بازار؛ گروه استانها: حدود ۹۲درصد از صنایع کشور را صنایع کوچک تشکیل می‌دهد لذا به نظر می‌رسد سیاست‌های توسعه‌ای و حمایت‌های گوناگون ازجمله فراهم آوردن زیرساخت‌های لازم در این راستا یکی از ضرورت‌هایی است که باید در دستور کار مسئولان قرار گیرد.
در اغلب کشورهای صنعتی ایجاد زیرساخت در قالب شهرک‌ها و نواحی صنعتی، مراکز خدمات فناوری و کسب‌وکار، توسعه صنایع کوچک با توسعه بازار، کارآفرینی، آموزش، تأمین مالی، توسعه خوشه‌های صنعتی، نمایشگاه، توسعه صادرات، کنسرسیوم‌های صادراتی در دستور کار قرارگرفته است اما متأسفانه این صنایع در کشور ما هنوز با برخی کمبودهای اولیه مانند زیرساخت‌های برق و آب و فاضلاب و یا سرمایه در گردش و به‌تازگی با کمبود و گرانی مواد اولیه روبرو هستند و لذا از به دلیل تعدد موانع از تولید بازمانده‌اند.
فهیمه فرامرزی ازجمله بانوان کارآفرین و تولیدکننده‌گان صنعتی در خراسان رضوی است که در حوزه تولید تورهای فلزی فعالیت دارد اما گرانی مواد اولیه که بنا بر اظهاراتش بیش از ۱۰ برابر فزونی یافته؛ دست این تولیدکننده را برای تولید در پوست گردو گذاشته است.
برای آشنایی با فعالیت این تولیدکننده و مشکلاتی که برای تولید یک متر تور فلزی باید متحمل شد با وی ساعاتی را هم‌نشین شدیم تا از مشکلات و موانع تولید در کار وی جویا شویم.
* لطفاً خودتان را معرفی بفرمائید
«فهیمه فرامرزی» دارای مدرک کارشناسی حسابداری متولد ١٣۴٩ و در حال حاضر مدیرعامل کارخانه توری‌های فلزی «آریان بیهق» هستم.
* واحد تولیدی شما چه محصولی را تولید می‌کند؟
من در ابتدا این کار را از سال ١٣٨٩ با مکانی بسیار کوچک و اجاره‌ای شروع کردم. چراکه به کار در صنعت بسیار علاقه‌مند بودم و با تحقیق در این زمینه به این نتیجه رسیدم که تولید توری‌های فلزی را انجام دهم. این کار تولیدی خوشبختانه ضایعات ندارد و حتی همان اندک ضایعات نیز به‌طور کامل به فروش می‌رسد از طرفی فاقد آلودگی است و بر روی محیط‌زیست نیز تأثیر منفی نمی‌گذارد.
*چقدر در این راه موفق شدید؟
من در سال ۱۳۹۴ به‌عنوان صنعتگر نمونه معرفی شدم.
* به‌طور خلاصه می‌توانید بفرمایید با چه مشکلاتی در مسیر تولید دست‌وپنجه نرم کردید؟
پس از شروع کار،اولین مشکلی که به وجود آمد این بود که در سال ١٣٩٢ از شرکت شهرک صنعتی سبزوار به واحد ما پیشنهاد شد، زمینی با امتیاز برق در آنجا به ما می‌دهند و پس‌ازآن تولیدکنندگان را حمایت می‌کنند لذا من آن پیشنهاد را پذیرفتم و زمینی در آن شهرک صنعتی با هزینه شخصی خریداری کردم اما متوجه شدم آن زمین فاقد برق است و لذا مجبور شدم تا هزینه شخصی ترانس برق خریداری کنم.
متاسفانه برای ساخت آن زمین به‌عنوان کارخانه هزینه‌های زیادی را متحمل شدم و تمامی نقدینگی خود را صرف آن زمین کردم درصورتی‌که در مکان قبلی علی‌رغم اجاره‌ای بودن اما مشکلات استقرار در شهرک صنعتی را نداشتم.
در حین ساخت البته تسهیلاتی به مبلغ ٩٠ میلیون تومان از بانک صنعت و معدن اخذ کردم که متأسفانه به دلیل افزایش قیمت‌های ناگهانی مواد اولیه و افزایش قیمت مفتول از کیلویی ٨۵٠ تومان به شش هزار تومان توان پرداخت اقساط از بنده سلب شد و لذا این موضوع موجب شد تا پس از مدتی به مکان قبلی و همان واحد استیجاری بازگردم و واحد خود را در شهرک صنعتی به فروش برسانم .
متأسفانه تحریم‌ها بر روی تمامی واحدهای صنعتی تأثیرات منفی گذاشت و با افزایش نرخ ارز باعث شد قیمت مواد اولیه افزایش ناگهانی پیدا کند و نقدینگی تولیدکنندگان برای خرید مواد اولیه به‌طور کامل از بین برود
مشکل دیگری که برای من به وجود آمد به دلیل عدم پرداخت اقساط وام بانک صنعت و معدن بود که طی جلسه‌ای با شرکت شهرک‌ها و دادستان سبزوار برای حل این مسئله من برای دریافت وام ٩٠ میلیون تومانی بازپرداخت ٢٠٠ میلیون تومان را پذیرفتم اما بانک از من تقاضای ۵٠٠ میلیون تومان داشت که اقساط آن پلکانی بالا رفته بود و در این زمینه با توجه به شرایط نا به سامان کشور هیچ‌گونه حمایتی از من تولیدکننده نشد!
* تحریم‌ها چه اثری بر روی کار و فعالیت شما داشته است؟
متأسفانه تحریم‌ها بر روی تمامی واحدهای صنعتی تأثیرات منفی گذاشت و با افزایش نرخ ارز باعث شد قیمت مواد اولیه افزایش ناگهانی پیدا کند و نقدینگی تولیدکنندگان برای خرید مواد اولیه به‌طور کامل از بین برود.
* برای تهیه مواد اولیه چه مشکلاتی دارید و افزایش قیمت‌ها برای شما چه مشکلاتی را ایجاد کرده است؟
اصلی‌ترین مشکل برای تهیه مواد اولیه،عدم ثبات قیمت آن است. به‌طور مثال مفتول از کیلویی ٣هزار تومان به ٣٠ هزار تومان رسیده است و این افزایش قیمت باعث می‌شود تولیدکننده با مشکلات زیادی روبه‌رو شود.
* مواد اولیه را از کجا تأمین می‌کنید؟
مواد اولیه واحد صنعتی ما از شهر کاشان و ابهر تأمین می‌شود.
* برای دوام در این بازار چه راهکار هایی را در پیش گرفتید؟
توری‌های فلزی محصولی است که همه کارخانه‌های سراسر کشور و حتی خارج از کشور به این توری‌ها نیاز دارند و تولید آن صرفه اقتصادی دارد چراکه بازار فروش بسیار خوبی دارد.
اولین هدف من در تولید رضایت مشتری است و قبل از کسب درآمد رضایت مشتری را در اولویت خود قرار داده‌ام زیرا به اعتقاد من رضایت مشتری از محصولات تولیدی من باعث رونق بازار فروش و معرفی تولیدات من به دیگران می‌شود.
واحد صنعتی ما انواع توری‌های فلزی را تولید می‌کند اما من با تحقیقاتی که روی این کار انجام داده‌ام، تغییراتی را در محصولات لحاظ کرده‌ام که آن را از دیگر محصولات مشابه متمایز می‌کند که این تغییرات شامل افزایش میزان آلیاژ و افزایش ضخامت مفتول و البته قیمت مناسب است.
* بیشترین مصرف این محصول در کجاست؟
بیشترین مصرف این توری‌ها در کارخانه‌های شن و ماسه، سیمان، بتن‌سازی و سایر مصارف ساختمانی و صنعتی است که به‌طور مثال کاربرد آن در راه سازی بسیار زیاد است و هر کارخانه به‌طور متوسط هر سه ماه یک‌بار باید این توری‌ها تهیه کند.
* مراحل ساخت این محصول چگونه است؟
مراحل ساخت این توری‌ها به این صورت است که در ابتدا مفتول‌کششی از کاشان و ابهر خریداری می‌شود سپس در تهران مفتول‌ها کشش داده می‌شوند که این کار با گرما یا سرما انجام می‌شود. پس‌ازآن وارد کارخانه شده و با «دستگاه خم کوتاه» و «خم بلند» مفتول‌ها خم داده می‌شوند. سپس با دستگاه بافت، به‌صورت تاروپود بافت انجام می‌شود و با ابعاد موردنیاز برش می‌خورد.
* در شروع برای این کار چه میزان سرمایه‌گذاری کردید؟
در سال ١٣٨٩ من با ١١ میلیون تومان کار را شروع کردم اما در حال حاضر با کمتر از ۶٠٠ میلیون تومان شروع این کار ممکن نیست البته این مبالغ به‌جز هزینه‌های مربوط به اجاره ملک است.
* این کار برای چند نفر اشتغال‌زایی ایجاد کرده است؟
در این کارخانه به‌طور مستقیم و غیرمستقیم برای ١۵ نفر اشتغال‌زایی ایجادشده است.
* آیا صادرات هم دارید؟
محصولات تولیدی ما به همه نقاط مختلف کشور فرستاده و همچنین به کشورهای افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان نیز صادر می‌شود. البته به دلیل مشکلات کشور در بحث صادرات محصولات به‌طور مستقیم صادر نمی‌شوند و از طریق واسطه‌ها به این کشورها فرستاده می‌شود.
* به نظر شما چه موانعی را باید از سر راه برداشت و چه پشتیبانی‌هایی برای ادامه مسیر به آن نیاز دارید؟
با توجه به مشکلاتی که بر سر راه تمام تولیدکنندگان وجود دارد و همیشه حمایت‌ها به‌ظاهر بوده است و موانع از سر راه تولیدکنندگان برداشته نمی‌شود. می‌توان گفت، بهترین پشتیبان، خود تولیدکننده است و بهتر است با تلاش خود، موانع را از سر راه برداریم و انتظاری از دولت نداشته باشیم.
نظر شما