مرجان شرف، بازار: آینده صنعت خودروسازی کشورمان با واردات خودرو به کجا می رسد و واردات خودرو چه کمکی به این صنعت خواهد کرد؟ این سوالی است که این روزها بارها در فضای تولیدی کشور مطرح می شود همچنین برخی کارشناسان اعتقاد دارند که واردات خودروی دسته دوم می تواند بر صنعت خودروسازی ایران تاثیر بگذارد.
کشور ایران از آن دسته کشورهایی است که با وجود ثروت فراوان هیچگاه نخواسته فقط متکی به ثروتش و مصرف کننده باشد از این رو پس از انقلاب صنعت خودروسازی نیز به فعالیت خود ادامه داد با پرفروش ترین محصول خانواده پسندش پیکان . تا کم کم پیکان به آخر عمر خود نزدیک شد و سیل اعتراضات نسبت به عدم پیشرفت و تکراری بودن آن بالاخره پیکان را از خط تولید خارج کرد. با خروج پیکان اما وضع بدتر شد و پراید در خیابان ها جولان داد.
عدم تناسب کیفیت
تنها مزیت پراید ارزان بودن آن بود اما در آینده نزدیک باعث نارضایتی مردم شده، تا در سال ۹۹ به بعد نیز عمر این خودرو که با توجه به بی کیفیت بودن لذا اتفاقا پرفروش ترین خودروی مردم طبقه متوسط بود نیز پایان پذیرد.
اما پراید که در ابتدا در سال۷۲، دو میلیون تومان فروخته می شد در سال ۱۴۰۱ یعنی پس از ۳۰ سال حدود ۲۵۰ میلیون تومان رسید قیمتی که حتی با وجود تورم کسی در حد این خودرو نمی داند. به نظر می رسد یکی از مشکلات اصلی خودروسازی در ایران دولتی بودن آن است و تا زمانی که این صنعت به بخش خصوصی واگذار نشوند امیدی به بهبود کیفیت، قیمت و پیشرفت این صنعت نخواهیم داشت.
مشکل بعدی تناسب نداشتن کیفیت با قیمت آن است که اتفاقا این مسئله هم موجب نارضایتی مصرف کننده است و هم خود کارخانجات تولید کننده؛ چرا که کارخانجات تولیدکننده هم این قیمت را بسیار پایین قلمداد می کنند و می گویند شرکت هایی ضرر ده شده اند.
تحریم ها و تاثیرات آن
علت این را همه می دانند تحریم؛ تحریم باعث شده که لوازم اصلی و با کیفیت راهی به ایران نیابند و به ناچار از محصولات بی کیفیت چینی استفاده شوند که طبق گفته بسیاری از متخصصین خودرو گاهی این لوازم کیفیت یک قطعه اسباب بازی کودکان را دارد و نه یک خودروی واقعی؛اما چرا کشوری که توانسته در صنعت های بزرگ هسته ای، موشکی، دریایی و... به موفقیت های بزرگی دست یابد و تحریم ها را دور بزند چرا نتوانسته برای قطعات خودروها نیز همین کارها را کرده و اثر تحریم ها را بی اثر کند؟
طراحی خودروها یا همان آپشن های جدید در خودروهای جدید همیشه باعث نارضایتی مشتریان از خودروهای داخلی شده . با اینکه مهندسان این رشته در دانشگاه ها تحصیل کرده و اگر بخواهیم از نبوغ ایرانی استفاده کنیم حتما فارغ التحصیلان خوبی پیدا می شوند که اتفاقا این مسئله هم مشمول تحریم های گوناگون نمی شود و حتا اگر بخواهیم ما کشورهای اروپایی و امریکایی را از این حیث تحریم کنیم مطمئنا آنها دچار مشکل خواهند شد پس دلیل استفاده نکردن از این حجم استعداد چیست ؟
دلیلی که به ذهن می رسد شاید مربوط به همان دولتی بودن و فساد در استخدام های شرکت های بزرگ دولتی باشد که رابطه جای ضابطه را گرفته و نتیجه همین تکراری بودن مدل های خودروهای تولیدی ایرانی یکی پس از دیگری باشد اما در کنار همه این ها نباید این مسئله را نادیده گرفت که آپشن حساب کردن خیلی از لوازم اصلی خودرو و تحویل ندادن آن به مشتری خودرو صفر نیز مشکل بزرگی است که مردم با شرکت های خودرو سازی دارند.
واردات خودرو و تاثیرات آن
عده ای از مردم و صاحبنظران و حتی دولت و شخص وزیر راهکار رهایی از مشکل خودرو را واردات خودرو می دانند ولی آیا واقعا واردات خودروهای دست دوم خارجی مشکل ما در صنعت خودرو است؟ چگونه است که خودروی اروپایی می تواند به ایران برسد ولی قطعات خودرو هیچ گاه نتوانستند؟
آنهم خودروهایی که طبق گفته وزارت صمت ارزان ترینشان در هنگام واردات در حدود ۱۰ هزار یورو و سپس مشمول ۴۰۰ درصد گمرک و پس از آن نیز هزینه بازرگانی می شود که با یک حساب سرانگشتی با نرخ امروزه ارزها قیمت این خودروها بیشتر از دو میلیارد خواهد شد.
سوال اینجا است این خودروی دو میلیاردی قرار است چگونه به داد طبقه ی متوسط برسد ؟ چگونه این خودروی دو میلیاردی می تواند خانوارهای بدون ماشین را ماشین دار کند آنهم در شرایطی که برای مردم ۲۵۰ میلیون قیمت خودرو خیلی زیاد است
نظر شما