بورس تهران؛ آینه شکسته اقتصاد ایران

سمیه شوریابی؛ بازار: سعید امیرشاهکرمی مدرس و کارشناس بازار سرمایه با بیان اینکه تابلوی بورس تهران این روزها روایتگر داستان غمبار اقتصادی است که در گرداب بی‌ثباتی دست و پا می‌زند، در یادداشتی به بررسی این موضوع پرداخت؛

ارقام سرخ و سبزی که بی‌وقفه بر صفحه نمایشگرها می‌رقصند، نه نشانه حیات که تلاشی مذبوحانه برای پنهان کردن زخم‌های عمیق‌ترند، اینجا جایی که روزی قلب تپنده اقتصاد ایران خوانده می‌شد، امروز تنها تپش‌های نامنظم یک بیمار درمانده به گوش می‌رسد.

سرمایه‌گذاران خرد، قربانیان ناخوانده این تراژدی هستند، آن‌ها که روزی با دل‌های پرامید و دست‌های پر از پس‌انداز زندگی پا به این عرصه گذاشتند، امروز با چشمانی خسته و جیب‌هایی خالی در حاشیه بازار ایستاده‌اند، هر صبح که از خواب برمی‌خیزند، با این پرسش آزاردهنده روبرو هستند: امروز کدام موج این دریای متلاطم، قایق کوچک امیدشان را غرق خواهد کرد؟

شفافیت در این بازار به افسانه‌ای دور و دراز تبدیل شده است، اطلاعات شرکت‌ها همچون گنجی پنهان، پیش از آنکه به دست عموم برسد، در راهروهای قدرت دست به دست می‌شود، تحلیلگران حرفه‌ای نیز گاه در این تاریکی سرگردان می‌مانند، چه رسد به سرمایه‌گذاران خردی که تنها سلاحشان اعتماد بود و امروز حتی آن را نیز از دست داده‌اند.

بورس تهران می‌تواند دوباره به جایگاه واقعی خود بازگردد، مشروط بر آنکه شفافیت به عنوان اصل اساسی پذیرفته شود، قوانین با ثبات و قابل پیش‌بینی گردند و نظارتی بی‌طرف و قوی بر معاملات حاکم شود

سیاست همچون سایه‌ای سنگین بر فراز این بازار گسترده شده است؛ هر تصمیم، هر سخنرانی، هر وعده و وعیدی می‌تواند تعادل این کشتی آسیب‌دیده را برهم زند، بورس که باید بازتابی از سلامت اقتصادی باشد، امروز به دماسنجی برای سنجش جو سیاسی تبدیل شده است، این آمیختگی خطرناک ریشه بسیاری از نابسامانی‌های امروز است.

اما راه نجات هنوز بسته نشده است، بورس تهران می‌تواند دوباره به جایگاه واقعی خود بازگردد، مشروط بر آنکه شفافیت به عنوان اصل اساسی پذیرفته شود، قوانین با ثبات و قابل پیش‌بینی گردند و نظارتی بی‌طرف و قوی بر معاملات حاکم شود، این تغییر اگرچه دشوار اما ممکن است به شرطی که اراده‌ای جدی برای تحول وجود داشته باشد.

آینده بورس تهران در گرو تصمیماتی است که امروز گرفته می‌شود ادامه این روند نابسامان، تنها بر عمق بحران خواهد افزود، وقت آن است که به جای شعارهای زیبا اقدامات عملی در دستور کار قرار گیرد، سرمایه‌گذاران، این قربانیان خاموش، سزاوار فضایی امن و شفاف هستند، آیا کسی صدای آنها را می‌شنود؟