بازار؛ گروه استانها: رقابت بخش‌های مختلف اقتصاد هر کشور در بازارهای بین‌المللی برای به دست آوردن سهم بیشتر از بازار بزرگ تجارت جهانی، روزبه‌روز فشرده‌تر و پیچیده‌تر می‌شود.
بخش حمل‌ونقل در این میان در این سهم خواهی نقش کلیدی دارد. تصور کنید که ایران نتواند محصولات خود را به دلیل نداشتن سیستم حمل‌ونقل پویا و توانمند به بازارهای جهانی برساند طبیعی است که کشورهای دیگر، نمی‌توانند صنعت خود را منتظر بگذارند تا این مشکلات در کشور ما حل شود و طبیعی است که به‌سرعت، کشورهای دیگر را جایگزین می‌کنند و همین موضوع در داخل کشور و در جابجایی محصولات موردنیاز مردم به همین میزان مهم و با اهمیت است.
در حال حاضر به دلیل تحریم‌های سایه انداخته بر سر کشور بسیاری از کامیون داران با مشکلاتی مانند کمبود قطعات، گرانی لوازم‌یدکی و هم‌چنین موانع متعدد برای واردات خودروهای جدید و جایگزینی با خودروهای فرسوده دارند و این روزها کمبود سوخت و سهمیه‌بندی بر اساس پیمایش برای آن‌ها مزید بر علت شده است.
خودروهای فرسوده
جایگزینی خودروهای فرسوده همواره یکی از دغدغه‌های مالکان و هم‌چنین دولت برای جوان‌سازی سن این ناوگان بوده است اما این موضوع با موانعی همراه است که بسیاری از مالکان و حتی واردکنندگان خودروهای دست‌دوم را به‌زحمت انداخته است زیرا این خودروهای سنگین فرسوده سوخت بیشتری می‌سوزانند و سهمیه اختصاص‌یافته به آن‌ها کفاف پیمودن جاده‌ها را نمی‌دهد.
در این راستا مالکان خودروهای سنگین در پاسخ به این سؤال که چرا برای تعویض خودروی خود اقدام نمی‌کنند اظهار می‌کنند: عدم وجود خودروی اسقاطی و افزایش قیمت آن‌که باعث شده آن‌ها نتوانند خودروهای وارداتی خریداری‌شده را پلاک گذاری کنند.
کامیون داران معترض می‌گویند بر اساس قانون آن‌ها برای پلاک گذاری خودروی وارداتی باید یک کامیون قدیمی را بخرند و اسقاط کنند اما به دلیل افزایش قیمت ناگهانی کامیون‌های اسقاط دیگر توانایی این کار را ندارند. به گفته این کامیون داران قیمت کامیون‌های اسقاط از ۳۰۰ میلیون تومان به بیش از یک میلیارد تومان رسیده است.
از این مشکل حل‌نشده که بگذریم حالا مدتی است که صف‌های سوخت در مقابل جایگاه‌های نفت گاز و کمبود سوخت یک‌بار دیگر بر سر رانندگان خودروهای سنگین آوار شده است.
کمبود سوخت
در همین رابطه یکی از کامیون داران مشهدی در گفت‌وگو با بازار اظهار می‌کند: دولت به بهانه قاچاق سوخت نسبت به کاهش سوخت کامیون‌ها اقدام و سوخت را بر اساس پیمایش تحویل می‌دهد.
حسین اصغری می‌گوید: مشکل این است که سهمیه سوخت ناوگان بر اساس مدلی طراحی‌شده است که مشکل را شدت می‌دهد.
وی توضیح می‌دهد: ابتدا کامیون فعالیت می‌کند و بعد سوخت تأمین می‌شود. اگر یک راننده در ماه به‌اندازه ۴ هزار کیلومتر مسافت طی کرده باشد، محکوم می‌شود به اینکه هرماه ۴ هزار کیلومتر بیشتر کار نکند لذا اگر بیشتر کار کند ناگزیر می‌شود سوخت مصرفی خود را از جیب خود تأمین کند و این واقعاً به رانندگان آسیب وارد می‌کند.
وی بابیان اینکه در حال حاضر در بسیاری از جایگاه‌های بین‌شهری همین سوخت آزاد هم یافت نمی‌شود و یا باید در صف‌های بسیاری طویل منتظر ماند می‌افزاید: در حال حاضر گرانی بیش‌ازحد لوازم‌یدکی ازیک‌طرف و کمبود سوخت وصف‌های دور از انتظار از طرف دیگر رانندگان را آزار می‌دهد.
این راننده برون‌شهری اظهار می‌کند: به علت کم بودن سهمیه سوخت، معمولاً در میانه ماه سوخت سه هزار ریالی سهمیه‌ای ناوگان باری تمام می‌شود چون تخصیص‌ها مطابق پیمایش واقعی ناوگان باری محاسبه نشده است.
وی عنوان می‌کند: بسیاری کامیون‌های حامل بار که گاه سوخت سه هزار ریالی نرخ اول آنان در میانه راه تمام‌شده، ناچارند با توقف در جایگاه‌های بین‌راهی، سوخت ۶ هزار ریالی بزنند اما بیشتر جایگاه‌ها عنوان می‌کنند که سوخت نرخ دوم ندارند.
وی ابراز می‌کند: در برخی موارد سوخت ۶ هزار ریالی به‌سرعت تمام می‌شود و ناوگان مجبور است کنار جایگاه تا فردا صبح در انتظار رسیدن محموله سوخت ۶ هزار ریالی انتظار بکشد.
این راننده خودروی سنگین باری ادامه می‌دهد: بسیاری از رانندگان که در خط ترانزیت ترکمنستان کار می‌کنند در مرز ایران به دلیل به همراه داشتن سوخت زیاد جریمه می‌شوند لذا بسیاری از رانندگان نمی‌دانند که چرا اگر این مدل اعطای سوخت به خودروهای سنگین کارشناسی شده پس این‌همه عذاب ایجادشده برای چیست؟
سوخت یکسان برای مصارف گوناگون
ابراهیم ده غیبی راننده یکی از خودروهای سنگین نی در خیابان گاراژ دارهای مشهد به خبرنگار ما می‌گوید: یک دستگاه ۱۰ تن که مصرفی بیش از ۳۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر دارد و به‌طور میانگین بین ۵۰۰ الی ۷۵۰ کیلومتر تردد دارد؛ به حدود سه هزار و ۵۰۰ تا چهار هزار لیتر، سوخت نیاز دارد، این در حالی است که با ۴۲ بار برگ ۱۵ روزه، یک هزار و ۶۷ لیتر سوخت تعلق می‌گیرد.
وی بابیان اینکه متأسفانه همیشه یک نسخه واحد برای همه پیچیده می‌شود اظهار می‌کند: دولت هیچ تفاوتی ازلحاظ میزان سوخت تخصیص‌یافته میان یک دستگاه خاور، یک ده تن، ده چرخ و کفی قائل نمی‌شود و این در حالی است که مصرف سوخت، پیمایش و میزان بار این دستگاه‌ها یکسان نیست.
سهمیه سوخت بر اساس پیمایش
معاون حمل‌ونقل اداره کل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای خراسان رضوی در پاسخ به مشکلات پیش روی رانندگان خودروهای سنگین به بازار می‌گوید: میزان سوخت موردنیاز کامیون برای هر ۱۰۰ کیلومتر پیمایش بر اساس سن و ظرفیت ناوگان و مطابق اطلاعات کارخانه سازنده خودرو شارژ می‌شود و لذا به این شکل نیست که یک نسخه واحد برای همه خودروها پیچیده ده باشد.
محمدرضا صحراگرد اذعان می‌کند: در هر دوره ۱۵ روزه، اطلاعات پیمایش ناوگان باری که مطابق صورت‌وضعیت بارنامه‌ها در بانک اطلاعات راهداری جمع‌آوری می‌شود، برای تائید اصالت خودرو از طریق یک سامانه به پلیس راهور ارسال می‌شود و سپس این آمار پس از تائید به شرکت نفت فرستاده‌شده و بر این اساس کارت سوخت ناوگان باری بر اساس میزان عملکرد و پیمایش ۱۵ روزه آن‌ها، شارژ می‌شود.
وی در این رابطه توضیح می‌دهد: در همین رابطه میزان مصرفی که کارخانه برای ساخت این خودرو در نظر گرفته است به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر ملاک عمل قرارگرفته و شارژ خواهد شد.
معاون حمل‌ونقل اداره کل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای خراسان رضوی در توضیح این موضوع که پس‌های طویل ایجادشده در مقابل برخی از جایگاه‌های نفت گاز به چه دلیلی ایجاد می‌شود نیز می‌گوید: از حدود بیستم هرماه که سهمیه گازوئیل یارانه‌ای ناوگان درون‌شهری تمام می‌شود، این ناوگان برای خرید سوخت آزاد با نرخ دوم وارد جایگاه‌ها می‌شوند که این موجب ایجاد صف می‌شود.
صحراگرد اذعان می کند: تداخل حضور هم‌زمان ناوگان درون‌شهری و برون‌شهری در جایگاه‌های سوخت موجب شلوغی این مکان‌ها می‌شود، اما به‌تازگی تلاش شده است تا با اقداماتی صف‌ها کنترل شود.
نظر شما