بازار؛ گروه خودرو: تناقض در خصوص برندهای احتمالی واردات خودرو توسط وزارت صمت تمامی ندارد، به تازگی خبری در خصوص تغییر لیست محصولات منتخب از سوی وزارت صمت برای بازار کشور شنیده می شود. ظاهرا قرار است برخی از محصولات «رنو» در لیست خودروهای انتخاب شده وزارت صمت قرار بگیرند.
به موازات این موضوع بحث تولید مجدد رنو ساندرو یا مونتاژ احتمالی رنو کوئید نیز در جاده مخصوص شنیده می شود. نمایندگان مجلس شورای اسلامی با واکنش به این اخبار از سیدرضا فاطمی امین خواستار ممانعت از حضور مجدد خودروهای فرانسوی به دلیل بدعهدی های گذشته و شرایط فعلی شدند. سال ۱۳۹۶ قراردادی به ارزش ۶۶۰ میلیون یورو میان شرکت خودروسازی رنو با شرکا داخلی منعقد شد، براساس این شراکت قرار بود که ۳۰۰ هزار دستگاه خودرو سالانه از برند فرانسوی مذکور در کشور تولید شود.
اما با آغاز تحریم های ظالمانه علیه کشور، «رنو» جز نخستین خودروسازانی بود که علیرغم سرمایه گذاری، کشور را ترک کرد. برای بررسی احتمال بازگشت مجدد رنو به واسطه مونتاژ یا واردات به بازار کشور با یکی از اعضای هیات مدیره شرکت رنو پارس که نخواست نامش فاش شود به گفت و گو پرداختیم:
در شرایط فعلی بازگشت رنو به صنعت و بازار خودرو کشور تعلیق به محال است، احتمال ورود مجدد این خودروساز فرانسوی به کشور متعلق به زمان ادامه مذاکرات هسته ای در وین بود
* روز گذشته یک نماینده مجلس در پی احتمال تغییر برند خودروهای وارداتی توسط وزارت صمت، از عدم واردات خودروهای فرانسوی به کشور خبر داده بود، به نظر شما در شرایط فعلی احتمال بازگشت رنو به کشور وجود دارد؟
در شرایط فعلی بازگشت رنو به صنعت و بازار خودرو کشور تعلیق به محال است، احتمال ورود مجدد این خودروساز فرانسوی به کشور متعلق به زمان ادامه مذاکرات هسته ای در وین بود. در زمان مذکور، نماینده رنو با هیات ایرانی به دلیل قراردادهای گذشته و اندک فعالیت فعلی این برند در کشور، زمزمه و رغبت بازگشت وجود داشت.
پژو-سیتروئن با فیات-کرایسلر ادغام شده و برند جدیدی به نام «استلانتیس» را ایجاد کردند. بنابراین هیچ شانسی برای بازگشت این خودروساز فرانسوی به صنعت و بازار خودرو کشور وجود ندارد
* باتوجه به همکاری و تجارب طولانی مدت شما با فرانسوی ها، با در نظر گرفتن شراکت پژو-سیتروئن با فیات کرایسلر امکان ورود مجدد این پژو در کشور وجود دارد؟
امروز پژو-سیتروئن دیگر آن خودروساز گذشته که با آن ها تعامل داشتیم، نیست. همانطور که اشاره کردید، پژو-سیتروئن با فیات-کرایسلر ادغام شده و برند جدیدی به نام «استلانتیس» را ایجاد کردند. بنابراین هیچ شانسی برای بازگشت این خودروساز فرانسوی به صنعت و بازار خودرو کشور وجود ندارد.
* چندی پیش زمزمه تولید مجدد رنو ساندرو در صنعت خودرو کشور مجدد به گوش رسید، شما مدت مدیدی عضو هیات مدیره رنو پارس و جز مدیران ارشد رنو در ایران هستید، به نظر شما زمزمه مذکور چقدر صحت دارد؟
اگر خودروسازان توانایی تولید مجدد رنو ساندرو یا هر محصول دیگر از برند را داشته باشند، جای تقدیر دارد. تولید محصولات رنو در کشور مشروط بر تامین قطعات آن است، زیرا صنعت خودرو کشور علاوه بر ضعف در تامین قطعات خودرو مذکور، قادر به تهیه موتور مناسب یا همان موتور قبلی برای این محصول نیست. شاید گیربکس ساندرو را شرکت چرخشگر بتواند تامین کند، اما دو مورد دیگر قطعا منجربه چالش جدی برای خودروسازان خواهد شد. گفتنی است که مدتی پیش نیز صحبتی در خصوص داخلی سازی رنو تندر۹۰ و رنو کوئید نیز شنیده می شد.
اگر فرض کنیم کوئید در کشور قرار است تولید شود، نسخه هندی این محصول که قیمت پایینی نیز دارد، قابل عرضه در کشور نیست
* یکی از خودروسازان بزرگ کشور طی سه سال گذشته بارها از داخلی سازی رنو کوئید خبر داده بود، به عنوان یکی از مدیران ارشد رنو پارس نظر شما به عنوان تولید این خودرو در کشور چیست؟
رنو کوئید خودرو ارزان قیمتی است، این محصول در هند نیز تولید می شد که توسط شرکت خودروسازی رنو با توقف تولید در آن کشور همراه شد. زیرا این خودروساز فرانسوی ضرر هنگفتی را برای تولید کوئید در هند متقبل شد. اگر فرض کنیم کوئید در کشور تولید شود، نسخه هندی این محصول که قیمت پایینی نیز دارد، قابل عرضه در کشور نیست. زیرا نسخه هندی کوئید نمی تواند استانداردهای الزامی کشور را پاس کند. ولی، رنو محصول کوئید را نیز در برزیل تولید می کرد، اگر خودروسازی در کشور مشروط بر فراهم بودن شرایط مربوطه قصد تولید کوئید را داشت، باید نسخه برزیلی را مونتاژ می کرد. چون رنو کوئید برزیلی می تواند با تغییراتی استانداردهای اجباری کشور را پاس کند. گفتنی است که قیمت نسخه برزیلی کوئید ۱۰ هزار دلار است. این قیمت برای خودرویی در سگمنت آ بسیار بالا است و احتمالا متناسب با سلیقه و بودجه مشتریان در کشور نیست. مضاف بر اینکه تصورات اشتباهی نیز در خصوص تملک هند به موتور کوئید از سوی خودروسازان و سیاستگذاران صنعتی در کشور وجود داشت. پیشرانه رنو کوئید هندی در انحصار رنو بود و داخلی سازی در آن کشور برای موتور ایجاد نشد.
یکی از خودروسازان بزرگ کشور در زمان برجام و آغاز همکاری با رنو، تمام قد مانع از ورود مستقل این خودروساز به کشور شد، متاسفانه مدیریت اشتباهی به خودروساز مورد نظر در آن زمان حاکم و فرصت سوزی کردند
* چرا در زمان برجام که رنو بسیار پر رنگ با مونتاژ و واردات خودرو در کشور حضور یافته بود، کوئید در کشور مونتاژ نشد؟
هر پروژه و هدفی در زمان خودش قابل اجرا است، یکی از خودروسازان بزرگ کشور در زمان برجام و آغاز همکاری با رنو، تمام قد مانع از ورود مستقل این خودروساز به کشور شد. شرکت رنو حاضر بود با نظارت رنوپارس محصول کوئید را در یکی از خودروسازان بزرگ مونتاژ و داخلی سازی کند. متاسفانه مدیریت اشتباهی به خودروساز مورد نظر در آن زمان حاکم و فرصت سوزی کردند. اگر در آن زمان که اشتیاق رنو برای حضور در کشور بیشتر شده بود، خودروسازان شرایطی فراهم می ساختند که به جای انتخاب شریک چینی ورشکسته با رنو همکاری می کردند، اکنون صنعت خودرو داخل وضعیت مطلوب تری داشت. خودروسازان داخلی می توانستند مانند روس ها شرکای اروپایی برای خود انتخاب و سازوکاری را ایجاد کنند که در صورت ترک کشور، با کمترین هزینه شرکت ها در داخل کشور واگذار شود. هرچند که تجارب قابل توجهی ناشی از همکاری خودروسازان داخلی با رنو به کشور راه یافت، ولی هدف گذاری اصلی برای داخلی سازی یا انتقال دانش به دلیل فرصت سوزی فراهم نشد. در زمان برجام شرکت های خودروساز عدیده ای تمایل به بازگشت یا ورود به کشور را داشتند، ولی در شرایط فعلی امکان شراکت با اروپایی ها فراهم نیست.
* اگر الزامات ورود یا حضور مجدد خودروسازان خارجی برای شرکت با تولیدکنندگان داخلی فراهم شود، صنعت خودرو باید به سراغ کدام برندها برود؟
سال ها پیش باید خودروسازان داخلی شرایط ویژه ای برای حضور تولیدکنندگان بزرگ خودرو دنیا در کشور را فراهم می ساختند. حضور خودروسازان بزرگ دنیا در کشور شرایطی را برای تولیدکنندگان داخلی فراهم می کرد که خودروهای ملی خودمان را داشته باشیم. اما، مدیران عامل خودروسازان وقت به دلیل نداشتن درک درست از مدیریت توام با عدم آینده نگری مضاف بر تصدی گری دولت، شرایط مذکور را نتوانستند فراهم کنند. زمانی که مدیرعامل شرکت خودروساز می داند فرضا سه سال سکان هدایت یک بنگاه اقتصادی را در دست دارد، زمانی را برای ورود خودرو جدید به بازار یا توسعه سبد محصول صرف نمی کند. معتقدم در شرایط فعلی بحث شراکت با خودروسازان خارجی دیگر معنا و مفهومی ندارد، ولی سرمایه گذار خارجی در کشور می تواند تحول تولیدی ایجاد کند.
* به عنوان پرسش پایانی، به بحث ورود سرمایه گذار خارجی به صنعت خودرو داخل اشاره کردید، صنعت خودرو با تزریق مالی از خارج کشور چه مسیری را باید دنبال کند؟
اگر شرایط سرمایه گذاری بلند مدت در کشور وجود نداشته باشد، نگاه اتلاف وقت و عدم سود برای خارجی ها ایجاد می شود. صنعت خودرو ایران باید مسیری را پیش بگیرد که بتواند روی پا خود بایستد. در خودروسازی ها و بخش سیاستگذاری صنعتی باید نگاه واقع بینانه وجود داشته باشد، در کنار تمام این مسائل حاکمیت و دولت نیز تصدی گری را از خودروسازی حذف و به بخش خصوصی واگذار کنند، بخش خصوصی شناخت کافی به بازار داشته و با برنامه های مدون می توانند محصولات مناسبی را ارائه دهند.
نظر شما