مرجان شرف؛ بازار: فعالان صنایع دستی از مشکلاتی که در تهیه مواد اولیه دارند می گویند و از صادرات صنایع دستی به صورت چمدانی که در اثر تورم و تحریم به وجود آمده نیز گلایه دارند. موضوعی که به عقیده این قشر، هیچ عایدی برایشان نداشته است.
برای بررسی بیشتر با مریم فامیل سماک جلالی مدرس سوزن دوزی ایرانی، دارای نشان درجه یک هنری و استاد دانشگاه های سوره، شریعتی و علمی کاربردی به گفتگو نشستیم:
* پیشینه سوزن دوزی چیست؟
بیش از ۱۵۰ نوع سوزن دوزی ایرانی وجود دارد که با احتساب زیر مجموعه ها به بیش از یک هزار و ۵۰۰ نوع می رسد تنوع دوختی ایران در جهان کم نظیر و بی نظیر است.
هنگام برگزاری نمایشگاه ها معمولا به تمام هنرمندان درجه یک هنری غرفه های رایگان می دهند
نخ و پارچه‌های مخصوص دوخت سیستان و بلوچستان از پاکستان وارد می شود مواد اولیه قلاب دوزی رشت پارچه معرق و فوتر از خارج از کشور وارد می شود معمولا برای این هنر ابریشم را ریسیده و رنگرزی می کنند، بیشتر ابزار، منجق و پولک و سرمه و... نیز وارداتی هستند.
* آیا صادرات دارید؟
صادرات توسط هنرجوها انجام می شود، اما به علت تحریم معمولا به صورت چمدانی و محدود است و این برای هنرمندان فعال در این عرصه فایده چندانی ندارد.
* نوسانات ارز چه تاثیری بر کار شما گذاشته؟
مسلما نوسانات باعث می شود تا نرخ بالا رود و در نتیجه قیمت تمام شده هم بیشتر شود. از سوی دیگر باید گفت مواد اولیه خیلی گران است اگر وسایل ارزانتر باشد مسلما هنرجوهای بیشتری راغب می شوند تا به این سمت آمده و چالش بعدی مبحث فروش است باید حتما بخصوص در زمینه صادرات با ایجاد بازارچه های مربوطه حمایت شویم.
* بانک‌ها چقدر حمایت می‌کنند ؟
ریالی کمک نمی کنند ما خودمان هستیم و خودمان در هر صورت برای کسانی که تازه شاغل می شوند وام با درصد پایین موجود است اما برای کسانی مثل ما که حجم کار بیشتر است هیچگونه حمایتی صورت نمی پذیرد.
* اقبال عمومی در مورد این هنر چگونه است؟
هنرهای دستی ایرانی خیلی شناخته شده نیست باید دولت، دولتمردان و کسانی که در راس امور هستند بیشتر این هنر را معرفی کرده و ارزش بگذارند چرا که حرف اصلی چه در زمینه خرید یا صادرات بازاریابی و تبلیغ است که در این مورد ضعف داریم یا هنگام برگزاری نمایشگاه ها در صدا و سیما که اصلا تبلیغ نمی شود و مردم درست مطلع نمی شوند.
تنوع دوختی در ایران بی نظیر است
هنگام برگزاری نمایشگاه ها معمولا به تمام هنرمندان درجه یک هنری غرفه های رایگان می دهند اما جای برخی از غرفه ها اصلا خوب نیست و دید مناسب ندارد.
* وضعیت سوزن دوزی در کشورهای دیگر چگونه است؟
تمام کشورها تقریباً این نوع هنر را دارند و تولیدات آن را انجام می دهند اما تنوع دوختی در ایران بی نظیر است هر استان نوع سوزن دوزی با نقوش خاص آن خطه را دارد.
* چه کمبودهایی می بینید؟
اتحادیه‌ای برای این هنر وجود ندارد. متاسفانه دایره المعارف سوزن دوزی ایرانی هم نداریم در این زمینه خیلی کم کار شده است.
نظر شما