بازار؛ گروه بین الملل: روابط مالی ایالات متحده آمریکا و چین به دلیل نگرانی های ملی متضاد در مورد انتقال فناوری، شفافیت شرکتی و امنیت داده ها همه چیز را از تجارت وال استریت در شرکت های بزرگ چینی گرفته تا سرمایه گذاری های خطرپذیر آمریکایی در استارت آپ های چینی تهدید می کند. اما همانطور که واشنگتن مسیر پیش رو را طی می کند، باید بر تهدیدات امنیت ملی تمرکز کند و از وسوسه سوق دادن دو کشور به مسیرهای کاملاً متفاوتی که می تواند خطر بی ثباتی بازار مالی را افزایش دهد، اجتناب کند.
فشار برای جداسازی بازارهای مالی دو کشور در سال گذشته به اوج خود رسید و منعکس کننده نیروهای سیاسی گریز از مرکز است که تجارت دوجانبه در زمینه فناوری و سایر کالاها را تحت فشار قرار داده اند. این لزوماً به معنای جدایی قریب‌الوقوع بازارهای مالی دو ابرقدرت نیست، اما با درخواست‌های اخیر در واشنگتن برای محدودیت‌های جدید در سرمایه‌گذاری در چین، پتانسیل ایجاد اختلال در حال افزایش است.
این امر ناگزیر این سوال را ایجاد می کند که هر دولت تا چه حد آماده است پیش برود. واشنگتن باید تعیین کند که آیا حاضر است بی‌ثباتی بازار را به خطر بیندازد و آیا می‌خواهد با واکنش شدید منافع مالی قدرتمند ایالات متحده روبرو شود که از کسب درآمد در چین خوشحال هستند. و پکن باید تصمیم بگیرد که آیا واقعاً آماده است که شرکت‌هایش دسترسی به بازارهای سهام ایالات متحده را از دست بدهند، درست در شرایطی که کندی اقتصاد خود با فشار ناشی از رکود عمیق بازار املاک مواجه است.
پیوند بین بازارهای مالی ایالات متحده آمریکا و چین هرگز محکم تر از اوایل سال گذشته ظاهر نشد. شرکت‌های چینی موجی از عرضه‌های اولیه عمومی وال استریت (IPOs) را در نیمه اول سال 2021 راه‌اندازی کردند که به سهام چینی در بورس‌های آمریکا کمک کرد تا در فوریه به بالاترین حد خود برسند. سرمایه خارجی به بازارهای چین - به ویژه اوراق قرضه دولتی - سرازیر شد، زیرا اقتصاد این کشور از رکود سال 2020 ناشی از بیماری همه گیر بهبود یافت و سرمایه گذاران خطرپذیر ایالات متحده با سرعتی نزدیک به سرعت پیش از همه گیری به حساب استارتاپ های چینی پول می ریختند.
اما با پیشروی سال 2021، دولت های هر دو کشور بر روی عرضه سهام چین در نیویورک ترمز کردند، زیرا چین با غول های فناوری که به عزیزان وال استریت تبدیل شده بودند درگیر شد و ایالات متحده آمریکا روندی را آغاز کرد که می توانست هر چینی را از فهرست سهام خود خارج کند.
اقداماتی مانند این قبلاً ارزش بازار شرکت های چینی فهرست شده در وال استریت را تا حدود ششصد میلیارد دلار کاهش داده است و این ضررها احتمالاً با تغییر فهرست های بیشتر مربوط به شرکت های چینی به بازارهای سهام چین افزایش خواهد یافت. در حال حاضر، دوازده شرکت از پانزده شرکت بزرگ چینی در ایالات متحده، فهرست های ثانویه را در هنگ کنگ راه اندازی کرده اند و بسیاری از سرمایه گذاران نهادی ایالات متحده دارایی های خود را از بازارهای نیویورک دور کرده اند.
با این وجود، سرمایه گذاران نهادی ایالات متحده آمریکا همچنان به خرید مقادیر قابل توجهی از اوراق قرضه و سهام دولتی چین در آن سوی اقیانوس آرام ادامه می دهند و دارایی چینی اوراق بهادار دولتی ایالات متحده به طور مداوم بیش از یک تریلیون دلار است. هیچ یک از دولت ها تاکنون این سرمایه گذاری های اساسی را هدف قرار نداده اند. اما مشکلات اقتصادی چین در سال گذشته برخی از سرمایه گذاران آمریکایی را عصبانی کرده است و نشان می دهد که سرمایه گذاری در چین ممکن است شکننده تر از آن چیزی باشد که بسیاری از تحلیلگران تصور می کردند. اکنون سوال این است که در صورت بروز شوک های بیشتر، سرمایه گذاران چه واکنشی نشان خواهند داد؟
اکنون نشانه هایی وجود دارد که ممکن است محدودیت های بیشتری در بازار وجود داشته باشد. صداهای بانفوذ در واشنگتن شروع به حمایت - و تلاش برای وضع قانون - نظارت بی‌سابقه بر فعالیت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر آمریکا در چین کرده‌اند. این پول اولیه نقش مهمی در تامین مالی صنایع چینی از نیمه هادی ها تا بیوتکنولوژی داشته است و یک تخمین صنعتی نشان می دهد که حدود یک سوم کل معاملات سرمایه گذاری خطرپذیر چین در سال های اخیر شامل سرمایه گذاران آمریکایی می شود. دومین گزارش صنعت، مجموع سرمایه‌گذاری سال 2021 در چین توسط شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر آمریکایی و خارجی را به رکورد فوق‌العاده 130.6 میلیارد دلاری نشان می‌دهد.
در یک سخنرانی در ژوئیه 2021، «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی ایالات متحده آمریکا گفت که دولت بایدن به تأثیر جریان های سرمایه گذاری خارجی ایالات متحده نگاه می کند که می تواند ... ظرفیت تکنولوژیکی رقبای ما را به گونه ای افزایش دهد که به امنیت ملی ما آسیب برساند. گزارش سالانه کمیسیون بازبینی اقتصادی و امنیتی ایالات متحده آمریکا و چین (USCC) که در نوامبر منتشر شد، اقدامات قوه مجریه و کنگره را برای تقویت مقررات متمرکز بر جریان سرمایه‌های مخاطره‌آمیز و سایر اشکال سرمایه‌گذاری در اکوسیستم نظامی-صنعتی چین توصیه کرد.
دولت‌های ترامپ و بایدن قبلاً سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار شرکت‌های چینی را که متهم به حمایت از ارتش چین هستند، ممنوع کرده بودند و باعث شد شاخص‌های اصلی بازار این شرکت‌ها را حذف کنند. پکن نیز در حال حرکت برای اعمال محدودیت‌های اضافی بر تعاملات مالی-بازار است که این محدودیت‌ها بر مبنای قانونی عرضه‌های اولیه عمومی چین در آینده تأثیر خواهد گذاشت. تردید پکن در مورد حضور و وابستگی شرکت‌های چینی به بازارهای سرمایه ایالات متحده نیز بر اساس ملاحظات امنیت ملی است. در سال گذشته، دولت چین قوانین حفاظت از داده ها را با هدف کنترل شدید استفاده از داده های شرکتی در چین و انتقال آن به خارج از کشور وضع کرده است. در همان زمان، آژانس های دولتی چین مقرراتی را برای تقویت نظارت بر سهام فهرست شده در خارج از کشور اعلام کردند.
چین در آخرین مرحله الزام بررسی امنیت سایبری دولتی برای همه شرکت‌هایی با حداقل یک میلیون کاربر آنلاین است که به دنبال انتشار سهام در خارج از کشور هستند. مفهوم واضح این است که پکن دیگر برای پلتفرم‌های تجارت الکترونیکی بزرگ با صدها میلیون کاربر در ایالات متحده باز نخواهد بود.
پکن همچنین از نگرانی خود در مورد امنیت داده ها استفاده می کند تا مخالفت خود را با درخواست های واشنگتن برای بازرسی شرکت های چینی که قبلاً فهرست شده اند، عمیق تر کند. پکن همواره افشای سرمایه‌گذاری‌های دولتی و مقامات حزب کمونیست چین در مدیریت شرکت را که طبق قانون جدید ایالات متحده الزامی است، به عنوان تضعیف امنیت ملی تلقی کرده است.
و اما برای شرکت‌های چینی که زمانی دارای بیش از دو تریلیون دلار سرمایه در بازار سهام جهانی در وال استریت بودند، مسئله این است که آیا روند جدایی سرعت می‌گیرد یا خیر. با توجه به اینکه سیستم بانکی چین به دلیل مشکلات بخش دارایی و کاهش مصرف داخلی در مواجهه با تعطیلی های مرتبط با بیماری همه گیر تحت فشار قرار گرفته است، ممکن است پول کمتری نسبت به تصور بوروکرات های پکن وجود داشته باشد.
همانند تحریم‌های تجاری علیه چین، بهترین راه برای سیاست ایالات متحده حفظ تمرکز منحصر به فرد بر فناوری‌هایی با پیامدهای امنیت ملی، از جمله فناوری‌هایی است که از طریق سرمایه‌گذاری خطرپذیر تأمین می‌شوند. با توجه به تاثیر نامشخص بر ثبات بازار، سیاست گذاران باید در برابر انگیزه هدف قرار دادن روابط مالی-بازاری که به صورت گسترده نوشته می شود، مقاومت کنند. این به بهترین وجه به منافع امنیت ملی ایالات متحده آمریکا کمک می کند و شاید این شکاف را از تبدیل شدن به یک گسست کامل در امان می دارد.
نظر شما