واردات حدود ۸۰۰ میلیون دلاری زغال‌ سنگ در سال گذشته

به گزارش بازار، سعید صمدی گفت: پراکندگی حوزه البرز بسیار زیاد است که از دامغان شروع می‌شود و تا رودبار گیلان ادامه دارد.

وی با بیان اینکه رشته کوه‌های البرز که به البرز شرقی، مرکزی و البرز غربی تقسیم می‌شود، افزود: حدود ۲۰ درصد ذخیره زغال‌سنگ نیز در حوزه کرمان است که این مناطق از حوزه‌های اصلی زغال ایران هستند، البته به صورت متفرقه در جاهایی مانند آذربایجان ۲ یا ۳ درصد ذخایر داریم یا در یزد یکسری ذخایر داریم، اما ذخایر اصلی ایران در همین سه منطقه است.

صمدی ادامه داد: سال گذشته طبق آمار گمرک ۷۸۸ میلیون دلار زغال‌سنگ و کک که مشتقات زغال‌سنگ است وارد کشور شده که حدود ۵۵ درصد آن مصرف می‌شود که این ۸۰۰ میلیون دلار می‌توانست به ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون دلار برسد، یعنی ۶۰۰ میلیون دلار آن اضافه است.

وی گفت: از طرف دیگر با سرمایه‌گذاری در حوزه زغال‌سنگ ما می‌توانستیم یک بخشی از این زغال‌سنگ تولید داخل را صادر کنیم.

صمدی افزود: ما یک نوع زغال در ایران داریم که عمدتاً زغال حرارتی است و مصرف داخلی ندارد که تحت تأثیر بحران اوکراین، قیمت جهانی این نوع زغال بالا رفت و صادرات زغال‌سنگ حرارتی صرفه اقتصادی پیدا کرد به‌طوری که پارسال ۴۵۳ میلیون دلار زغال حرارتی صادر شد. یعنی این ۲۰۰ یا ۳۰۰ میلیون دلاری که ما الزاماً نیاز به واردات داریم، با توجه به ذخایری که داریم، ارز آن به راحتی از طریق صادرات زغال‌سنگ حرارتی قابل تأمین است.

وی ادامه داد: اگر تولید داخلی انجام می‌شد، حداقل ۸۰ درصد این واردات از محل تولید داخلی قابل تأمین بود.

دبیر انجمن زغال‌سنگ ایران گفت: ما در ۵۰ سال اخیر، چون از زغال به عنوان منبع انرژی استفاده نکردیم و بعد هم عمده فولادسازی‌هایی که راه افتاده با سیستم احیای مستقیم بوده و با گاز کار می‌کنند، لذا عمده معادن زغال‌سنگ ایران جزو معادن دست نخورده محسوب می‌شوند و به نسبت ذخایری که داریم، استخراج چندانی از آن‌ها نشده است.

صمدی افزود: به عنوان مثال معادن اوکراین و معادن روسیه یا سایر کشورهای دنیا، معادنشان تا عمق ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ متر از سطح زمین پایین رفته است در حالی که عمیق‌ترین معادن ما حدود ۲۰۰ متر است که جزو معادن سطحی حساب می‌شوند.