به گزارش بازار، زینب قیصری، رئیس فراکسیون نظارت بر صنعت نفت، گاز و پتروشیمی مجلس زینب قیصری با اشاره به نقشه آمریکا برای احداث کریدور جعلی زنگزور عنوان کرد، جمعه هفته گذشته یک توافق سه‌جانبه بین آمریکا با ارمنستان و آذربایجان امضا شد که طبق آن اداره این گذرگاه مرزی در استان سونیک ارمنستان به یک کنسرسیوم آمریکایی واگذار شد.
وی افزود، ایجاد این کریدور جعلی، باکو را به صورت مستقیم به نخجوان متصل می‌کند و سپس از طریق اتصال به ترکیه، تبدیل به گذرگاهی برای نفوذ ناتو تا دریای کاسپین خواهد شد و منجر به خفگی جغرافیایی ایران می‌شود.
دسترسی ناتو به منابع نفتی کاسپین با زنگزور
قیصری اظهار داشت، دریای کاسپین سومین منطقه دنیا از نظر منابع سرشار نفت و گاز است و حجم ذخایر نفت خام و گاز طبیعی آن به ترتیب ۱۰۰ میلیارد بشکه و ۱۲ تریلیون مترمکعب پیش‌بینی می‌شود. پروژه زنگزور یعنی تسلط آمریکا و ناتو بر این منابع هیدروکربوری.
رئیس فراکسیون نظارت بر صنعت نفت، گاز و پتروشیمی ادامه داد، آمریکا و اروپا می‌توانند با استفاده از انرژی دریای کاسپین، نظم جدید خود در منطقه قفقاز و غرب آسیا را تامین کرده و حتی بر بحران انرژی اروپا ناشی از جنگ اوکراین فائق آیند.
وی تاکید کرد، بعد از جنگ اوکراین، آذربایجان و اتحادیه اروپا به توافقی رسیدند که صادرات گاز به اروپا را تا پایان سال ۲۰۲۷ دو برابر کرده و به ۲۰ میلیارد متر مکعب افزایش دهند تا نبود ۱۰ درصد از گاز روسیه در بازار اروپا جبران شود.
قیصری توضیح داد، همچنین رژیم باکو به دنبال صادرات گاز به اوکراین و سوریه است که در مسیر کریدور گاز جنوبی تعریف شده و می‌تواند خطوط لوله انتقال آن از مسیر زمینی زنگزور احداث شود، چون افزایش ظرفیت انتقال گاز، قطعا به احداث خطوط لوله جدید نیز نیازمند است.
۱۰۰ میلیارد دلار درآمد سالانه به نفع جبهه غرب
رئیس فراکسیون نظارت بر صنعت نفت، گاز و پتروشیمی گفت، طبق برآوردها، احداث این کریدور جعلی می‌تواند سالانه جریان تجاری ۵۰ تا ۱۰۰ میلیارد دلار کالا و انرژی را به نفع محور آمریکا تغییر دهد و در این بین ایران، روسیه و چین بزرگترین بازنده‌ها خواهند بود.
وی اشاره کرد، پروژه زنگزور باعث می‌شود حدود ۳۰ درصد از نقش ترانزیتی ایران از بین رفته و از مسیر این کریدور جعلی منتقل شود. همچنین این کریدور جعلی، به کریدور شمال-جنوب نیز آسیب زده و این پروژه را از مسیر غربی خود مختل می‌کند.
غفلت ایران از دیپلماسی نفتی در ارمنستان
قیصری گفت، متاسفانه ایران در سال‌های اخیر غفلت کرد. اگر دولت ایران بستر حضور تجار ایرانی در استان سیونیک را فراهم می‌کرد، می‌توانستیم در تصمیم‌گیری‌های منفعلانه ارمنستان اثرگذار باشیم و مانع آن شویم.
رئیس فراکسیون نظارت بر صنعت نفت، گاز و پتروشیمی عنوان کرد، ایران چهارمین تولیدکننده بزرگ نفت و گاز دنیاست و ما می‌توانستیم انرژی را به اهرمی برای حضور در ارمنستان تبدیل کنیم، مثلا با احداث پالایشگاه و پتروشیمی و پمپ بنزین در استان سیونیک توسط بخش خصوصی ایران، امکان مدیریت رفتار دولت ارمنستان زیر فشار طرف‌های غربی وجود داشت.
وی تاکید کرد، ارمنستان کشور کوچکی با ۳ میلیون نفر جمعیت است و نیاز این کشور با انرژی ایران به راحتی قابل تامین بوده که علاوه بر ایجاد وابستگی به نفع ایران، درآمدزایی ارزی مناسبی نیز برای کشور داشت.
قیصری ادامه داد، حالا نیز باید از هر فرصتی برای حضور و نفوذ در بخش اقتصادی ارمنستان استفاده کنیم و از طرفی با انواع ابزارهای در اختیار، مانع پیشبرد طرح امریکایی زنگزور شویم.
باید مسیر ترانزیت گاز روسیه به ایران تغییر کند
رئیس فراکسیون نظارت بر صنعت نفت، گاز و پتروشیمی گفت، همچنین دولت نیز باید از روند اشتباه خود در گذشته درس بگیرد و به عنوان مثال به جای دریافت گاز روسیه از مسیر باکو، این مسیر را به دریای کاسپین تغییر دهد.
وی در پایان تاکید کرد، تولید گازی باکو اکنون ۴۰ میلیارد مترمکعب در سال است و قصد دارد با این تولید به هاب گازی منطقه تبدیل شود. طبیعتا ترانزیت ۵۵ میلیارد مترمکعب گاز روسیه از مسیر باکو به ایران، دست علیف را برای اقدامات مختلف علیه ایران در حوزه انرژی بازتر می‌کند.
نظر شما