دلایل سفر بایدن به عربستان؛ التماس آمریکا برای افزایش تولید نفت

بازار؛ گروه بین الملل: در جریان مبارزات انتخاباتی، «جو بایدن»، رئیس‌جمهور فعلی ایالات متحده آمریکا گفت که «محمد بن سلمان»، ولیعهد عربستان سعودی را به دلیل قتل وحشیانه و تکه تکه کردن جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار واشنگتن پست، مورد انتقاد شدید و شریک این قتل دانست.

با این حال، مانند اعلامیه های مبارزات انتخاباتی بسیاری از نامزدها، وعده بایدن توخالی بود. در واقع، به جای اینکه بایدن ولیعهد را به زانو درآورد، این بایدن است که روی یک زانو نشسته و درخواست کمک از عربستان سعودی جهت کاهش قیمت نفت را دارد.

بایدن بار دیگر به ریاض، پایتخت عربستان سعودی سفر می کند تا از رهبر کارتل اوپک برای تولید نفت بیشتر درخواست کمک کند. سفر جولای آخرین نمونه از چگونگی حل بحران انرژی است که باعث شده دولت بایدن راه خود را در سیاست خارجی گم کند.

با توجه به اینکه مصرف کنندگان به طور متوسط ۵ دلار در هر گالن برای بنزین معمولی بدون سرب می پردازند و کامیون داران نزدیک به ۶ دلار در هر گالن برای گازوئیل می پردازند، بایدن ناامید شده است تا قیمت هایی را که به تورم سرسام آور کمک می کند - که اکنون به بالاترین حد در ۴۰ سال گذشته یعنی ۸.۶ درصد رسیده است – کاهش دهد.

نظر کاخ سفید حاکی از آن است که بایدن قصد دارد در اواسط جولای به عربستان سعودی سفر کند، از جمله نشستی با محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان داشته باشد - نشستی که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ غیرممکن به نظر می رسید.

در این مبارزات انتخاباتی بایدن متعهد شد که اتکای آمریکا به عربستان سعودی، به اصطلاح «بانک‌دار مرکزی» بازارهای جهانی نفت را کاهش دهد و احیای توافق هسته‌ای با ایران - دشمن سرسخت ریاض - را در اولویت اصلی خود قرار داد.

باید گفت توافق هسته‌ای با ایران که تحریم‌های آمریکا را کاهش می‌دهد، می‌تواند عرضه جهانی نفت را روزانه ۲ میلیون بشکه افزایش دهد و به جبران کمبود مداوم کمک کند.

با این حال، آشتی با ایران هرگز مورد پسند رای دهندگان آمریکایی نبوده است، به همین دلیل است که «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور سابق آمریکا، توافق اولیه با ایران را به هم زد. تلاش های بایدن برای احیای مجدد آن شکست خورده است و مقامات واشنگتن و تهران بدبین هستند که برجام بار دیگر احیاء شود.

بدون بشکه های اضافی نفت ایران، بایدن گزینه های کمی برای کاهش قیمت انرژی دارد. او ناامید است، زیرا قبلاً از ذخایر استراتژیک نفت ایالات متحده با نرخ های بی سابقه ای استفاده کرده است، اما شاهد افزایش قیمت نفت به بالای ۱۲۰ دلار در هر بشکه بود. بایدن به جای برقراری آتش بس با تولیدکنندگان داخلی، همچنان به برنامه جاه طلبانه اقلیمی حزبش – که برخی می گویند غیرواقعی – هستند، پایبند است.

این واقعیت به معنای ادامه اتهامات بی‌اساس مبنی بر «افزایش قیمت‌ها»، تهدید مالیات بر «سودهای بادآورده»، خاتمه اجاره‌نامه فدرال نفت و گاز طبیعی، مسدود کردن ساخت خطوط لوله و تحمیل الزامات سختگیرانه مرتبط با آب و هوا بر شرکت‌های نفت و گاز است. جای تعجب نیست که تولیدکنندگان تمایلی به افزایش سرمایه گذاری در میادین ایالات متحده ندارند.

گیج کننده این است که چرا بایدن نفت خارجی را بهتر از نفت آمریکا می داند؟ مقررات زیست محیطی ایالات متحده بسیار سخت تر از هر کشور عضو اوپک است. تولید مادام العمر نفت و گاز طبیعی آمریکا به مراتب کمتر از هر کشور تولیدکننده دیگری در جهان است.

علاوه بر عربستان، بایدن تحریم ها علیه ونزوئلا را کاهش داده و به شرکت های نفتی اروپایی فعال در این کشور آمریکای جنوبی اجازه می دهد نفت بیشتری صادر کنند. این اقدام به نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، که دولت ترامپ برای تشویق به تغییر رژیم با تحریم‌های سخت‌گیرانه او را مورد هدف قرار داد، قدرت می‌دهد.

بایدن چه نوع پیامی را به جهان ارسال می کند؟
حامیان آب و هوا و طیف مترقی دموکرات ها باید درک کنند که نفت خام سنگین ونزوئلا، درجه ای که به دلیل ویسکوزیته قیر مانند و محتوای گوگرد بالا به آن «شن های قیر» نیز گفته می شود، دارای بالاترین شدت کربن در جهان است. افزایش قیمت گاز دموکرات ها را چنان نگران کرده است که احتمالا بایدن بر فروش نفت تحریم شده ایران «چشم ببندد». نفت ایران از نظر شدت کربن تنها چند پله بالاتر از ونزوئلا است.

اما شاید بایدن معتقد است کاهش کربن منتشر شده در خارج از ایالات متحده آمریکا به کاهش تغییرات آب و هوایی کمک نمی کند. چیزی که آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) نمی تواند ببیند به شما آسیب نمی رساند. متأسفانه، علم آب و هوا به این روش کار نمی کند.

در همین حال، بیشتر تولید نفت ایالات متحده نفت خام سبک شیرین است که آلودگی کمتری تولید می کند و نسبت به بشکه های ایران یا ونزوئلا سازگارتر با آب و هوا است. نفت شیل آمریکا نیز عرضه «دوره کوتاه» است، به این معنی که بسته به شرایط بازار می‌توان تولید را نسبتاً سریع افزایش داد. به عبارت دیگر، برای رفع کمبود عرضه مانند بحران کنونی بسیار مناسب است – به این صورت که اکنون پمپاژ بیشتری انجام دهید، زمانی که قیمت ها کاهش یافت، تولید را کاهش دهید.

حیف که بایدن نمی تواند خود را متعهد به امنیت انرژی آمریکا و تقویت تولید داخلی کند. او اکنون ممکن است آشکارا از تولیدکنندگان آمریکایی بخواهد که سرمایه گذاری در عرضه جدید را افزایش دهند. با این حال، سیاست‌های او پیامی برعکس می‌دهد و او هنوز نمی‌تواند در اظهارنظرهای عمومی خود در برابر سرزنش صنعت نفت به خاطر قیمت‌های بالا مقاومت کند.

سیاست انرژی بایدن در اوج ناکارآمدی است
امنیت انرژی - در دسترس بودن و فراوانی منابع مقرون به صرفه - باید اولویت اصلی این دولت باشد. بایدن باید با مدیران عامل انرژی هماهنگ شود تا عرضه ایالات متحده آمریکا را به مسئولانه‌ترین راه ممکن از نظر زیست محیطی به حداکثر برساند. این گفتگویی است که صنعت نفت از آن استقبال می کند، به ویژه از آنجایی که سرمایه گذاران در حال حاضر شرکت های نفتی را با استانداردهای زیست محیطی بیشتری نگه می دارند زیرا جنبش ESG در بازارهای مالی تشدید می شود.

اما رابطه بایدن با صنعت نفت آمریکا برای همیشه شکسته به نظر می رسد و بایدن قصد دارد اهداف بلندمدت سیاست خارجی ایالات متحده را برای کاهش قیمت بالای بنزین مصرفی قربانی کند.

بحران انرژی کنونی قابل اجتناب بود – اگر رئیس جمهور در حیاط خلوت خود دستی مساوی با بزرگترین صنعت نفت و گاز جهان می گرفت. در عوض، آمریکا به التماس از دیکتاتورها برای پسماندهای انرژی بازگشته است.