حمایت فعالان بازار سرمایه از تورم، سوء تفاهم است

به گزارش بازار، مهدی رباطی، تحلیلگر بازار سرمایه و اقتصاددان در خصوص حبابی بودن شاخص ۲ میلیون واحدی خاطر نشان کرد: حباب تا وقتی که نترکد کسی نمی‌داند که این بازار حباب دارد یا خیر، بنابراین اینکه شاخص ۲ میلیون حباب داشته یا خیر، یک نظر شخصی نسبت به هر فرد است، فلذا همین موضوع است که مارکت را به وجود می‌آورد. اصلا فلسفه‌ی بازار همین است، اما در خصوص اینکه دولت در بازار چه وظیفه‌ای دارد، باید بگویم که متاسفانه علی رغم تمامی موضوعاتی که بیان می‌شود اما بازار سرمایه همواره به عنوان یک موضوع کاملا حاشیه‌ای به آن نگاه شده و شاید مسئله بورس از بسیاری از مسائل برای دولت بی اهمیت تر است. شاید دلیل این موضوع این باشد که سواد مالی در کشور ما پایین است.

وی گفت: ارزش بازار سهام ما ۲۲۰ میلیارد دلار است در حالی که یک هلدینگ ما حدود ۱۰ میلیارد دلار ارزش دارد، برای همین سیاست گذار به این بازار توجه کافی نداشته و ندارد. مثلا ما در سال ۹۲-۹۳ یک دفعه شاهد این بودیم که نرخ خوراک پالایشگاهی‌ها تغییر کرد و بازار سرمایه متاثر از آن شد. ذاتا در بازار سرمایه دستکاری مطرح نیست چرا که واقعیت اهمیتی برای سیاست گذار ندارد، به دو دلیل یک اینکه سواد آن واقعا وجود ندارد اما امروز به دلیل بالا رفتن ضریب نفوذ بازار سرمایه، کمی مهم تر شده اما هنوز خیلی جا برای پیشرفت دارد.

رباطی در خصوص راهکارها و تدابیری برای کمک در بازار سرمایه گفت: سوتفاهمی در بازار سرمایه هست که میگویند فعالین بازار سرمایه دنبال تورم هستند تا بورس رشد بکند، اما بحثی که هست این است که فعالین بازار نمی‌گویند قیمت‌ها را افزایش دهید تا بورس رشد کند، بحث این است که قیمت‌ها فقط واقعی شود تا جیب دلال‌ها این وسط پر نشود. بنابراین دولت موظف است که این مابه التفاوت قیمت به جیب تولید کننده و سهامدار برود نه جیب دلال، پس بحثی که وجود دارد این است. مثل ارز ۴۲۰۰ تومانی که تمام شرکت‌ها زیان ده شدند، در حالی که تمام محصولاتی که ارز ۴۲۰۰ به آن‌ها اختصاص داده شد قیمت‌های آن‌ها چند برابر هم شده است. بنایراین فعالین بازار دنبال شفاف سازی قیمت‌ها هستند.

وی تصریح کرد: در مورد راهکارها، همه میدانند که راهکارها چیست، این راهکارها وقتی عملیاتی می‌شود که بازار سرمایه برای سیاست گذار اهمیت پیدا کند. دلیل اجرایی نشدن این راهکارها اقتصاد سیاسی کشور است و ضریب نفوذ پایین بورس باعث شده بورس در تصمیم گیری‌ها خیلی مورد توجه نباشد.