بازار؛ گروه صنعت: افزایش هزینه های درمان به دنبال زمزمه هایی که از سال گذشته برای حذف ارز ترجیحی دارو شنیده می شد آغاز شده؛ هرچند سازمان هایی همچون حمایت از مصرف کننده و غیره اصرار دارند که قیمت دارو گران تر از مصوب شهریور ماه سال گذشته نمی شود اما از طرفی هزینه های جاری مجموعه ها همچون دستمزد کارکنان و غیره بالا رفته است.
همچنین برنامه ریزی دولت برای تبدیل ارز ترجیحی به نیمایی منجر به این شده که خبرهایی از افزایش ۲۰ تا ۳۰ درصدی قیمت دارو از بازار شنیده شود؛ گرانی ای که شاید فقط یک روی سکه باشد و روی دیگر آن می تواند کمبود یا فقدان برخی از انواع داروها و به دنبال آن تبدیل برخی از بیماری های ساده به بیماری های مزمن شود. در این رابطه به سراغ خسرو فریزاده، مدیرعامل یکی از شرکت های دارویی رفتیم که گفت و گوی بازار با وی را در ادامه خواهید خواند.
بی برنامگی دولت در حذف یا ادامه تخصیص ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی به سبد دارویی کشور یک سردرگمی جدی برای تولیدکنندگان و وارد کنندگان دارو ایجاد کرده که می تواند به کمبود دارو منتهی شود
* به عنوان مدیرعامل یک شرکت وارد کننده دارو بفرمایید بی برنامگی دولت در تخصیص ارز ترجیحی به سبد دارویی چه تاثیری بر روی فرایند فعالیت شما دارد؟ همچنین چقدر حذف ارز دارو می تواند به کمبود برخی از اقلام دارویی در کشور دامن بزند؟
به دنبال بی برنامگی دولت در حذف یا ادامه تخصیص ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی به سبد دارویی کشور یک سردرگمی جدی برای تولیدکنندگان و وارد کنندگان دارو ایجاد شده است، بنابراین علاوه بر اینکه برای حداقل مدتی شاهد کمبود دارو خواهیم شد، با در نظر گرفتن تغییر قیمت ها به طور حتم قدرت و سبد خرید مردم نیز کاهش خواهد یافت.
با این اوصاف به نظر می رسد وارد کنندگان یا تولیدکنندگان با چالش مواجه شوند؛ تولیدکنندگان به واسطه کمبود مواد اولیه با کاهش تولید مواجه می شوند که این مساله یک خلا جدی در زمینه دارویی را در بازار ایجاد می کند. بنابراین با توجه به تبعاتی که این کمبودها می تواند برای صنعت درمان کشور داشته باشد امیدواریم متولیان با برنامه ریزی درست هرچه سریع تر وضعیت را به سمت مساعد شدن شرایط هدایت کنند.
* اشاره کردید که تولیدکنندگان و وارد کنندگان دارو دچار سردرگمی شده اند، بفرمایید حذف ارز ترجیحی از سبد دارویی کشور چگونه می تواند بر روی فعالیت مجموعه های دارویی کشور اثر بگذارد؟
چنین تصمیماتی اثرات خوبی بر روی جامعه ندارد، همانطور که اشاره کردم تولیدکننده و وارد کننده با چالش همراه می شوند، اکنون به عنوان یک وارد کننده نمی دانم میزان وارداتی که انجام دهم، و واردات براساس چه معیاری باشد.
بارها شاهد بودیم که زمان تغییر بها دارو، مشتریان در بازار خرید خود را لغو می کنند، گاهی شاهد هستیم مشتریان به دنبال روش درمان دیگری می روند. لذا واردکنندگان از ابتدا سال تاکنون با سردرگمی برای واردات دارو همراه بودیم.
مکمل های غذایی به دلیل اینکه جز داروهای اصلی نیستند، با افزایش قیمت چشمگیر و در کنار آن، کاهش واردات و مصرف در داخل کشور همراه می شوند
* با این تفاسیر به نظرتان به دنبال حذف ارز دارویی کدام گروه از داروها با کاهش وارد و به دنبال آن با چالش هایی همچون کمبود در بازار مواجه می شوند؟
معتقدم بسیاری از داروهای اولویت اول، دوم و سوم با کاهش واردات به کشور همراه می شود. به عنوان مثال مکمل های غذایی به دلیل اینکه جز داروهای اصلی نیستند، با افزایش قیمت چشمگیر و در کنار آن، کاهش واردات و مصرف در داخل کشور همراه می شوند.
با این حال به عنوان وارد کننده دارو همچنان امیدوارم تولیدات داخلی بتواند این چالش را برطرف کند، چرا که اگر معضل پیش آمده کنترل نشود، بیماران یا مشتریان به زودی مصرف مکمل را کاهش می دهند.
البته باید به این نکته مهم هم توجه داشت که حذف ارز دارویی برای تولیدکنندگان به دلیل نداشتن برنامه برای خرید مواد اولیه در بازار با کاهش تولید همراه می شوند. با توجه به شرایطی که شاهد هستیم پزشکان و بیماران در انتخاب داروها نیز تغییراتی را اعمال خواهند کرد. همچنین واردات داروهای جز اولویت اول به موقع تامین خواهد شد، اما سایر داروها در اولویت های دیگر با تاخیر در تامین همراه خواهد شد.
* به بحث کاهش قدرت خرید مشتریان اشاره کردید، برای این موضوع می توانید اشاره به نوع دارو خاص داشته باشید؟
قدرت خرید مشتریان در مکمل های غذایی براساس میزان درآمد میانگین روزانه پنج تا هفت هزار تومان به ازای هر کپسول است، اگر یک عدد کپسول ۲ هزار و ۵۰۰ تا ۳ هزار و ۵۰۰ تومان در روز قیمت داشته باشد، مشتریان قدرت خرید و مصرف روزانه دو تا سه کپسول را دارند.
بنابراین با توجه به شرایطی که ایجاد می شود، مقدار مصرف مذکور به صورت روزانه به یک عدد کپسول کاهش خواهد یافت. به بیانی بهتر قدرت خرید مشتریان به نصف یا یک سوم کاهش خواهد یافت.
۳۰ درصد از مردم دنیا و کشور ما مبتلا به آلرژی پنهان و آشکار هستند. بنابراین اگر این داروها وارد نشود، بیمار هیچ درمانی ندارد و نمی تواند دوره بهبود را کامل کند
* به عنوان وارد کننده دارو در سال جاری با چه چالش های برای کدام نوع از محصولات خود مواجه خواهید شد؟
دارویی که وارد می کنیم، دارو بسیار تخصصی است که در ایران در هر جایی تولید نمی شود. این دارو در رابطه با تشخیص و درمان آلرژی است که در حال حاضر ۳۰ درصد از مردم دنیا و کشور ما مبتلا به آلرژی پنهان و آشکار هستند. بنابراین اگر این داروها وارد نشود، بیمار هیچ درمانی ندارد و نمی تواند دوره بهبود را کامل کند. این مساله منجر می شود بسیاری از بیماران با مشکل مواجه شوند.
بسیار تلاش کردیم که به داروهای خاص مانند مورد مذکور با ارز ۴ هزار ۲۰۰ تومانی وارد کشور شوند. این درخواست برای تخصیص ارز با بها کمتر صرفا برای واردات و عرضه دارو با قیمت پایین تر به مشتریان است. یک بیمار برای درمان آلرژی در سال ۲۰ تا ۵۰ میلیون تومان را باید هزینه کند، این مقدار هزینه بسیار قابل توجه است.
لذا بیمارانی که با قدرت خرید پایین مواجه می شوند، به داروهای دیگر متوسل شده که به صورت موقتی آلرژی را درمان می کنند؛ نتیجه این مساله حرکت بیماری به سمت آسم و سایر مشکلات تنفسی است که در آینده می تواند درمان را سخت و یا کامل انجام نشود.
این مساله برای سایر داروها همچون محصولات شیمی درمانی که در کشور تولید نمی شوند نیز تکرار می شود، اگر این داروها با قیمت مناسب وارد نشود به بیماران فشار زیادی وارد می شود. بیمارانی که با درآمد معمولی در مواجه به هزینه های پزشک، رفت و آمد و داروها قرار می گیرند. بنابراین راه کار این است که دولت با تخصیص ارز به درمان مشکلات این حوزه را مرتفع و مانع بروز بیماری های مزمن در آینده شود.
نظر شما