بازار؛ گروه بین الملل: در سال ۲۰۲۲، هزینه های نظامی ایالات متحده به ۸۷۷ میلیارد دلار رسید؛ به طوری که هزینه های امریکا سه برابر بیشتر از ۲۹۲ میلیارد دلار هزینه شده توسط چین و بیش از ۱۰ برابر بیشتر از مبلغ هزینه شده توسط روسیه بود. علاوه بر این، نیروهای نظامی ایالات متحده در بیش از ۷۵۰ پایگاه در ۸۰ کشور در سراسر جهان مستقر هستند؛ در حالی که چین و روسیه تعداد انگشت شماری پایگاه در خارج از مرزهای خود دارند.
در این راستا، کشوری که ادعای هژمونی جهانی را مطرح کرده، ایالات متحده است. با این حال، اگر هژمونی به معنای توانایی واداشتن سایر کشورها به انطباق با خواسته های خود باشد، امریکا از هژمون جهانی بودن فاصله زیادی دارد. در یک سلسله جنگ طولانی از کره و ویتنام در نیمه دوم قرن بیستم تا عراق و افغانستان در قرن بیست و یکم، ایالات متحده توانایی ویرانی گسترده ای را نشان داده ؛ در حالی که چیزی بیش از بردهای پرزیان به دست نیاورده است. هزینه برای ایالات متحده نه تنها شامل تلفات جانی، بلکه از بین رفتن اعتماد در داخل و خارج نیز می شود.
پس از جنگ در اوکراین چه باید کرد؟
در ایالات متحده و انگلیس، بسیاری، جنگ اوکراین را یک جنگ عادلانه می دانند و تصاویری که به جنگ جهانی دوم بازمی گردد. کارشناسانی مانند تیموتی اسنایدر در دانشگاه ییل و تیموتی گارتون اش در آکسفورد روح رزمی اوکراینی ها را به عنوان تداعی کننده دفاع آتن از دموکراسی و آشیل جنگجوی یونانی تمجید کرده اند.
رسانه‌های اصلی آمریکایی، مانند واشنگتن پست و نیویورک تایمز، هنوز بیش از هر درگیری دیگر در جهان، به جنگ اوکراین پرداخته‌اند. نظرسنجی‌های آمریکا نشان می‌دهد که حمایت عمومی از جنگ اوکراین در سال جاری تا حدودی کاهش یافته است و برخی جمهوری‌خواهان در کنگره هزینه آن را زیر سوال برده‌اند. اما، اکثر سیاستمداران ایالات متحده همچنان حمایت از مذاکرات را گامی بیش از حد می دانند. دموکرات‌های مترقی پس از لغو عجولانه فراخوان برای دیپلماسی در پاییز گذشته، همچنان در طرح علنی تردیدهای خود مردد هستند.
در عوض، درخواست‌های عمومی برای مذاکره از سوی ارتش، از جمله ژنرال مارک میلی رئیس فعلی ستاد مشترک ارتش و مایک مولن مطرح شده است. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، در سخنرانی دوم ژوئن در هلسینکی با استقبال فنلاند به عضویت ناتو، گزینه آتش بس در اوکراین را قاطعانه رد کرد.
جو بایدن و ریشی سوناک نخست وزیر بریتانیا نیز در هشتم ژوئن در کاخ سفید ملاقات کردند و متعهد شدند که دو کشور به حمایت از اوکراین ادامه خواهند داد. در همین راستا، فیونا هیل کارشناس روسیه که اکنون در موسسه بروکینگز در واشنگتن مشغول به کار است، از منتقدان شدید تهاجم روسیه به اوکراین و هدف ولادیمیر پوتین برای بازیابی هژمونی بر همسایگان نزدیک روسیه است.
اما هیل در کنفرانسی در استونی در ماه می، پیامی قابل توجه برای ایالات متحده داشت. جنگ در اوکراین شاید رویدادی باشد که مرگ پکس امریکانا را برای همه آشکار می کند. سایر کشورها می خواهند تصمیم بگیرند، نه اینکه به آنها گفته شود چه چیزی به نفع آنهاست. به طور خلاصه، در سال ۲۰۲۳، ما یک نه قاطع در خصوص سلطه ایالات متحده می شنویم و تمایل مشخصی برای جهانی بدون هژمون مشاهده می کنیم.
جنبش عدم تعهد دوران جنگ سرد، اگر زمانی از بین رفته باشد، دوباره ظهور کرده است
این کارشناس در ادامه گفت: مقاومت کشورهای جنوب جهانی در برابر درخواست‌های آمریکا و اروپا برای همبستگی در اوکراین یک شورش آشکار است. این مسئله یک شورش علیه آنچه آنها می‌دانند غرب بر گفتمان بین‌المللی تسلط دارد و مشکلات خود را به دیگران تحمیل می‌کند، است؛ در حالی که اولویت های خود را در خصوص جبران خسارت تغییرات آب و هوا، توسعه اقتصادی و بدهی ها کنار می گذارند. جنبش عدم تعهد دوران جنگ سرد، اگر زمانی از بین رفته باشد، دوباره ظهور کرده است. در حال حاضر، این یک حرکت منسجم برای کنار گذاشته شدن از آشفتگی اروپا در اطراف اوکراین، نیست. اما این یک واکنش منفی آشکار به تمایل آمریکا به تعریف نظم جهانی و وادار کردن کشورها به جانبداری است.
در حالی که هیئتی متشکل از شش کشور آفریقایی از جمله آفریقای جنوبی آماده بازدید از مسکو و کیف در ۱۶ ژوئن برای بررسی گزینه‌های صلح هستند، رهبران سیاست خارجی کنگره یک درخواست دو حزبی برای مجازات آفریقای جنوبی به دلیل حمایت ادعایی آن از روسیه مطرح کرده اند. آفریقای جنوبی برای برآورده ساختن خواسته های آنها باید به طور کامل از تحریم های آمریکا علیه مسکو تبعیت کند.
تنها هیل نیست که به کاهش نفوذ جهانی ایالات متحده که توسط اوکراین نشان داده شده است توجه می کند، اگرچه دیگران در توصیه های سیاستی خود متفاوت هستند. کلیف کوپچان، تحلیلگر ریسک جهانی نیز با این استدلال که شش کشور در جنوب جهانی آینده ژئوپلیتیک را تعیین خواهند کرد، از سیاستگذاران ایالات متحده خواسته تا بر هند، برزیل، ترکیه، اندونزی، عربستان سعودی و آفریقای جنوبی تمرکز کنند تا از تضعیف چشمگیر جایگاه ایالات متحده در موازنه قدرت جهانی در منطقه جلوگیری شود.
در مقابل، دو محقق از سوئیس و اتریش، با اشاره به این که جنگ کنونی بر سر اوکراین باعث ایجاد سیاست‌های بی‌طرف در تقریباً دو سوم جهان شده است، معتقدند که بی‌طرفی نباید محکوم شود، بلکه باید به عنوان بخشی اجتناب‌ناپذیر از هر گونه درگیری بین دولت ها به رسمیت شناخته شود. آن ها این استدلال را رد می‌کنند که کمک نکردن به طرف خوب و مبارزه حماسی بین خیر و شر، مساوی است با انجام دادن شر از سوی خود طرف.
انجمن کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه آن) همکاری با چین و ایالات متحده را برگزیده و همه ۱۰ کشور عضو آسه آن در طرح کمربند و جاده چین برای ایجاد زیرساخت ها علیرغم کمپین شدید ایالات متحده علیه آن مشارکت کرده اند
در عوض، تعامل پیشگیرانه توسط طرف های بی طرف یا غیر متعهد می تواند و باید برای رسیدگی به منافع واقعی طرف های درگیر و همچنین نقض حقوق بشر توسط هر یک از طرفین ایجاد شود. امتناع از جانبداری بین قدرت های بزرگ رقیب در آسیای جنوب شرقی نیز قابل مشاهده است، جایی که می توان انتظار داشت رقابت ایالات متحده و چین در اوج خود باشد.
اما همانطور که کیشور محبوبانی دیپلمات ارشد سابق سنگاپور در مقاله اخیر خاطرنشان کرد، انجمن کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه آن) همکاری با چین و ایالات متحده را برگزیده است و همه ۱۰ کشور عضو آسه آن، در طرح کمربند و جاده چین برای ایجاد زیرساخت ها علیرغم کمپین شدید ایالات متحده علیه آن شرکت کرده اند.
از سوی دیگر، آسه آن شامل دو متحد نظامی ایالات متحده، فیلیپین و تایلند است؛ ضمن اینکه بسیاری دیگر از اعضای آسه آن، از جمله ویتنام، بی سر و صدا از حضور نظامی ایالات متحده به عنوان وزنه تعادلی برای چین استقبال می کنند.
اکثر کشورهای در حال توسعه، از جمله قدرت‌های نوظهور در جنوب جهانی، دیگر حاضر نیستند بین ایالات متحده و رقبای ژئوپلیتیکی آن انتخاب‌هایی با مجموع صفر داشته باشند
در ایالات متحده، ادعای ۲۵ سال پیش مادلین آلبرایت مبنی بر اینکه ایالات متحده ملت ضروری است، هنوز هم به طور گسترده مشترک است. شناخت گسترده افول هژمونی آمریکا احتمالاً به این زودی ها در اینجا جذابیت زیادی پیدا نخواهد کرد. با این حال، در عمل، این احتمال وجود دارد که سیاستگذاران ایالات متحده باید واقعیت را بپذیرند.
اکثر کشورهای در حال توسعه، از جمله قدرت‌های نوظهور در جنوب جهانی، دیگر حاضر نیستند بین ایالات متحده و رقبای ژئوپلیتیکی آن انتخاب‌هایی با مجموع صفر داشته باشند. حقیقت یان است که با وجود اینکه ایالات متحده روی کاغذ بسیار قدرتمندتر از دشمنان خود است، موفقیت بسیار محدودی در ایجاد یک ائتلاف جهانی داشته است.
نظر شما