بازار؛ گروه بین الملل: سفر اخیر نارندرا مودی نخست وزیر هند به فرانسه به عنوان شاهدی بر تقویت مستمر روابط دهلی و پاریس در زمان آشفتگی جهانی است؛ به گونه ای که با اعلامیه های دفاعی و همکاری در حوزه های مختلف، روابط فی مابین را بیشتر تقویت خواهد کرد.
در میان ۶۳۰۰ نفر از نیروهای مسلح فرانسه که در رژه روز باستیل شرکت کردند، گروهی متشکل از ۲۴۱ سرباز از سه سرویس نیروهای مسلح هند حضور داشتند که در شانزلیزه راهپیمایی کردند و یاد و خاطره ۱۴۰ هزار سرباز هندی را که در طول جنگ جهانی اول در فرانسه و بلژیک خدمت کردند، زنده نگاه داشتند. در سفر مودی همچنین نشان صلیب بزرگ لژیون افتخار، بالاترین نشان مدنی و نظامی در فرانسه اعطا شد.
اعلامیه های مهم دفاعی نیز در دیدار رهبران دو کشور بر نقش محوری همکاری دفاعی در روابط هند و فرانسه تاکید کرد. اما در زمانی که هر دو کشور بیست و پنجمین سالگرد مشارکت راهبردی خود را جشن می گرفتند، اهمیت پایدار همکاری های دفاعی نباید پیشرفت قابل توجهی را که در سایر حوزه ها یعنی از شش دهه همکاری فضایی گرفته تا غیر نظامی هسته ای، اقتصاد، فرهنگ، آموزش و ارتباطات مردمی تحت الشعاع قرار دهد.
در زمینه بحران آب و هوا، دو کشور در اکتبر ۲۰۲۲ نقشه راه هیدروژن سبز را امضا کردند تا اکوسیستم هیدروژنی فرانسه و هند را گرد هم آورد. در بازدید اخیر هم اطلاعیه هایی در رابطه با استفاده از رابط پرداخت یکپارچه در فرانسه و اعطای ویزای شنگن پنج ساله پس از تحصیل برای دانشجویان هندی در مقطع کارشناسی ارشد در فرانسه مشاهده شد.
سفر مودی به فرانسه نه تنها روابط دوجانبه ای را که به طور مداوم در سال های اخیر توسعه یافته بود، تقویت کرد، بلکه بر مرکزیت هند در تصور استراتژیک فرانسه از منطقه هندو اقیانوس آرام نیز تأکید نمود
در واقع، این سفر نه تنها روابط دوجانبه ای را که به طور مداوم در سال های اخیر توسعه یافته بود، تقویت کرد، بلکه بر مرکزیت هند در تصور استراتژیک فرانسه از منطقه هند و اقیانوس آرام نیز تأکید کرده است. پایبندی دهلی و پاریس به حوزه هند و اقیانوس آرام، ستون اصلی همکاری بین دو کشور را تشکیل می دهد.
برقراری گفت‌وگوی دفاعی در سطح وزیران در سال ۲۰۱۸ و همچنین مذاکرات فضایی راهبردی در سال ۲۰۲۳، نشانه تقویت محسوس روابط دوجانبه است که با نزدیک‌تر شدن بیشتر، ناشی از همگرایی‌های عمیق در منطقه هند و اقیانوس آرام شکل گرفته است. این همگرایی ها نه تنها سیاسی (در رابطه با چین) و مفهومی (یک جاه طلبی مشترک از خودمختاری استراتژیک، اعتقاد به جهان چندقطبی شکل گرفته توسط چندجانبه گرایی اصلاح شده و مؤثر) هستند، بلکه به طور اساسی، در حوزه جغرافیایی نیز قابل مشاهده هستند.
در حالی که اقیانوس هند و اقیانوس آرام در نیوزیلند برای آلمان متوقف شده و از سواحل غربی هند برای ایالات متحده و استرالیا شروع می شود، هند و فرانسه تعریف گسترده ای از این مفهوم دارند؛ از ساحل شرقی آفریقا تا ساحل غربی قاره آمریکا.
این درک مشترک از خطوط جغرافیایی هند و اقیانوس آرام بی اهمیت نیست. این نوع از همگرایی از طریق درک مشترک از جغرافیا و ذینفعان واقعی خود، ایجاد پروژه های همکاری دوجانبه چند بعدی را در زمینه های مختلف مانند مبارزه با تروریسم، دزدی دریایی، جنایات سازمان یافته، ماهیگیری غیرقانونی و امنیت محیطی تشویق می کند. این امر به ویژه در مورد امنیت دریایی و همکاریهای دریایی، که به عنوان یکی از امیدوارکننده ترین حوزه های همکاری بین دو کشور در سال های اخیر ظاهر شده، مشهود است.
رزمایش مشترک وارونا که از سال ۱۹۹۳ بین دو نیروی دریایی سازماندهی شده بود؛ منجر به گشت زنی مشترک در اقیانوس هند شد که اولین مورد آن در سال ۲۰۱۹ در جنوب اقیانوس هند و با استقرار هواپیمای P-۸۱ توسط نیروی دریایی هند از لارئونیون (جزیره‌ای در جنوب غربی اقیانوس هند و یکی از سرزمین‌های فرادریایی فرانسه) برگزار شد. گشت دوم در ماه مه ۲۰۲۲، چهار سال پس از امضای توافقنامه پشتیبانی لجستیکی در مارس ۲۰۱۸ برگزار شد که به نیروی دریایی هند اجازه دسترسی به پایگاه نظامی لارئونیون را داد.
در فوریه ۲۰۲۲، دو کشور نقشه راه اقتصاد آبی و حکمرانی اقیانوس‌ها را با هدف ایجاد یک مشارکت چندبخشی حول چشم‌انداز مشترک حاکمیت اقیانوس‌ها بر اساس حاکمیت قانون، رشد پایدار، زیرساخت‌ها و علم و فناوری امضا کردند
فراتر از همکاری دریایی، اهمیت فزاینده امنیت دریایی نیز از طریق ابتکار اقیانوس هند و اقیانوس آرام به رهبری هند شکل گرفت که در نوامبر ۲۰۱۹ راه اندازی شد، در حالی که در آن پاریس مسئولیت یکی از هفت ستون (منابع دریایی) را بر عهده گرفت. مهم‌تر از آن، در فوریه ۲۰۲۲، دو کشور نقشه راه اقتصاد آبی و حکمرانی اقیانوس‌ها را با هدف ایجاد یک مشارکت چندبخشی حول چشم‌انداز مشترک حاکمیت اقیانوس‌ها بر اساس حاکمیت قانون، رشد پایدار، زیرساخت‌ها و علم و فناوری امضا کردند.
بر همین اساس، اگر این تحولات بر تعهد هند و فرانسه به همکاری مشترک در مورد مسائل منطقه‌ای تاکید کند، این رابطه از ماهیت صرفاً دوجانبه به منطقه‌ای و جهانی در حال حرکت است. راه اندازی اتحاد بین المللی خورشیدی توسط دو کشور در نوامبر ۲۰۱۵ نمونه ای از جهانی شدن در حال ظهور رابطه ای بود که تا آن زمان عمدتاً دوجانبه بود.
فراخوان سال ۲۰۲۲ برای مشارکت در توسعه ظرفیتهای هند و اقیانوس آرام به منظور ایجاد ظرفیت‌سازی منطقه‌ای برای مدیریت پایدار مناطق حفاظت‌شده نیز گامی در این مسیر بود.
در رابطه با حوزه هند و اقیانوس آرام، در حالی که ستون دوم نقشه راه تازه منتشر شده تا سال ۲۰۴۷ به دنبال ارائه راه حل های مشخص برای تبدیل هند و اقیانوس آرام به منطقه ای با ثبات و توسعه پایدار است، مکانیزمهای چندجانبه که در آن فرانسه و هند هر دو شرکت می کنند_مانند انجمن حاشیه اقیانوس هند و سمپوزیوم دریایی اقیانوس هند_پلتفرم های ایده آلی را ارائه می دهند که از طریق آن دو کشور می توانند به طور مشترک به امنیت منطقه کمک کنند.
نقشه راه هند و فرانسه در خصوص حوزه هند و اقیانوس آرام که در سفر مودی به پاریس ثبت شد، باید جاه طلبی های دو کشور را به نتایج ملموسی برای کل منطقه تبدیل کند
همین رویکرد اکنون باید قالب‌های سه جانبه موجود بین دو کشور (هند_فرانسه_استرالیا از سال ۲۰۲۰ و هند_فرانسه_امارات) را پیکربندی کند و ایجاد پلتفرم‌های دیگر با کشورهای همفکر را هدایت نماید. نقشه راه هند و فرانسه در خصوص حوزه هند و اقیانوس آرام که در سفر مودی به پاریس ثبت شد، باید جاه طلبی ها را به نتایج ملموسی برای کل منطقه تبدیل کند.
سفر مودی مسیر بلندپروازانه ای را برای هند و فرانسه برای چند دهه آینده ترسیم کرده است. این مسئله مناسب رابطه ای است که در پیکربندی مداوم خود با واقعیت های یک محیط بین المللی همیشه در حال تحول بسیار مؤثر بوده است.
افزون بر این، این سفر عملیاتی شدن دستور کاری است که اکنون توجه جدی سیاستگذاران را چه در پاریس و چه در دهلی به خود جلب کرده است.
نظر شما