بابک رحیمیان؛ بازار: خراسان رضوی یکی از معدود استان هایی است که تقریبا در هر حوزه ای از جمله صنعت، کشاورزی، معدن و گردشگری به عنوان یکی از قطب های تاثیر گذار کشور محسوب می شود اما متاسفانه در عمل با کمبود هایی روبروست که سال هاست مورد بی توجهی قرار گرفته است.
مصائب شهروندان
در حوزه غرب مشهد افزون بر ۱۸۰۰ واحد صنعتی استقرار دارد که کارگران و کارمندان هر یک از این واحدهای تولیدی برای رسیدن به محل کارشان این مسیر را روزانه دوبار در صبح و شب می پیمایند.
گذشته از سرویس کارکنان کارخانجات، روزانه صد ها دستگاه کامیونت و کامیون نیز برای حمل و بارگیری کالا و هم چنین مواد اولیه در این مسیر در حال تردد هستند که باید آن را به این ترافیک سرسام آور اضافه کرد.
گذشته از این به دلیل سکونت افزون بر ۱۴۰ هزار نفر در شهرستان گلبهار که باید همین مسیر را طی کنند و نیمی از آن ها محل کارشان در کلانشهر مشهد قرار دارد لذا ترافیک این مسیر به گره ای کور و خطر آفرین برای مردم این خطه از کشور تبدیل شده که زائران بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) را نیز از مصائب خود بی نصیب نگذاشته است.
جاده مشهد- چناران علاوه بر بار ترافیکی که از آن یاد شد مسیر عبور ترانزیت کانتیرها و تریلی هایی است که قصد صادرات بار به کشور ترکمنستان را دارند ودر حالی که این مسیر قدرت نفش کشیدن در برابر این همه بار ترافیکی را ندارد اما مجبور است بخشی از آمار ۳۵ میلیونی زائرانی را که از شهرهای شمالی کشور به خراسان رضوی قدم می گذارند تحمل کند!
این همه مشکلات و بار ترافیکی که سالیانه جان بسیاری از ساکنان مشهد؛ گلبهار و قوچان را نشانه گرفته و زائران بسیاری را به کام مرگ کشیده است جدا از مشکلات زیست محیطی است که این منطقه را با خود درگیر کرده و تنها با تکمیل آزاد راه مشهد-چناران و هم چنین راه اندازی قطار سریع السیر مشهد- گلبهار قابل مدیریت است.
وعده های مسئولان
به تازگی محور بسیاری از سخنرانی ها و وعده های دولت بر روی چند پروژه بزرگ و مهم از جمله قطار و سریع السیر مشهد- گلبهار و هم چنین طرح حرم تا حرم و نیز قطار سریع السیر پر رنگ تر شده است.
اگر چه این طرح ها و شعارها نقش قابل توجهی در ایجاد محبوبیت دولتمردان در نزد افکار عمومی دارد اما با شرایط و اعتباراتی که دولت با آن دست و پنجه نرم می کند وعده هایی از این دست به مثابه همان سنگ بزرگ است.
مسئولان خراسان رضوی در حالی این روزها مدعی اجرا و پیگیری پروژه قطاربرقی مشهد-تهران هستند که بنا بر اظهار نظر کارشناسان برای اجرای این پروژه افزون بر ۶۰۰هزارمیلیارد تومان اعتبار نیاز است و این در حالی است که دولت برای به حرکت در آوردن این قطار بر روی ریل وعده فقط مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان برای سال ۱۴۰۲ اعتبار در نظر گرفته است که حتی هزینه پذیرایی و سرکشی مسئولان استانی از این پروژه را هم کفاف نیست!
پروژه برقی سازی قطارهای مسافری ازجمله طرح‌هایی بود که سال‌ها پیش بسیاری از رسانه‌های دولتی از آن به‌عنوان «انقلاب در راه‌آهن ایران» یادکردند اما به دلیل شانه خالی کردن سرمایه‌گذارهای خارجی به سرانجام نرسید و این روزها باری دیگر توسط مسئولان کشوری و استانی بر سر زبان‌ها افتاده است.
مسئولان خراسان رضوی در حالی این روزها مدعی اجرا و پیگیری پروژه قطاربرقی مشهد-تهران هستند که بنا بر اظهار نظر کارشناسان برای اجرای این پروژه افزون بر ۶۰۰هزارمیلیارد تومان اعتبار نیاز است و این در حالی است که دولت برای به حرکت در آوردن این قطار بر روی ریل وعده فقط مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان برای سال ۱۴۰۲ اعتبار در نظر گرفته است که حتی هزینه پذیرایی و سرکشی مسئولان استانی از این پروژه را هم کفاف نیست!
احداث قطار مشهد- گلبهار نیز یکی دیگر از وعده هایی است که زمان مصرف آن تمام شده است و بسیاری از مردم را نبست به قول های دولتمردان ی اعتماد ساخته است.
در حالی که رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی خراسان رضوی پیش از این اعلام کرده بود شروع پروژه احداث قطار مشهد به گلبهارسال ۹۰ آغاز و خاتمه آن سال ۱۴۰۲ خواهد بود اما نگاهی به این پروژه نشان می دهد که خبری از تکمیل و یا اراده ملی برای تامین اعتبار و تکمیل این پروژه وجود ندارد.
متاسفانه تخصیص بودجه سالانه طرح های ریلی در خراسان رضوی به اندازه ای است که فقط به پیمانکاران طرحهای ریالی به صورت تعدیل داده می شود و عملا بودجه به طرح های ریلی به عنوان یک زیرساخت برای تولید و تجارت در استان اختصاص نمی یابد.
تلاش دولتمردان از دیروز تا امروز
در دهه ۸۰، تلاش‌هایی برای جذب سرمایه چینی‌ها در جهت تأمین سرمایه پروژه برقی سازی مسیر ریلی تهران-مشهد صورت گرفت و چندین بار هم وعده‌هایی داده شد؛ پس‌از آن در سال ۱۳۹۳ محسن پورسیدآقایی مدیرعامل وقت شرکت راه‌آهن بابیان اینکه برقی کردن خط ریلی تهران-مشهد- یکی از اصلی‌ترین اولویت‌های وزارت راه و شهرسازی و راه‌آهن محسوب می‌شود، گفت:« بحث افزایش سرعت قطار این مسیر به ۲۰۰ کیلومتر در ساعت جزو یکی از اصلی‌ترین برنامه‌هاست که برای به ثمر رسیدن آن برنامه‌ریزی‌های گسترده‌ای انجام داده‌ایم.»
در برهه‌ای از زمان هم اسامی کشورهایی مانند چین روسیه، آلمان و حتی اسلوونی در میان سرمایه‌گذارها احتمالی پروژه ریلی ایران مطرح شد و حتی قرارداد تجاری با یک شرکت چینی به امضا رسید که درنهایت اعلام شد به دلیل تحریم‌ها، سرمایه‌گذاری خارجی در این پروژه منتفی شده است.
در کنار برقی سازی راه‌آهن تهران-مشهد، یکی دیگر از پروژه‌هایی که این سال‌ها موردتوجه قرار داشت، سریع‌السیر کردن این مسیر ریلی بود لذا حضور چین در پروژه‌های ریلی کشور ازجمله برقی کردن قطار تهران - مشهد و استفاده از فنّاوری این کشور برای قطارهای باری تاکنون بارها نقل محافل بوده اما فرجامی نداشته است.
فروردین ۱۴۰۱ هم‌زمان با سفر ریاست جمهوری به استان خراسان رضوی باری دیگر وعده راه‌اندازی قطار سریع‌السیر موردتوجه قرار گرفت و استاندار خراسان رضوی در تشریح دستاوردهای سفر آیت‌الله ریسی به مشهد گفت: «قطار سریع‌السیر تهران و مشهد، آزادراه حرم تا حرم و شهرک فرودگاهی امام رضا(ع) عناوین پروژه‌های ویژه‌ای است که منابع آن نیز از محل‌های ویژه‌ای که در اختیار دولت است، تأمین خواهد شد.»
اگر چه در نخستین هفته از مهر ماه ۱۴۰۲ رییس سازمان برنامه و بودجه نیز در نشست شورای اداری خراسان رضوی یک بار دیگر سخن از این پروژه برد اما شواهد نشان از حرکت و عزمی ملی برای پیشبرد آن ندارد!
نظر شما