تهمینه غمخوار؛ بازار: در حالی که با شروع سال ۲۰۲۲، بازار کالاها با محدودیت شدید عرضه آغاز شد، با جنگ در اوکراین تبدیل به توربو شارژ شد. این بزرگترین شوک عرضه کالا از زمان تحریم نفتی در سال ۱۹۷۳ است.
با این حال، بر خلاف دهه ۱۹۷۰، که محدود به نفت و بایکوت فروشندگان بود، بحران کنونی همه کالاها را در بر می‌گیرد و بایکوت خریداران و دائمی‌تر است، این مطالب گزیده ای از صحبتهای «احسان خمان» رئیس تحقیقات خاورمیانه و شمال آفریقا در بانک ژاپنی MUFG مستقر در امارات در گفتگو با خبرنگار بازار در خصوص چشم انداز بازارهای کالا است.
* با توجه به بحران فعلی در جهان، از دیدگاه شما بازارهای کالا چگونه می توانند از این طوفان در بازارهای جهانی عبور کنند، جنابعالی چه چشم اندازی را برای بازار کالاهای اساسی در نظر می گیرید؟
اکنون یک بحران موجب کمبودهای بسیاری در حوزه انرژی، فلزات و کشاورزی شده که با ۱۶ قرارداد از ۲۳ قرارداد آتی در شاخص بلومبرگ کالا (BCOM) که در حال حاضر در وضعیت عقب‌مانده معامله می‌شوند، تایید می‌شود.
در حالی که همه دارایی‌های ریسک اصلی وارد بازار نزولی شده‌اند، عملکرد بهتر کالایی (۱۹+ درصد) از ابتدای سال ۲۰۲۲ تا به امروز، شعله‌های تورم جهانی را شعله‌ور می‌کند. همچنین، در حالی که به اینکه عوامل زیادی مانند محرک های پس از کووید و اختلالات زنجیره تامین در پشت نرخ بالای تورم امروزی وجود دارد، زیربنای همه این فاکتورها نزدیک به یک دهه سرمایه گذاری ساختاری ناکافی ناشی از شاخصهای ای اس جی (سرمایه گذاری‌های زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیت حقوقی) در توانایی تامین کربن در جهان بوده است.
از طریق تکنیک تمرکز لیزری بانک های مرکزی بر کاهش بار تورم بالا، این خطر وجود دارد که هزینه بلندمدت رکود بسیار عمیق، پایان چرخه سرمایه و عدم رشد ظرفیت کافی برای رفع تنگنای سیستم ایجاد شود. این کمبود مرتبط با کربن، عدم تعادل کلان را در کانون توجه قرار داده است؛ یعنی از افزایش نرخ بهره جهانی گرفته تا نگرانی در مورد انتقال انرژی و افزایش هزینه زندگی را مد نظر قرار داده است.
همانطور که در نیمه راه سال ۲۰۲۲ ایستاده ایم، سرمایه ذاتی موجب ایجاد مشکلاتی می شوند که مربوط به کالاهای پیش از جنگ در اوکراین و کووید هستند. به عبارت دیگر، با محوریت ملاحظات ای اس جی که به موجب آن سرمایه گذاران به درستی از هزینه واقعی جامعه خود نگران هستند، این مسئله حل نشده باقی می ماند.
تا زمانی که اصول گذار سبز با سیاستی روشن، منسجم و هماهنگ جهانی هدایت شود، ما کمبود کربن که اقتصاد واقعی را در حوزه انرژی به سوی مواد غذایی سوق می دهد، به عنوان بهترین پوشش در برابر طوفان بازارهای جهانی امروزی در نظر می گیریم.
با افزایش فراخوان رکودی، کالاها در هفته های اخیر اصلاح قابل توجهی را تجربه کرده اند. با این حال، بدون هیچ کاتالیزور بنیادی روشنی برای آغاز چنین فروش، به نظر ما، نگرانی‌های مربوط به رکود ناشی از این موضوع بوده که با شروع کند شدن فعالیت های واقعی و چرخش بانک های مرکزی به سمت افزایش های تهاجمی تر، همچنان رو به افزایش است.
مسلماً در محیط‌های رکودی، تقاضای کالا کاهش می‌یابد و قیمت کالاها را با خود پایین می‌آورد. با این حال، فعالیت اقتصادی تنها در حال کاهش است نه سقوط. این تمایز از آنجایی اهمیت دارد که کالاها دارایی های فیزیکی نقطه‌ای هستند که توسط «سطح» تقاضا هدایت می‌شوند، در حالی که دارایی های مالی (سهام، اوراق قرضه و اعتبار) توسط نرخ‌های «رشد» هدایت می‌شوند.
به این ترتیب، تا زمانی که سطح تقاضا همچنان بالاتر از سطح عرضه باشد که با بازه زمانی، پریمیای فیزیکی و کرک اسپرد(یعنی اختلاف قیمتی که میان مواد اولیه خریداری شده در بازار اول و محصولات فروخته شده در بازار دوم به‌وجود می‌آید) علیرغم کاهش قیمت های لحظه‌ای ثابت می‌شود، در این صورت وضعیت صعودی برای کالاها همچنان پابرجاست، زیرا رشد تقاضا می‌تواند کند شود، اما سطح تقاضا می‌تواند افزایش یابد.
کندی های ناشی از کاهش نرخ بهره کوتاه مدت نشانه تورم و سرمایه گذاری کم است. زمانی که عدم تعادل های کلان، فیزیکی و مبتنی بر عرضه باشد، سیاست های کلان مبتنی بر شاخصهای مالی، پیرامون تقاضا نمی تواند آنها را حل کند، تنها سیاست سرمایه گذاری هماهنگ می تواند حل کننده این موضوع باشد.
در حالی که به نظر می‌رسد امروزه برای کاهش تقاضا و تورم به نرخ های بسیار بالاتری نیاز است، اما ممکن است منجر به کاهش سرمایه و سرمایه‌گذاری شود که کمبود ساختاری در کالاهای فیزیکی را طولانی‌تر می‌کند و در نتیجه این محیط، نرخ بالای تورم کل و رشد پایین‌تر را برای سال ها افزایش می‌دهد.
از نظر ما، فراتر از افزایش نرخ، سیاست‌های کلان فعلی در حال بدتر شدن و البته نه حل‌کننده فشارهای تورمی کالاها هستند. سیاستگذاران ایالات متحده و اتحادیه اروپا اکنون مالیات بنزین را کاهش داده اند تا تاثیر قیمت را بر مصرف کنندگان کاهش دهند، با این حال، چنین سیاست هایی فقط تخریب تقاضای لازم را که برای تعادل بازارها لازم است به تاخیر می اندازد تا در نهایت فشار قیمت ها در کوتاه مدت کاهش یابد.
همچنین، مالیات‌های بادآورده در حالی که از نظر سیاسی در دوره کاهش درآمدهای واقعی مماشات می‌کنند، تنها باعث کاهش انگیزه افزایش ظرفیت مورد نیاز برای رفع تنگنای عرضه خواهد شد. این سیاست‌های مالی، سیاست‌های پولی را وادار می‌کنند تا یک بار دیگر کار را برای متعادل کردن مجدد اقتصاد جهانی انجام دهد، درست همانطور که پس از بحران بزرگ مالی ۲۰۰۹_۲۰۰۸ رخ داد.
با این حال، سیاست پولی بر اساس این طرح نمی‌تواند عدم تعادل فیزیکی را در بلندمدت حل کند و باعث می‌شود که اقتصاد دائماً بین دوره‌های کاهش تقاضا و کاهش قیمت‌ها و تقاضای رو به رشد و تورم بالاتر در نوسان باشد. چنین سیاست‌های مالی جنبه های بازتوزیعی را تقویت می‌کند که چرا نفت در یک ابرچرخه بلندمدت باقی می‌ماند، زیرا به محض ایجاد تورم، انگیزه هایی برای سیاستگذاران وجود دارد تا از نیازهای اجتماعی خانوارهای کم‌درآمد (که بازارهای حجمی کالاها را هدایت می‌کنند) در برابر افزایش قیمت‌ها محافظت کنند. در این صورت، مهار تورم را دشوارتر می کند. بر همین اساس، در حالی که نگرانی های رکودی بر اصول اساسی غلبه کرده است، برنامه استراتژیک برای کالاها در زمان بلندمدت به ندرت تا این حد قوی بوده است.
از نفت و گاز تا فلزات سبز کلیدی مانند مس و آلومینیوم و غیره، ما معتقدیم که نگهداری کالاها در طول دوره گذار سبز برای تثبیت بازده و مدیریت ریسک ها در مسیر صفر خالص، اساسی است.
* رهبران گروه جی هفت نسبت به سقف قیمت نفت و گاز روسیه هشدار داده اند. دیدگاه شما در خصوص وضعیت بازار نفت چگونه است؟
بازار نفت در حال بازگشت است، زیرا نگرانی از کمبود عرضه بیشتر از ترس های رکود است. در سطح جهانی، ما با ظرفیت اضافی بسیار نازک یعنی هم نفت خام و هم محصولات نفتی کار می کنیم.
اوپک پلاس در حال بررسی آخرین گلوله‌های تولید نفت خام خود است، زیرا ظرفیت آن برای پمپاژ بیشتر تمام می‌شود، در حالی که ظرفیت پالایش محصولات نفتی (مانند گازوئیل، بنزین و سوخت جت) که اقتصاد واقعی را پیش می‌برد، به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته است.
با توجه به انقباض شدیدی که مجموعه را به وجود می‌آورد، ما مجدداً درخواست خود را تکرار می‌کنیم که تخریب تقاضای ناشی از قیمت لازم برای کاهش مصرف قرار است تا سه ماهه سوم، با قیمت مربوط به برنت بالاتر از ۱۴۰ دلار در هر بشکه گسترده شود.
در هفته آخر ماه ژوئن ما شاهد بودیم که که کشورهای گروه ۷، ایده محدودیت قیمت نفت (و گاز) روسیه را برای تضعیف مالی روسیه و کاهش فشارهای تورمی انرژی ترویج کردند. این موضوع، نه تنها اتحادیه اروپا را ملزم به مذاکره مجدد درباره تحریم های اخیر خود می کند، زیرا برخی از کشورهای عضو احتمالاً تمایلی به انجام این کار با توجه به مدت طولانی که برای رسمی کردن برنامه های ممنوعیت نفت روسیه طول کشید، ندارند، بلکه هیچ تضمینی وجود ندارد که روسیه موافقت کند نفت خام خود را با قیمت های محدود ارسال کند، به خصوص اگر سقف به هزینه های تولید نزدیک باشد.
پویایی دیگر این است که روسیه شروع به ایجاد جایگزینی برای باشگاه های حفاظت و غرامت مستقر در لندن (P&I) با ارائه بیمه از طریق شرکت بیمه اتکایی ملی روسیه، که ممکن است برای خریدهای آسیایی خاص که اکنون بخش عمده ای از بازار نفت خام روسیه را تامین می کنند، کافی باشد، کرده است.
بنابراین، در حالی که به نظر می رسد تمایل برای اعمال سقف قیمتی بر نفت روسیه در سرتاسر گروه جی هفت مصمم است، امکان ادامه چنین تحمیلی همچنان پیچیده است. در میان تلاقی عدم قطعیت ها در بازارهای جهانی نفت، دو ناشناخته بزرگ عبارتند از چشم انداز (۱) عرضه نفت خام روسیه و (۲) رشد تقاضای جهانی.
اول، عرضه نفت روسیه از بیش از ۱۱ میلیون بشکه در روز در مارس به ۱۰ میلیون بشکه در روز در آوریل پس از تهاجم روسیه به اوکراین کاهش یافت، اما اخیراً به بیش از ۱۰.۵ میلیون بشکه در روز بهبود یافته است. واردات به چین و هند به ترتیب حدود ۰.۵ میلیون بشکه در روز و ۰.۸ میلیون بشکه در روز افزایش یافته است که بسیاری از خروج خریداران دیگر را جبران کرده است.
اتحادیه اروپا ممنوعیت واردات روسیه را اعلام کرده است و بریتانیا و اتحادیه اروپا بیمه محموله های دریایی روسیه را در سراسر جهان ممنوع می کند. اگرچه این اقدامات تنها از اواخر سال جاری به اجرا گذاشته می شود و ما معتقدیم که سیستم های پالایشی چین و هند می توانند ۱.۰ تا ۱.۵ میلیون بشکه دیگر از واردات روسیه را بین خود جذب کنند. دوم، با افزایش سفرها، نیاز فزاینده ای به محصولات خام وجود دارد، اما بازگشایی محتاطانه اقتصاد چین از قرنطینه های سختگیرانه، انتظارات اولیه ما را از بهبودی سریع پس از کووید محدود می کند.
* نوسانات در بازارهای گاز اروپا از زمانی که جنگ در اوکراین آغاز شد و آلمان وضعیت گاز اضطراری سه مرحله ای خود را به مرحله دوم ارتقاء داد، بسیار زیاد بوده است. از طرفی، اتحادیه اروپا برای رسیدن به اهداف موجودی زمستانی خود به سختی تحت فشار قرار خواهد گرفت. تحلیل جنابعالی در خصوص چشم انداز گاز اروپا چیست؟
با کاهش سریع عرضه گاز روسیه، بازارهای گاز اروپا همچنان در حاشیه هستند. از ۱۴ ژوئن که روسیه جریان خط لوله نورداستریم ۱ را به میزان ۶۰ درصد (از ۱۵۵ میلیون مترمکعب در روز به ۶۲ میلیون مترمکعب در روز) کاهش داد، به دلیل مشکلات توربین هایی که توسط زیمنس انرژی در کانادا در حال تعمیر و نگهداری هستند (تحریم ها بازگشت آن را دشوار کرده است)، قیمت گاز طبیعی اروپا به میزان ۶۰ درصد افزایش یافته و به بالاترین حد سه ماهه یعنی ۱۳۰ یورو در هر مگاوات ساعت رسیده است.
در ۲۳ ژوئن، دولت آلمان وضعیت اضطراری خود را به مرحله دو (از سه) ارتقاء داد زیرا این اختلال منجر به کاهش ۳۰ درصدی در کل واردات گاز آلمان شده و تقاضای فصل گرمایش زمستانی پر کردن موجودی‌های خود را برای شرکت‌های برق چالش برانگیزتر کرده است.
هابک، وزیر اقتصاد آلمان، تا آنجا پیش رفت که نسبت به محدودیت‌های گاز روسیه هشدار داد. وزیر منابع طبیعی کانادا نیز بر این وحشت افزود که توربین گازپروم که توسط زیمنس انرژی در حال تعمیر است، به زودی به روسیه باز نخواهد گشت.
بازار گاز اروپا در ماه های اخیر طوری به نظر می رسید که در وضعیت بهتری قرار داشت. ذخیره سازی با سرعت خوبی در حال پر شدن بود، که باعث شده بود شکاف در سطح موجودی به طور قابل توجهی به میانگین پنج ساله کاهش یابد، یعنی به میزان ۵۵ درصد کامل شده و قبل از تابستان به سطح عادی بازگشته است. این موضوع به نوبه خود باعث کاهش قیمت ها از سطوح بالایی شده که پس از حمله روسیه به اوکراین شاهد بودیم.
با این حال، این مسئله به طور ناگهانی تغییر کرده است. قیمت‌های تی تی اف اروپا ۵۸ درصد افزایش یافته است که قیمت‌ها را به بالای ۱۳۰ یورو در هر مگاوات ساعت بازگردانده است یعنی سطوحی که آخرین بار در اوایل ماه مارس مشاهده شد.
اتحادیه اروپا به دنبال راه هایی برای کاهش تقاضای گاز طبیعی و پر کردن مجدد ذخایر تخلیه شده تا از انشعاب بازارهای جهانی انرژی جلوگیری کند، زیرا کاهش عرضه از سوی روسیه وحدت این اتحادیه را در واکنش به جنگ در اوکراین آزمایش می کند.
هم کادری سیمسون، کمیسر انرژی اتحادیه اروپا و هم هابک، وزیر اقتصاد آلمان، برای کاهش خطر سهمیه بندی گاز در زمستان امسال، صرفه جویی و بهره وری بیشتر انرژی را با همبستگی بیشتر با اروپا ترغیب کرده اند. در حالی که مورد اصلی ما این است که چنین تعمیر و نگهداری و جریان‌های محدود فقط تا اواسط ژوئیه ادامه خواهد داشت، در این مدت اینگونه مقرر شده تا بر اساس یک اقدام برنامه‌ریزی شده فعالیت نورداستریم ۱ بین ۱۱ تا ۲۱ ژوئیه متوقف شود. ما می‌دانیم که بازارها در قلمروی ناشناخته با عدم قطعیت فراوان روبرو هستند.
اگر این کاهش قابل توجه جریان در ماه ژوئیه ادامه داشته باشد، اروپا برای رسیدن به سطح موجودی گاز تا ۸۰ درصد تا اول نوامبر به سختی تحت فشار قرار خواهد گرفت (توجه داشته باشید که هدف ذخیره سازی گاز خود آلمان کمی محتاطانه تر است و ۹۰ درصد تا نوامبر پر می شود ). در چنین سناریویی، ما متقاعد شده‌ایم که قیمت‌های تی تی اف اروپا برای از بین بردن تقاضا و متعادل کردن مجدد بازار، باید به سمت۲۰۰ یورو در مگاوات ساعت افزایش یابد.
* در میان فلزات اساسی، چشم انداز بازار آلومینیوم را در اروپا و چین چگونه ارزیابی می کنید؟
فلزات اساسی بدترین سه ماهه خود را از سال ۲۰۰۸ به ثبت رسانده اند و مس که برای اقتصاد جهانی مهم است، به بازار نزولی رسیده است. فراتر از مس، چشم انداز تاریکی در آلومینیوم، روی و نیکل در میان بادهای مخالف کلان قابل مشاهده است.
در کنار سایر فلزات اساسی، آلومینیوم از دستاوردهای سال گذشته خود دست کشیده است. بسیاری از خطرات نزولی برای آلومینیوم رخ داده است، زیرا کارخانه‌های ذوب چینی سریع‌تر از حد انتظار افزایش می‌یابند، کمترین اختلال در عرضه روسیه و تقاضای ضعیف‌تر چین برای قرنطینه‌های طولانی مدت وجود دارد.
با عقب نشینی قیمت ها، ما در نظر داریم که آلومینیوم می تواند به هرگونه شوک اضافی عرضه در آینده حساس باشد. موجودی های گزارش شده تا نیمه اول سال ۲۰۲۲ به کاهش خود ادامه دادند و بافر کمی در بازار باقی گذاشتند. همچنین کاهش‌های کوچکی در کارخانه‌های ذوب استرالیا به دلیل کمبود برق صورت گرفته است، در حالی که چین به طور بالقوه با کمبود زغال‌سنگ پرانرژی مواجه است.
علاوه بر این، مارجین های ذوب چین در حال تعدیل است که می تواند صادرات چین را کاهش دهد. در نهایت، تأثیر جنگ در اوکراین ممکن است با افزایش قیمت‌های برق اروپا که انتظار می‌رود برخی ظرفیت ها را تا سال ۲۰۲۳ محدود نگه دارد، نمودار شود، در حالی که مشخص نیست که آیا نیازهای آلومینای روسیه توسط چین برای جبران حجم از دست رفته هم اوکراین و هم استرالیا تامین خواهد شد یا خیر.
به طور گسترده‌تر، بادهای چرخه‌ای آلومینیومی داستان ساختاری را تغییر نمی‌دهند؛ به این معنا که اصول ساختاری دست نخورده باقی می‌مانند. کتاب بازی زیربنایی برای عملکرد بهتر در آلومینیوم واضح است زیرا نقش آنها در فرآیند کربن‌زدایی مرکزی است.
اقتصاد سبز از افزایش تقاضا برای آلومینیوم (و فلزات پایه گسترده تر) حمایت می کند، اما عرضه ناکافی میزان کسری را افزایش می دهد و باعث ایجاد یک ابر چرخه چند ساله می شود. در حال حاضر، ما قیمت آلومینیوم خود را به طور میانگین ۳۶۳۳ دلار در هر تن در سال جاری حفظ می کنیم.
نظر شما