بازار؛ گروه بین الملل: چهار مولفه مهم در یک برنامه موثر برای همکاری جهانی در کربن زدایی صنعتی وجود دارد که گروه هفت می تواند در طراحی و ترویج آنها نقش رهبری را بر عهده گیرد.
در واقع، گروه هفت ممکن است تنها نهاد چندجانبه ای باشد که قادر به تسریع چنین برنامه ای برای سرعت بخشیدن به پیشرفت های مورد نیاز برای دستیابی به اهداف آب و هوایی پاریس برای صنایعی باشد که به سختی تولید کربن آنها کاهش می یابند.
از آنجایی که تنها ده کشور تقریباً ۸۰ درصد فولاد جهان را تولید می کنند، حتی برای فراگیرترین پلت فرم نهایی کربن زدایی فولاد، کافی است که در ابتدا فقط ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا (آلمان و ایتالیا) را هدف قرار دهند
در زیر چهار مرحله کلیدی وجود دارد که گروه هفت می تواند برای افزایش هماهنگی در مورد کربن زدایی صنعتی انجام دهد. این مراحل حائز اهمیت زیادی هستند و می توانند نقشه راهی در این زمینه باشند.
- اعمال رهبری. رهبری گروه هفت برای تسریع پذیرش عمومی روش‌شناسی آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) برای اندازه‌گیری کربن جاسازی‌شده در فولاد و سیمان به عنوان یکی از عناصر کلیدی در شکل‌گیری یک «آرایش اقلیمی» که تمرکز بر روی آن است، ضروری است. کربن‌زدایی صنعتی در بخش‌هایی که به سختی کاهش می‌یابند با فولاد، سیمان و آلومینیوم شروع می‌شود.
- گروه هفت می‌تواند در طراحی محل برگزاری و چارچوب حاکمیتی برای مدیریت برچسب‌گذاری قابل اعتماد و قابل تایید تأسیسات فولاد و سیمان و حفظ دسترسی به داده‌های شفاف برای پشتیبانی از چنین سیستمی به توافق برسد و به آن کمک کند.
- در پذیرش استانداردها و ایجاد یک مکان حاکمیتی باید نیاز به تعامل زودهنگام با هند و چین را در نظر گرفت، با این انتظار که آنها در نهایت مشارکت کنند، زیرا آنها بزرگترین تولیدکننده فولاد در آینده و در میان بزرگترین کاربران خواهند بود. در واقع، هند احتمالا ظرفیت نصب شده جدید را بیش از هر کشور دیگری افزایش خواهد داد. مسائل کلیدی در تعامل با هند شامل در دسترس بودن و جمع آوری داده های مرتبط در سراسر صنعت و سیاست های دولت هند در مورد نیاز به یک رژیم جدید جمع آوری و گزارش دهی است.
- گروه هفت به توسعه استراتژی‌های مالی برای کمک به تحول صنایع فولاد در کشورهایی که سرمایه خصوصی منطقه‌ای در دسترس است، اما دسترسی به سرمایه‌گذاری خصوصی جهانی در مقیاس بزرگ احتمالاً دشوار است، به ویژه در هند و همچنین در ویتنام، آفریقای جنوبی نیاز دارد.
از آنجایی که تنها ده کشور تقریباً ۸۰ درصد فولاد جهان را تولید می کنند، حتی برای فراگیرترین پلت فرم نهایی کربن زدایی فولاد، کافی است که در ابتدا فقط ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا (آلمان و ایتالیا) را هدف قرار دهند.
ایتالیا و آلمان تنها کشورهای اتحادیه اروپا در ده کشور برتر در تولید فولاد هستند و کشورهای دیگر هند، چین، ژاپن، کره جنوبی، روسیه، ترکیه و احتمالا برزیل هستند. کشورهای دیگری که می‌توانند بعداً به‌عنوان کشورهای عمده تولید، واردکننده یا مصرف‌کننده مشاهده شوند عبارتند از اوکراین، ویتنام، لهستان، آفریقای جنوبی و اندونزی. کانادا و مکزیک به طور بالقوه می توانند با ایالات متحده در یک طرح مشارکت آمریکای شمالی مشارکت کنند.
گروه هفت منحصراً نماینده کشورهای ثروتمند است و شامل چین یا هند نمی شود که به زودی حدود ۷۰ درصد فولاد جهان را تولید خواهند کرد، یا سایر کشورهای در حال توسعه که به سرعت در حال مصرف، واردات و ساخت و ساز مقادیر فزاینده فولاد خواهند بود
به همین دلیل گروه هفت یک انکوباتور ایده آل و طرفدار چنین ابتکار و پلتفرمی است. با این حال، به نظر می رسد نه گروه هفت و نه برخی دیگر از نهادهای چندجانبه موجود، مکان ایده آلی برای یک پلت فرم دائمی باشند.
گروه هفت منحصراً نماینده کشورهای ثروتمند است و شامل چین یا هند نمی شود که به زودی حدود ۷۰ درصد فولاد جهان را تولید خواهند کرد، یا سایر کشورهای در حال توسعه که به سرعت در حال مصرف، واردات و ساخت و ساز مقادیر فزاینده فولاد خواهند بود.
تحت هر رویکرد سازمانی و انتخاب مکان، ایجاد نقشی برای هند حیاتی است. مشارکت زودهنگام و باز بودن هند برای کار در جهت تبدیل شدن به یک شرکت کننده مشتاق در یک توافق جهانی فولاد در برخی مواقع ممکن است نه تنها برای شامل کردن توده مهمی از تولیدکنندگان ضروری باشد، بلکه به همان اندازه به عنوان انگیزه ای برای چین برای شرکت در بحث ها و مذاکرات جدی درباره پیوستن به این توافق نامه ضروری است.
آژانس بین‌المللی انرژی اخیراً در مقاله‌ای که برای وزارت اقتصاد و آب و هوای آلمان تهیه شده و به گروه هفت ارائه شده است، یک توافق جهانی برای کربن زدایی فولاد پیشنهاد کرده است. به نظر می رسد که این رویکرد در میان گروه هفت مورد تایید عمومی قرار گرفته است
در حالی که گروه بیست شامل هند و چین می شود، ممکن است بیش از حد شامل احزاب با منافع رقابتی و متفاوت باشد. هیچ یک دبیرخانه دائمی یا بدنه تخصصی برای فولاد (یا سیمان، آلومینیوم یا مواد شیمیایی) ندارند.
آژانس بین‌المللی انرژی اخیراً در مقاله‌ای که برای وزارت اقتصاد و آب و هوای آلمان تهیه شده و به گروه هفت ارائه شده است، یک توافق جهانی برای کربن زدایی فولاد پیشنهاد کرده است. به نظر می رسد که این رویکرد در میان گروه هفت مورد تایید عمومی قرار گرفته است.
با چهار گام کلیدی که اشاره شد، گروه هفت در سال ۲۰۲۳ می تواند چارچوب اصلی یک ترتیبات جهانی آب و هوا را تشکیل دهد. باید گفت مفهوم اولیه برای ترویج کربن زدایی جهانی با همسو کردن قیمت کربن در اعضای گروه هفت و سایرین برای محافظت در برابر نشت کربن و محافظت از رقابت صنایع کربن فشرده در کشورهای با جاه طلبی بالا در نظر گرفته شد.
اما ایده باشگاه آب و هوا اکنون به پیشنهادهایی مبنی بر یک «ترتیب اقلیمی» بازتر تبدیل شده است که بر ترویج تجارت در بخش‌های کلیدی سخت‌گیر (فولاد، سیمان، مواد شیمیایی) محصولات تولید شده با آلاینده‌های کمتر و پایین‌تر متمرکز است. اکنون نیاز به یک روش مشترک توافق شده برای اندازه گیری انتشار کربن جاسازی شده در بین کشورهای تولید کننده فولاد، سیمان و مواد شیمیایی است.
نظر شما