پرورش متراکم ماهی بدون نیاز به تعویض آب در مازندران

به گزارش بازار، احمد رجب نژاد پژوهشگر و محقق مازندرانی حوزه آبزی پروری پس از ۱۳ سال تلاش توانسته است با طراحی سیستم جامع فیلتر فوق متراکم تصفیه آب در استخرهای پرورش ماهی گرمابی، میزان مصرف آب را به یک صد و پنجاهم کاهش و گونه‌های متنوع ماهیان گرمابی را بدون نیاز به تعویض آب در یک دوره پرورش دهد.

وی با اشاره به اینکه سیستم جامع تصفیه آب استخر از چهار بیو رآکتور هوازی و غیر هوازی و نیز ۲ مخزن فشار تشکیل شده است افزود: هدر رفت آب با استفاده از این شیوه، فقط از طریق تبخیر، که آن هم متاثر از شرایط جوی است انجام می‌پذیرد.

رجب نژاد با بیان اینکه رآکتورهای تعبیه شده در این سیستم می‌توانند آب را تا ۹۹ و نیم درصد تصفیه کنند، گفت: فیلترهای تصفیه آب نیز سبب می‌شود آبی که در استخر رها سازی می‌شود به اکوسیستم طبیعی پرورش ماهی شبیه باشد.

وی ادامه داد: حداکثر چهار نوبت پرورش در طول سال و نیز پرورش گونه‌های مختلف ماهی از قبیل تیلاپیا، ماهیان زینتی و ماهیان خاویاری از دیگر مزایای بهره گیری از سیستم جامع تصفیه آب استخر است.

نیما حسین زاده سرپرست شیلات مازندان هم با تائید این طرح گفت: شیلات مازندران درصدد است با کسب نتایج مطلوب حاصل از اجرای این طرح، این شیوه پرورش ماهی را به شکل دستورالعمل در اختیار دیگر پرورش دهندگان شیلاتی استان و نیز استان‌های کم آب کشور قرار می‌دهد.

مازندران با تولید سالیانه نزدیک به ۱۱۹ هزار تن انواع محصولات شیلاتی، رتبه نخست آبزی پروری کشور را داراست.

پرورش متراکم ماهی بدون نیاز به تعویض آب در مازندران

مازندران با توجه به در اختیار داشتن بیشترین ساحل جنوبی دریای خزر و وجود رودخانه‌های متعدد یکی از استان‌های پیشرو در آبزی‌پروری و فعالیت‌های شیلاتی است، سالانه حدود ۳۰ هزار تن انواع آبزیان تولید شده در این استان به سایر نقاط کشور و صادرات ۱۲ تا ۲۰ هزار تنی محصولات شیلاتی به ارزش ۲۰ تا ۲۵میلیون دلاری نیز انجام می شود.

همسایگی با دریای خزر در نوار ساحلی به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر و وجود ۵۴ شرکت تعاونی صیادی پره در این استان با اشتغال حدود چهارهزار و ۲۰۰ نفر و همچنین فعالیت بیش از سه‌هزار و ۸۰۰ مزرعه آبزی‌پروری سبب شده که مازندران بیشترین سهم را در فعالیت‌های شیلاتی جنوب دریای خزر داشته است.

صید و ماهیگیری در سواحل دریای خزر به روش " پره " است به این صورت که تورهایی با ارتفاع هفت تا ۱۰ متر و به طول یک هزار و ۲۰۰ متر به کمک یک قایق به صورت نیم دایره در فاصله مشخصی از ساحل دریا (۱۴ متری عمق دریا) ریخته و پس ازانباشته شدن از ماهیان استخوانی شامل گونه های کفال، سفید و کپور، به وسیله تراکتور به ساحل کشیده می شود.

سر صیاد، فوکا پوش (صیادان باچکمه های بلند) تور ریز، چینت چی (مرمت کار تور) قایقران و تراکتور ران از نیروهای اصلی در انجام صیادی پره هستند.