به گزارش بازار، حنیف غفاری دکترای روابط بین الملل نوشت: وضع تحریم های ثانویه نفتی دولت ترامپ علیه روسیه، پای کشورهای دیگری از جمله هند و چین را نیز به این معادله باز کرده است. به عبارت بهتر، ترامپ در صدد آن برآمده تا "تحریم نفتی روسیه"را از یک معادله دوطرفه میان واشنگتن-مسکو به یک بحران جهادی مبدل و سایر بازیگران بین المللی را در آن دخیل کند. یکی از مبانی وضع تحریم های "ثانویه"از سوی آمریکا، "تفکیک قدرت بازیگران"در مواجهه با آثار و تبعات آن است. به عنوان مثال حجم تجارت چین با آمریکا بیش از چهار برابر هند است و حتی به همین واسطه ممکن است از تحریم های ثانویه نفتی آمریکا علیه روسیه مستثی شود.
تجارت بیش از ۵۸۰ میلیارد دلاری بین آمریکا و چین، به پکن در این معادله قدرت چانه‌زنی و مانور بیشتری خواهد داد اما کشور هند فاقد این قدرت چانه زنی در برابر آمریکاست. قدرت چین در حوزه ذخایر کمیاب معدنی، که موضوعی مناقشه‌برانگیز در روابط چین و آمریکا است، می‌تواند اهرم دیگری باشد که پکن برای مهار رفتار ترامپ به کار گیرد. از آنجا که هند اهرم‌های مشابهی ندارد، ترامپ در اوایل هفته گذشته فشار خود بر دهلی‌نو را افزایش داد و خواستار توقف مراودات نفتی دهلی نو-مسکو شد. مقامات هندی می گویند حداقل یکسال زمان لازم است تا آنها خرید نفت از روسیه را متوقف کنند، ضمن اینکه چنین اقدامی هزینه های تجاری شدیدی را به دهلی نو تحمیل خواهد کرد. پالایشگاه‌های هندی نیز تاکید کرده اند همچنان به خرید نفت روسیه ادامه می‌دهند. واردات روزانه در ماه ژوئن به ۲٫۰۸ میلیون بشکه رسید که ۴۴ درصد واردات نفت خام هند را تشکیل می دهد.
اما سوال اصلی اینجاست که مواجهه با تحریم های ثانویه نفتی آمریکا چگونه ممکن است؟ پاسخ این سوال ساده و گویاست: اینکه "پیش فرض های ذهنی "و"الگوواره های محاسباتی کلان"واشنگتن در این معادله هدف قرار داده شود. همان گونه که اشاره شد، یکی از این الگوها"تفکیک واکنش کشورها در قبال تحریم های ثانویه"است. به عبارت بهتر، آمریکا بر اساس تجربیات گذشته و کنونی مدعی است هر کشوری بنا بر ظرفیت و توانمندی های خود در مقابل تحریم های ثانویه وضع شده از سوی آمریکا تسلیم شده یا ایستادگی خواهد کرد اما زمانی که"اصل تفکیک "تبدیل به "اصل همگرایی کشورها در برابر تحریمهای ثانویه"شود ماجرا به صورت کلی تغییر می یابد!
اکنون تحریم های نفتی ثانویه ای که علیه روسیه به تصویب رسیده چهار کشور اصلی حوزه بریکس یعنی روسیه، هند، چین و برزیل را تحت تاثیر خود قرار داده است. پیش فرض محاسباتی ترامپ این است که چین مسیر خود را از سه کشور دیگر (در عرصه صادرات نفتی) جدا کند و سه کشور دیگر نیز هر یک بنابر ظرفیت های نفتی و اقتصادی خود حاضرند برای جلوگیری از تشدید بحران، امتیازاتی را به واشنگتن (ولو به صورت پنهان) دهند. اما زمانی که تحریم ثانویه نفتی آمریکا علیه روسیه به مثابه "هجمه علیه بریکس" مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد، واکنش جمعی چهار کشور روسیه، چین، هند و برزیل با استناد به "هم افزایی اقتصادی "آنها می تواند منظومه تحریم ثانویه نفتی آمریکا را هدف قرار دهد. از این رو باید نسبت به تحریم ثانویه نفتی آمریکا علیه روسیه نگاهی فرصت محور داشت و آن را تبدیل به پاشنه آشیل حکمرانی ادعایی تجاری واشنگتن در نظام بین الملل تبدیل کرد.
نظر شما