ساختن «پرده آهنین اقتصادی» توسط آمریکا و ژاپن؛ توکیو اشتباه واشنگتن را تکرار می کند

بازار؛ گروه بین الملل: «یاسوتوشی نیشیمورا»، وزیر اقتصاد، تجارت و صنعت ژاپن، چندی پیش با «جینا ریموندو» وزیر بازرگانی ایالات متحده آمریکا در واشنگتن دیدار کرد. دو طرف در مورد تقویت همکاری در زمینه امنیت اقتصادی به توافق رسیدند: به عبارت دیگر، تقویت محدودیت‌های صادراتی چین و روسیه در فناوری‌های حیاتی مانند نیمه‌رساناها، بیوتکنولوژی و هوش مصنوعی و گروه‌بندی برای ترویج جداسازی و قطع زنجیره‌های عرضه و صنعت. به هر بهانه ای که بگویند، این توافق گامی به عقب در تاریخ جهانی تجارت آزاد است.

باید گفت ایالات متحده آمریکا و ژاپن اتحاد نظامی خود را در زمینه اقتصاد و تجارت شبیه سازی کرده اند. ژاپن که تجارت را در استراتژی توسعه ملی خود اساسی می داند، باید به دقت فکر کند. پس از مذاکرات، نیشیمورا در اندیشکده مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی ایالات متحده (CSIS) سخنرانی کرد.

او گفت که قدرت‌های دموکراتیک بیش از دو دهه پیش با این تصور که تعمیق وابستگی متقابل اقتصادی با وارد کردن چین و سپس روسیه به سازمان تجارت جهانی «بی‌تردید جهانی صلح‌آمیز را به ارمغان می‌آورد، اشتباه کردند».

نیشیمورا گفت که این اقدام به جای کمک به ایجاد صلح از طریق رفاه، فقط خطرات ژئوپلیتیکی را افزایش داد. دولت های اقتدارگرا از رشد اقتصادی و پیشرفت فناوری برای تقویت قدرت خود استفاده کردند.

شنیدن این دیدگاه سطحی که در محافل غربی مطرح شده و اکنون به طور رسمی توسط وزیر تجارت و صنعت ژاپن بیان می شود، باعث ناراحتی مردم جهان می شود. برای روسای ادارات امنیتی کشورهای غربی که «تهدید»های اغراق آمیز را مسئولیت خود می دانند، تعجبی ندارد اما اکنون سال ۲۰۲۳ است.

ژاپن و آمریکا امروز مرتکب یک اشتباه بزرگ تاریخی می شوند. آنها در حال شکافتن و تقسیم این جهان هستند که تنها به لطف جهانی شدن اقتصادی توانسته به وضعیت نزدیک فعلی خود برسد

در واقع این سخنان نشان دهنده پسرفت است که درک وزیر تجارت و صنعت یک قدرت تجاری بزرگ از تجارت آزاد جهانی را نشان می دهد و این درک در واقع در سطح زمانی است که سخنرانی پرده آهنین ایراد شد. منطق او شامل ساختن پرده آهنین جدیدی از اقتصاد و تجارت در جهان است.

ژاپن و آمریکا امروز مرتکب یک اشتباه بزرگ تاریخی می شوند. آنها در حال شکافتن و تقسیم این جهان هستند که تنها به لطف جهانی شدن اقتصادی توانسته به وضعیت نزدیک فعلی خود برسد.

باید گفت گاهی اوقات درک ژاپن سخت است. چین برای ۱۵ سال متوالی بزرگترین شریک تجاری ژاپن بوده است و تجارت با چین بیش از ۲۰ درصد تجارت خارجی ژاپن را تشکیل می دهد. اکنون مسئله این نیست که آیا برخی از سیاستمداران ارتباط با چین را دوست دارند یا نه، بلکه در مورد منافع حیاتی تعداد زیادی از مردم ژاپن است.

زمانی که واشنگتن به این کشور برای همکاری در مهار و سرکوب چین فشار وارد می‌کند، طبیعی است که ژاپن در یک دوراهی گرفتار شده و در برخی مسائل نسبتاً خویشتن‌دار است. با این حال در مورد مسائل دیگر، ژاپن می تواند به طور ناگهانی فعالانه و حتی رادیکال تر از واشنگتن عمل کند

بنابراین، زمانی که واشنگتن به این کشور برای همکاری در مهار و سرکوب چین فشار وارد می‌کند، طبیعی است که ژاپن در یک دوراهی گرفتار شده و در برخی مسائل نسبتاً خویشتن‌دار است.

با این حال در مورد مسائل دیگر، ژاپن می تواند به طور ناگهانی فعالانه و حتی رادیکال تر از واشنگتن عمل کند. این ناپختگی و بی ثباتی در استراتژی ملی، دستیابی ژاپن به هدف تبدیل شدن به یک «قدرت سیاسی» را که برای آن تلاش کرده است، دشوار می کند و کشورهای همسایه را نیز نگران می کند.

استراتژی آمریکا در قبال چین به یک توطئه آشکار تبدیل شده است. این کشور متعهد به ایجاد یک شبکه خارجی است که توسعه چین را مسدود و محدود می کند

استراتژی آمریکا در قبال چین به یک توطئه آشکار تبدیل شده است. این کشور متعهد به ایجاد یک شبکه خارجی است که توسعه چین را مسدود و محدود می کند. این با سیستم اتحاد شروع می شود، که در آن ژاپن نقش مهمی ایفا می کند.

اما اساساً به عنوان یک ابزار مورد استفاده قرار می گیرد. البته ژاپن محاسبات خود را بین چین و آمریکا دارد و در واقع فضای مشخصی برای استفاده از ابتکار خود دارد.

ژاپن باید نگاهی بلندمدت داشته باشد و از تلاش‌های خود برای مشارکت دوستانه با چین دست نکشد، چه رسد به اینکه روابط دوجانبه را به سمت تقابل سوق دهد و وقتی به توسعه چین نگاه می کند، نباید وارد گره کور شود. از منظری دیگر، توسعه چین منبع فشار نیست، بلکه یک فرصت برای ژاپن است.

چه ژاپن و چه ایالات متحده، هیچ کس نمی تواند چین را از توسعه باز دارد. چین قوی‌تر امیدوار است با کشورهای دیگر به شیوه‌ای صلح‌آمیز و دوستانه تعامل داشته باشد که فرصت‌های بیشتری برای همکاری‌های سودمند دوجانبه به ارمغان خواهد آورد.

اکنون برخی از ژاپنی‌ها می‌ترسند که اگر چین قدرتمندتر شود، به ژاپن عبرت خواهد داد، بنابراین می‌خواهند جلوی توسعه چین را بگیرند و نابود کنند. این یک قضاوت نادرست است که می تواند عواقب جدی داشته باشد، که مخصوصاً در جامعه ژاپنی که بخواهد از بدترین سناریوی یک پیشگویی خودساز اجتناب کند، شایسته هوشیاری است.

نمی توان انکار کرد که برخی از دستکاری های ایالات متحده به طور مداوم سیگنال های مخرب منتشر می کند و باعث هرج و مرج در توسعه چین و تجارت جهانی می شود. اقداماتی که قوانین اقتصادی و اصول بازار را نقض می‌کنند، هر چقدر هم که به شدت تحت فشار قرار گیرند، ناپایدار هستند.