زیرمجموعه‌های آن پیش ببرد. اما اکنون، چون دیگر آن قدرت سابق را ندارد و دچار بحران قدرت شده است، دو کار می‌کند: اولاً، با حرف‌درمانی و ژست زورمندانه سعی می‌کند مشکلات را پنهان کند. ثانیاً، با کنار زدن و تضعیف سازمان ملل، می‌خواهد هژمونی خود را اعمال کند. مثلا در موضوع مهاجرت، به‌شدت به سازمان ملل حمله می‌کند و یک بازتعریف محتوایی ارائه می‌دهد؛ یعنی نرم‌ها و معیارهای بین‌المللی را تغییر می‌دهد و می‌گوید باید مفهوم انسانیت در موضوع مهاجرت بازتعریف شود. به‌عبارت دیگر، اخراج مهاجران و زندانی‌کردن آن‌ها را که سیاست آمریکا بوده، مبنا قرار می‌دهد و از سازمان ملل می‌خواهد این مبانی را بپذیرد و همراهی کند.

غلام زاده گفت: بخش مربوط به ایران در سخنان ترامپ نشان می‌دهد کسانی که به‌دنبال مذاکره مستقیم آقای پزشکیان با ترامپ و دیدار رودررو بودند، چقدر دچار اشتباه بودند. اشتباه اصلی این طیف آن است که شناخت درستی از ساختار آمریکا ندارند. ترامپ از همان ابتدای امر یک یادداشت اجرایی نوشت و نسبت خود با ایران را تعریف کرد.

وی گفت: در آن یادداشت تصریح کرده بود ایران باید همه‌چیز را تسلیم کند؛ همان حرفی که در جنگ هم زد: «تسلیم بی‌قید و شرط.» چشم‌اندازی که در آن یادداشت اجرایی مطرح شد دقیقاً این بود که ایران باید توان هسته‌ای، توان تسلیحاتی متعارف و غیرمتعارف، توان موشکی و هر آنچه دارد را از بین ببرد.

وی افزود: با این حال، هنوز هم برخی تصور می‌کنند می‌توان با او مذاکره کرد و دیدار مستقیم مشکلات ما را حل خواهد کرد. این تصور همان تصور کشورهایی مثل قطر است که نتیجه اعتماد به آمریکا را دیدند.

غلام زاده بیان کرد: اگر درست ببینیم، چه در سخنرانی ترامپ و چه در کلیت سیاست‌ها و رویکردی که در کشورش اتخاذ کرده، همه حاکی از ضعف آمریکاست. درواقع، همین هیمنه، سروصدا و ژست قدرتی که ترامپ می‌گیرد دقیقاً ناشی از فقدان قدرت است.

وی گفت:‌ او تلاش می‌کند با حرف‌درمانی، ژست‌گیری و ارعاب دیگران برای خود قدرت‌سازی کند، آن‌ها را بترساند و وادار به همراهی کند. این اتفاق در مورد برخی کشورها افتاده است و متأسفانه طیفی هم در ایران هستند که فریب این رویکرد را خورده و فکر می‌کنند چنین همراهی‌ای قابل انجام است.