یاسمن بلوردی؛ بازار: در سالی که گذشت صنعت فولاد کشور از یکسو با بحران انرژی مواجه بود و از سوی دیگر با وضع عوارض صادرات از سوی بخش دولتی صادرات این حوزه تحت تاثیر قرار گرفت. این در حالی است که فولاد سازان کشور معتقدند اگر این روند ادامه یابد نمی توان آینده خوبی برای این صنعت متصور شد.
عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد ایران: صنعت فولاد در سال ۱۴۰۳ روزهای سیاهی را در پیش دارد و تنها راهی که می تواند باعث شود این سرنوشت برای صنعت فولاد رقم نخورد این است که دولت از دخالت در بازار خودداری کند
احمد دنیانور عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد ایران در گفتگو با خبرنگار بازار در خصوص چشم انداز صنعت فولاد در سال جدید می گوید: آینده سیاه خواهد بود. در واقع به عنوان یک فرد با تجربه صنعتی معتقد هستم صنعت فولاد در سال ۱۴۰۳ روزهای سیاهی را در پیش دارد و تنها راهی که می تواند باعث شود این سرنوشت برای صنعت فولاد رقم نخورد این است که دولت از دخالت در بازار خودداری کند.
به بهانه مابه التفاوت قیمت انرژی مبالغ هنگفتی از فولادسازان گرفتند
دنیا نور در خصوص اصلی ترین مسائلی که بخش دولتی برای صنعت فولاد در سال قبل رقم زده و باعث شده فولاد سازان روزهای سیاهی را برای خود متصور شوند گفت: در واپسین روزهای سال با ادعای اینکه مابه التفاوت قیمت برق و انرژی را باید از فولادی ها مطالبه کنند مبلغ بسیار هنگفتی را برای فولادی ها قبض کردند و از آنها مطالبه کردند. مبالغ به قدری وحشتناک است که بر روی EPS (درآمد به ازای هر سهم) آنها تاثیر می گذارد.
دنیانور با بیان اینکه شرکت های فولادی که عمدتا در بورس هستند و سهام شان متعلق به مردم است، گفت: با این وجود این اقدام دولت یک سرقت محترمانه و سیستماتیک است که شما یک کالایی را امروز به فروش برسانید پول آن را بگیرید و سپس در پایان سال مجددا مبلغ جدیدی را مطالبه کنید و بگویند این یک مابه التفاوت است. از نگاه ما این اقدام تقریبا بردن مال مردم است که نهایتا چون از کانال شرکت های فولادی انجام می شود ضربه اساسی را صنعت فولاد می خورد.
این عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد ایران تصریح کرد: دولت با عدم دانش و تسلط کافی بر مسائل فنی و کارآفرینی و مسائل تولیدی بر شاخه نشسته است و بُن می بُرد. در حقیقت دولت صنعت فولاد را با چالش مواجه کرده و باید بدانید که سال آینده در وضعیت بسیار بسیار بحرانی تر از امروز در صنعت فولاد خواهیم بود تا جایی که تعداد بسیاری از کارخانه های فولادی تعطیل خواهد شد. بنابراین بزرگترین چالش فولاد در ۱۴۰۲ دولت بود.
دنیانور همچنین در خصوص شرایط واردات برخی ورق ها در سالی که گذشت گفت: در حقیقت یکسری ورق های خاص داریم که در ایران تولید نمی شود چون صرفه اقتصادی ندارد که کارخانه آن نوع ورق را در داخل بزنیم چرا که بر فرض کل مصرف سالانه ۲۵۰ هزار تن است و لذا برخی تولید کننده های این نوع ورق های خاص را وارد می کنند.
عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد ایران: به این دلیل برخی افراد نسبت به عرضه کالا در بورس فلزات نگاه خوبی ندارند که با عرضه در بورس فلزات جلوی رانت این دست از تولید کننده ها گرفته می شود
از سوی دیگر از دیگر موضوعات پیرامون صنعت فولاد کشور در سالی که گذشت این بود که صنایع پایین دستی همچون خودروسازان، تولید کنندگان لوازم خانگی و غیره تاثیر گرانی فولاد را در گرانی محصولات خود بسیار بارز می دانستند. ضمن اینکه صنعتگران بسیاری بورس فلزات را شفاف نمی دانند و معتقدند قیمت ها در بورس گرانتر از قیمت پایه کارخانجات است. با این وجود این عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد ایران با رد این ادعا می گوید: به این دلیل این افراد نسبت به عرضه کالا در بورس فلزات نگاه خوبی ندارند که با عرضه در بورس فلزات جلوی رانت این دست از تولید کننده ها گرفته می شود.
وی ادامه داد: ضمن اینکه کل حجم آهن استفاده شده در یک خودرو ۷۰۰ کیلوگرم است که اگر با نرخ ورق حساب کنید می شود ۲میلیون و ۸۰۰ هزار تومان. این ۲میلیون و ۸۰۰ هزار تومان مگر چقدر می تواند در قیمت خودرو نقش داشته باشد؟ لذا این ها متاسفانه سفسطه است. یا در یک ماشین لباسشویی یا یخچال کلا ۱۵ کیلوگرم آهن استفاده می شود که قیمت آهن حدود ۳۰۰ هزار تومان می شود بنابراین گرانی هایی که در آن حوزه ها رقم می خورد کمترین ارتباط را به قیمت آهن الات و فولاد مصرفی دارد.
بورس فلزات دست یکسری صنایع پایین دستی را از سودهای کلان کوتاه کرده است
دنیانور افزود: مساله اینجا است که در حوزه مسکن هم همین مشکل را داریم یعنی در هر متر مربع ساختمان ۳۵ کیلو آهن استفاده می کنند و سوال این است که مگر این ۳۵ کیلوگرم چقدر در نرخ ساختمان موثر است؟ اینها اصولا جریان سازی ها است به خصوص اینکه می بینند دولت درک درستی از فولاد ندارد بنابراین همه کاسه کوزه ها را سر فولاد و بورس فلزات می شکنند. در حالی که بورس، محلی برای عرضه کالا است که با عرضه و تقاضا قیمت ها معلوم می شود.
وی خاطر نشان کرد: در واقع چون بورس باعث شده است این آقایان نتوانند ورق وارد کنند، نتوانند بروند با ارز نیمایی ورق بیاورند و سپس با نرخ آزاد بفروشند از بورس فلزات عصبانی هستند. در حقیقت چون الان در بورس ورق عرضه می شود نمی توانند ثبت سفارش کنند و ورق بیاورند و منافع بسیاری را از دست می دهند. به عبارت دیگر این آقایان ترجیح می دهند ورق نیمایی وارد کنند تبدیل به یخچال و لوازم دیگر می کنند و با نرخ دلار ۶۰ هزار تومانی دست مردم می دهند.
نظر شما