به گزارش بازار، اگرچه شاید در نگاه اول این افزایش زیاد به نظر برسد اما از آنجا که در سالیان گذشته همواره رشد قیمت برق، عقب‌تر از سطح عمومی قیمت‌ها حرکت کرده است، قیمت آن فاصله قابل توجهی با قیمت‌های جهانی و هزینه واقعی تولید دارد.
یکی از خطاهای رایج در تحلیل‌های سیاستی کشور، تمرکز بر «قیمت فعلی» به جای «قیمت نسبی» است.
به بیان دیگر، این‌که قیمت برق یا هر کالای یارانه‌ای در ظاهر افزایش یافته، لزوماً به معنای واقعی شدن آن نیست، مگر آنکه نسبت آن با سایر قیمت‌ها و دستمزدها نیز متناسب اصلاح شده باشد.
در حالی که قیمت برق در ایران با حدود ۰.۰۰۳ سنت به ازای هر کیلووات ساعت ، ارزانترین قیمت برق در دنیاست، در کشورهای منطقه مانند ترکیه یا امارات، این عدد بین ۷ تا ۸ سنت متغیر و تقریبا ۲۵۰ برابر ایران است.
این تفاوت، نه‌تنها بار سنگینی بر بودجه عمومی تحمیل می‌کند، بلکه الگوی مصرف را نیز مخدوش کرده است.
مصرف برق خانگی در ایران طی ۲۰ سال اخیر حدود ۲۰۰ درصد افزایش یافته و سرانه مصرف نیز ۳۳ درصد رشد کرده، در حالی که رشد جمعیت یا توسعه تکنولوژیک به‌تنهایی نمی‌توانند این روند را توجیه کنند و علت اصلی آن قیمت بسیار پایین برق در کشور است.
نظر شما