بازار؛ گروه آب و انرژی: جهان به دلایل بسیاری در حال گذر از یک وضعیت افول و بازنگری در انتقال انرژی است. اما در حالی روی توسعه انرژی های نو و تجدید پذیر توجه و سرمایه گذاری های متعددی صورت گرفته که انرژی فسیلی هنوز از نظر کارایی، قابلیت اطمینان، هزینه های نسبی و افزایش هزینه ها برای دولت ها و مردم مناسب ترین است. اما سفر به سوی منابع چند گانه انرژی ادامه دارد و بر اساس منحنی صاف و بدون عقب نشینی در اینجا و آنجا نخواهد بود، به خصوص که تاریخ تحولات سیستم انرژی همیشه طولانی و پر از شباهت ها در استفاده از منابع بوده است.
یکی از جنبه های چالش این است که با توجه به فشارهای اقتصادی و مالی تقریباً در همه کشورها، دگرگونی هزینه بر است. بورگن می گوید که جهان در سال ۲۰۲۳ حدود ۲ تریلیون دلار برای انتقال انرژی هزینه خواهد کرد. از طرفی در طول دهه گذشته، تولید انرژی از خورشید و باد افزایش یافته است، اما مصرف انرژی از منابع فسیلی در همان دوره افزایش یافته است. طبق مطالعات، کشورهایی که منابع تجدید پذیر را اضافه می کنند، مصرف را بیشتر از منابع انرژی فسیلی می کنند. به عنوان مثال، دولت بایدن بیان می کند که منابع انرژی تجدید پذیر تا سال ۲۰۵۰ به رشد خود ادامه می دهند، اما شاهد افزایش مصرف انرژی فسیلی نیز خواهند بود.
لازم به یادآوری است که در قرن نوزدهم، در طول انتقال از چوب به زغال سنگ، علیرغم افزایش سهم زغال سنگ از مصرف کلی، مصرف چوب همچنان رو به افزایش بود. همین توسعه با مصرف نفت و زغال سنگ در سال ۱۹۷۰، مصرف زغال سنگ، چوب، گاز و نفت افزایش یافت. از زمان توافق پاریس در سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳، تولید برق از انرژی های فسیلی به رکورد بالایی رسیده است و رشد ۱۲ درصدی را در مقایسه با رشد ۴۴ درصدی انرژی های تجدید پذیر به ثبت رسانده است و به این ترتیب سهم انرژی های فسیلی از ۶۷ درصد به ۶۱ کاهش یافته است.
یکی از چالش های ساختاری این است که بازگشت سرمایه در تولید برق از انرژی های تجدید پذیر برای سرمایه گذاران جذاب نیست. تاریخچه و هزینه ها نشان می دهد که این تحول کوتاه، آسان یا کم هزینه نخواهد بود. در این بین با توجه به لنز انتخابی، صرف نظر از اینکه اهداف چقدر بلند یا منطقی به نظر می رسند، یا اینکه کدام صرفه اقتصادی بیشتری دارند، می تواند تبدیل انرژی متفاوت باشد. شاید بهترین مثال این باشد که چند کشور در تابستان امسال برای تولید برق دست و پنجه نرم می کنند. بوگرن در جدیدترین کتاب خود با عنوان "بهترین چیزها اول" ۱۲ راه حل را ارائه می دهد که از نظر او به لحاظ اقتصادی و زیست محیطی بهینه هستند، به ویژه برای کشورهای در حال توسعه و فقیر، اما پس از نوشتن کتاب بحث برانگیز The Skeptical Environmentalist در سال ۲۰۰۱ راه حل متفاوتی ارائه کرد.
روایتی که نسبت به روایت سنتی در مورد انرژی و محیط زیست از نظر اقداماتی که دولت ها در انرژی های تجدید پذیر انجام می دهد تاثیر کمی بر گرمایش جهانی خواهد داشت. مشکل منابع انرژی تجدید پذیر این است که آنها به شرایط آب و هوایی بستگی دارند و ممکن است در زمانی که ما به آنها نیاز نداریم در دسترس باشند یا در زمان نیاز ناپدید شوند، بنابراین، آنها گاهی اوقات ارزان به نظر می رسند زیرا اندازه گیری اغلب در طول ثروت انجام می شود بهره مندی از آنها، و بنابراین هزینه واقعی بسیار بیشتر است اگر هزینه شامل دوره های وقفه و هزینه ذخیره سازی، شبکه و سرمایه گذاری های غیر مستقیم مانند چالش های معدن و رقابت برای مواد معدنی و اثرات زیست محیطی را به آن اضافه کنیم.
افزایش مالیات بر انرژی های فسیلی
قبل از اینکه یک راه حل اقتصادی برای ذخیره انرژی، که هنوز بسیار گران و اغلب غیر عملی است، ارائه کنیم باید توجه داشته باشیم که انرژی های تجدید پذیر نمی توانند با انرژی های فسیلی رقابت کنند. زاویه دیگر استفاده از انرژی های تجدید پذیر برای تولید الکتریسیته است که حدود یک پنجم کل انرژی را تشکیل می دهد و بنابراین تولید انرژی برای تولید آهن، سیمان، کود ها، مواد شیمیایی یا کشاورزی را شامل نمی شود.
این دگرگونی به مالیات بیشتری بر انرژی فسیلی نیاز دارد تا رقابتی‌تر شود و در نتیجه هزینه‌های اضافی را با توجه به بدهی زیاد کشورها و افراد بر مصرف کننده تحمیل کند. البته باید توجه داشت که این دگرگونی ممکن است مانع رشد اقتصادی شده و در نتیجه به هزینه واقعی تبدیل شود.
نظر شما