بی برقی ۲۰۰ میلیون هندی و معضل توزیع ناعادلانه یارانه انرژی

به گزارش بازار به نقل از وزارت نیرو، از جمله کشورهای بزرگ اقتصادی جهان که در حوزه تأمین انرژی برق پایدار و سراسری با مشکلات جدی روبه‌رو است، باید به کشور هند اشاره کرد؛ کشوری که بررسی‌ها نشان می‌دهد دست کم ۱۵ درصد از شهروندانش از دسترسی به نعمت برق محروم هستند.

در سال ۲۰۱۸ نارندرا مودی- نخست وزیر هند ضمن اعلام این خبر که همه ۶۰۰ هزار روستای این کشور به شبکه برق متصل شده‌اند، همچنین از تلاش‌های دولت تحت امرش برای توزیع عادلانه یارانه و نیز ارائه امکان برق رایگان به اقشار نیازمند خبر داد.

این خبر در حالی سال ۲۰۱۸ توسط رسانه‌های هندی منتشر شد که بر اساس آمار و ارقام اعلام شده از سوی بانک جهانی نزدیک به ۲۰۰ میلیون نفر در کشور هند به برق دسترسی ندارند و زندگی خود را بدون داشتن این انرژی حیاتی سر می‌کنند.

اگر چه دولت هند ادعا دارد که با اتصال چیزی حدود ۶۰۰ هزار روستا، تقریباً به تمامی مناطق مسکونی برق رسانی کرده است، اما برخی آمار اعلامی دولت مبنی بر برق‌رسانی به اکثر روستاهای کشور را به چالش می‌کشند و چنین بیان می‌کنند که بر اساس شاخص‌های اعلامی دولت هند، اگر ۱۰ درصد خانوار یک روستا و نیز اماکن عمومی آن روستا مثل خانه بهداشت، ساختمان شوراها و... دارای برق باشند، آن روستا در آمار روستاهای برق دار قرار می‌گیرد، حال اینکه درصد زیادی از اهالی فاقد برق هستند.

گستردگی نامطلوب دامنه نفوذ برق در جامعه هند تنها چالش و مشکل این کشور در این حوزه نیست و یکی دیگر از چالش‌های بزرگ این کشور موضوع توزیع نابرابر یارانه انرژی برق میان شهروندان است.

باوجود اینکه بخش قابل توجهی از برق کشور هند با انرژی زغال سنگ تأمین می‌شود و این کشور در تأمین زغال سنگ مورد نیاز برای نیروگاه‌های خود با مشکلات جدی روبه‌رو است، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد بخش قابل توجهی از یارانه برقی که دولت هند برای رفاه حال شهروندان در نظر گرفته است، توسط اقشار ثروتمند استفاده می‌شود.

در همین باره وب سایت «The Third Pole» در گزارشی مدعی شد که چیزی حدود یک چهارم کل برق مصرفی کشور هند در بخش خانگی مصرف می‌شود و از این میان نزدیک به ۸۷ درصد یارانه برق به جای اقشار ضعیف جامعه به اقشار ثروتمند پرداخت می‌شود.

همچنین در این گزارش آمده است که بیش از نیمی از یارانه انرژی برقی که دولت برای شهروندان هندی در نظر گرفته است، توسط ۴ دهک ثروتمند جامعه مصرف می‌شود.

به عنوان مثال و در سال ۲۰۰۵ میلادی دو دهک پایین جامعه هند تنها ۱۰ درصد از یارانه انرژی برق بهره می‌بردند و این در حالی بود که دو دهک بالای جامعه چیزی حدود ۳۷ درصد از یارانه برق را استفاده می‌کردند.

روند ناعادلانه‌ای که در سال‌های گذشته نیز استمرار داشته و دولت در رفع این نابرابری‌ها توفیق چندانی نداشته است.

تلاش دولت هند برای مقابله با دو چالش یاد شده در صنعت برق این کشور در حالی است که بررسی‌ها نشان می‌دهد با توجه به افزایش دمای هوا و تا سال ۲۰۴۰ میلادی بار مصرفی برق این کشور در بخش سیستم‌های سرمایشی تا حدود هشت برابر شرایط فعلی افزایش خواهد یافت و از این رو افزایش ظرفیت تولید در کنار مدیریت مصرف برق نیز در این کشور از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، به ویژه به این دلیل که دولت هند بنا دارد تعدادی از نیروگاه‌های حرارتی خود را با ظرفیت تولید ۱۱ هزار مگاوات به دلیل آلایندگی بالا از مدار خارج با نیروگاه‌های تجدیدپذیر جایگزین کند.

در واقع هندی‌ها در سال‌های آینده از یک سو باید با موضوع نابرابری در توزیع یارانه برق مقابله کنند و از سوی دیگر دامنه نفوذ این انرژی حیاتی را افزایش دهند، همچنین به واسطه تغییرات آب و هوایی و افزایش جمعیت در پی افزایش ظرفیت تولید و مدیریت مصرف برق، ضمن توجه ویژه به مسائل زیست محیطی باشند.