بازار؛ گروه صنعت: نوسانات ارزی، ادامه تحریم ها و تامین دشوار و گران مواد اولیه داخلی و خارجی همه دست به دست هم داده اند تا برخی از تولیدکنندگان مصنوعات چوبی نتوانند آینده روشنی را برای حرفه خود متصور شوند. در این باره محمدرضا حیدری، یک تولیدکننده مصنوعات چوبی معرق کاری و برنزی در خصوص فراز و نشیب هایی که تولیدکنندگان را به سوی تعطیلی کارخانه های شان هدایت می کند در گفت و گو با «بازار» توضیح می دهد.
* بفرمایید چه محصولاتی به بازار مصنوعات چوبی ارائه می دهید و چه مدت است که در این حرفه مشغول هستید؟
انواع مصنوعات چوبی از جمله بوفه، ویترین، میز و غیره را به صورت معرق کاری شده و برنزی به بازار ارائه می دهیم. همچنین در پاسخ به سوال دوم تان باید بگویم که سه نسل و بیش از ۵۰ سال است که این حرفه که با هنر آمیخته شده به عنوان شغل خانوادگی از پدربزرگ و پدر به بنده رسیده است و همچنان در این حوزه فعالیت داریم.
* اشاره کردید که پنج دهه است که خانوادگی در این حوزه فعالیت دارید، طی ۱۰ سال اخیر به عنوان تولید کننده مصنوعات چوبی با چه چالش هایی مواجه شده اید؟
چالش نخست کسانی که در حوزه مصنوعات چوبی معرق کاری و برنزی فعالیت دارند آموزش نیروی کار است؛ چرا که زمان زیادی برای آموزش نیروها باید بگذاریم تا به مهارتی که می خواهیم برسند. البته مشکل اصلی زمانی مطرح می شود که این نیروی آموزش دیده و حرفه ای شده از گروه جدا شود و دوباره نیاز به شروع مسیر از ابتدا کنیم.
بعد از این معضلی که قبل تر به آن اشاره کردم مشکلاتی که با سازمان ها و ادارات داریم آغاز می شود که شامل بیمه و مالیات است که زمان زیادی را هر بار باید برای آن ها صرف کنیم و بسیار وقت گیر است.
درختی که در مزارع صنعتی داخل یا خارج از کشور قطع و به کارخانه ارسال می شود در حدود ۶ تا یک سال زمان نیاز دارد تا به یک محصول نهایی تبدیل شود. بنابراین هرچند نوسانات ارزی برای همه تولیدکنندگان چالش زا شده است اما در حوزه فعالیت ما روند تولید را خیلی دشوار ساخته است
* با توجه به اینکه هر بار پای درد و دل تولیدکنندگان نشسته ایم از موانع تامین مواد اولیه گلایه می کنند، شما چطور مسائل مربوط تامین مواد اولیه مورد نیازتان را برطرف می کنید؟ آیا شما هم با چالش تامین ملزومات تولیدات تان مواجه هستید یا به صورت مستقیم اقدام به واردات می کنید؟
خیر، خودمان به صورت مستقیم واردات نداریم و بنا به ضرورت از واسطه ها خرید می کنیم. اما همانطور که تولیدکنندگان دیگر نیز از شرایط پیش رویشان در تامین مواد اولیه گلایه دارد، برای ما هم نوسانات ارزی بسیار آزاردهنده است؛ چرا که خواب کار در صنایع چوبی بخصوص از نوع معرق کاری که هنری است بسیار زیاد است.
برای مثال درختی که در مزارع صنعتی داخل یا خارج از کشور قطع و به کارخانه ارسال می شود در حدود ۶ تا یک سال زمان نیاز دارد تا به یک محصول نهایی تبدیل شود. بنابراین هرچند نوسانات ارزی برای همه تولیدکنندگان چالش زا شده است اما در حوزه فعالیت ما روند تولید را خیلی دشوار ساخته است. علاوه بر این به دلیل همان نوسانات نرخ ارز، فلز هایی که در صنعت خود استفاده می کنیم نیز همواره در حال گران تر شدن هستند.
* به سیر صعودی قیمت مواد اولیه مورد نیاز تان اشاره کردید، بفرمایید طی سه تا چهار سال اخیر چقدر بر روی هزینه های تولید محصولات تان اضافه شده است؟
فکر می کنم در همین دو سه سال اخیر، قیمت چوب بالای پنج شش برابر افزایش قیمت داشته است. از یک طرف نوسان قیمت خیلی بالا بوده و از یک طرف هم قدرت خرید مردم خیلی پایین آمده است. چون تولید کننده هستیم و عمده فروش و سود مان در تیراژ است با کاهش قدرت خرید مردم زیان بسیار بالایی به ما وارد می شود.
* فکر می کنید چقدر مصنوعات چوبی معرق کاری شده ظرفیت صادراتی دارند و آیا تاکنون درخواستی برای صادرات داشته اید؟
از کشور های همسایه همواره درخواست هایی را برای صادرات کشورهای اطراف دریافت می کنیم اما حمایت متولیان داخلی از صادرات انواع تولیدات داخلی شرط اول برای ارز آوری است.
ایتالیا به عنوان رقیب اصلی ایران در کار معرق و برنز است که محصولات شان از کیفیت خیلی خوبی هم برخوردار است. البته تولیدکنندگان ایرانی هم می توانند با آن درجه کیفی دست به تولید بزنند اما به این دلیل که قدرت خرید مردم و ظرفیت بازار کم است سعی می کنیم محصولات مقرون به صرفه تر و متناسب تری با وضعیت بازار ارائه دهیم
* رقیب اصلی تولیدکنندگان مصنوعات چوبی و معرق کاری شده ایرانی در عرصه بین المللی چه کشورهایی هستند؟
ایتالیا به عنوان رقیب اصلی ایران در کار معرق و برنز است که محصولات شان از کیفیت خیلی خوبی هم برخوردار است. البته تولیدکنندگان ایرانی هم می توانند با آن درجه کیفی دست به تولید بزنند اما به این دلیل که قدرت خرید مردم و ظرفیت بازار کم است سعی می کنیم محصولات مقرون به صرفه تر و متناسب تری با وضعیت بازار ارائه دهیم.
البته همان مصنوعات چوبی با کیفیت بالا را به صورت سفارشی و تک برای سفارش دهندگان تولید می کنیم اما عموم محصولات مان قیمت معقولانه تری دارند. همین مساله در مورد بازار منطقه هم صدق می کند و کشورهای همسایه هم چندان توانایی بالایی برای خرید تولیدات با کیفیت ندارند یا به چنین کار هنری ای چندان بها نمی دهند.
* با این تفاسیر چالش های شما در زمینه آموزش نیروی کار، تامین مواد اولیه چوب و در نهایت قدرت خرید مردم است، در زمینه تامین رنگ و رزین مشکلی وجود ندارد؟
رنگ و رزین درست است که تولید داخلی است؛ اما به این دلیل که پتروشیمی در بورس است، نوسان قیمت آن هم خیلی زیاد شده است؛ یعنی در همین یکی دو ماه اخیر یک بشکه پلی استر که ۱۴ میلیون می خریدیم، اکنون به حدود ۱۸ میلیون تومان رسیده است. همچنین تینر هم که می خریدیم همین مقدار با افزایش قیمت مواجه شده است. به طور کلی تمام مواد اولیه اعم از چوب، رنگ، رزین، تینر و غیره همگی گران شده اند.
* فکر می کنید چقدر واسطه ها در افزایش قیمت مواد اولیه مورد نیازتان چه در بخش داخلی و چه در بخش خارجی نقش داشته باشند؟
فقط چوب و یک سری از روکش های مورد نیازمان خارجی است و رنگ، رزین و دیگر مواد اولیه مورد نیازمان همگی از طریق داخل تامین می شود. هرچند نوسانات ارزی و بورس نقش پررنگی در افزایش قیمت مواد اولیه داخلی و خارجی دارند اما فکر می کنم اگر بتوانیم مستقیم و بدون واسطه خرید کنیم، قیمت ها خیلی مناسب تر باشد و شاید بین ۲۰ تا ۳۰ درصد هزینه تولید کاهش یابد.
* بفرمایید با شرایط موجود و تجربه خانوادگی که در صنعت لوازم چوبی دارید چشم انداز ۱۰ ساله فعالیت خودتان را چگونه می بینید؟
با این شرایطی که طی ماه های گذشته ناچار به تعطیلی چند واحد کارخانه شدیم و اکنون با یک کارخانه کار را ادامه می دهیم چندان چشم انداز روشنی برای حوزه کاری خانوادگی مان نمی بینم.
* در خصوص کارخانه ای که ناچار به تعطیلی آن شدید توضیح بیشتری بفرمایید که چه تعداد نیرو و در چه وسعتی بوده است؟
از بین سه کارخانه ای که داشتیم یکی را کامل تعطیل، یکی دیگر را به اجبار اجاره دادیم و در سومی هنوز با آینده ای نا معلوم به فعالیت مان ادامه می دهیم. کارخانه ای که تعطیل شد هم ۱۶ کارگر داشت و در وسعتی ۴۰۰ متری بنا شده بود اما چاره ای جز تعطیلی آن نداشتیم.
اگر همین کارخانه را هم که در آن کار می کنیم اجاره بدهیم، باز به صرفه تر از ادامه تولید است؛ چرا که همین حالا هم فعالیت مان را نه بر حسب درآمد مجموعه بلکه بخاطر عشقی که به آن داریم ادامه می دهیم وگرنه با این شرایط تولید هیچ سودی ندارد
* با این تفاسیر به نظرتان اجاره دادن کارخانه به صرفه تر از ادامه تولید است؟
بله، حتی اگر همین کارخانه را هم که در آن کار می کنیم اجاره بدهیم، باز به صرفه تر از ادامه تولید است؛ چرا که همین حالا هم فعالیت مان را نه بر حسب درآمد مجموعه بلکه بخاطر عشقی که به آن داریم ادامه می دهیم وگرنه با این شرایط هیچ سودی برایمان ندارد.
بنابراین اگر به جای ادامه فعالیت همین مجموعه را هم اجاره دهیم هر ماه بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان سود خالص نصیبمان می شود اما تمام تلاشمان را داریم که این حرفه خانوادگی را تا جایی که امکان پذیر است حفظ کنیم.
* به نظرتان اگر شرایط مساعد شود چشم انداز کاری خودتان را چگونه می بینید؟ همچنین برای رفع مشکلات چه انتظاری از متولیان مربوطه دارید؟
در صنعت مصنوعات چوبی معرق کاری جای زیادی برای پیشرفت است. به رغم اینکه خیلی از نیروهای حرفه ای ما از ایران مهاجرت کردند و رفتن اما باز هم می توانیم افراد بسیاری را برای این صنعت آموزش دهیم.
البته موفقیت در این زمینه مشروط بر این است که متولیان از ما حمایت کنند. نه اینکه هر روز تولیدکنندگان را گرفتار بخش های اداری و از این ساختمان به آن ساختمان برای رفع مشکلات بیمه، مالیات و غیره کنند. انتظاری هم که داریم است که مسئولان در مسیر تولیدکنندگان در هر صنعتی با بروکراسی اداری سنگ اندازی نکنند.
نظر شما