راهکارهای زنده کردن تولید ملی

محمد کلامی؛ بازار: موضوع افزایش تولید ملی خصوص در بخش صنعت از مباحثی است که این روزهای توسط دولتمردان مطرح می‌شود اما به راستی زنده کردن تولید ملی به چه معنا است؟

برخی معتقدند که زنده کردن تولید داخلی یعنی اعطای یارانه‌های تولیدی، اما سوال این است اگر اعطای یارانه به تولید تنها راه نجات تولید داخلی است پس چرا تولید در ایران به این وضع فلاکت بار دچار شده است؟ مگر در طی دهه‌های گذشته یارانه کمی به تولید داده شده است؟ از حامل‌های انرژی تقریباً رایگان گرفته تا دلارهای ارزان قیمت و.... همه و همه یارانه‌هایی بودند که به صنعت داده شد!

برخی دیگر راه حمایت از تولید داخلی را بستن مرزها و وضع تعرفه‌های سنگین به واردات می‌دانند!

اما اگر تعرفه درمان درد بود شرکت های بزرگی که در کشور از این امتیاز استفاده کرده و می‌کنند چرا از پا در آمده اند؟ یا انحصاری که این شرکت ها در بازار داخلی داشتند به کارآمدی و ورود آنها به بازارهای جهانی کمک کرد؟

برخی نیز حمایت از تولید داخلی را اعطای وام برای تولید می‌دانند!

اما سوال این است که اگر وام به رونق تولید داخلی کمک می‌کند چرا نتیجه وام‌های کلانی که به تولید در دهه‌های گذشته خصوصاً دولت های گذشته اعطا شد نتوانست به زنده شدن تولید داخلی کمک کند؟

بنابراین به نظر می آید راه نجات تولید ملی اندکی به اندیشه و تأمل بیشتری نیاز دارد!

آنجا به نظر بنده می‌تواند تولید را نجات دهد به صورت اجمالی عبارتند از：

کاهش ریسک سرمایه گذاری در کشور

ثبات قوانین خصوصاً قوانین اقتصادی

بهبود فرهنگ عمومی در برخورد با سرمایه و سرمایه گذار

ایجاد زیرساخت های مناسب مانند شبکه حمل و نقل و....

رفع تبعیضات و انحصارات دولتی

مشاوره به سرمایه گذاران جهت سرمایه گذاری در بخش های دارای مزیت اقتصادی تا واحدهای فاقد توجیه اقتصادی شکل نگیرد

ثبات در مؤلفه‌های اصلی اقتصاد مانند نرخ ارز و بهره و....

فعالیت دولت خصوصاً رایزن های اقتصادی در جهت بازاریابی بین المللی محصولات داخلی

ترویج فرهنگ مصرف تولیدات داخلی در بخش های دولتی و خصوصی

حمایت از ایده‌های نو و تولیدات دانش بنیان

در پایان ذکر این نکته ضروری است که در شرایط اقتصادی فعلی طبقه متوسط اقتصادی از بین رفته است و دامنه خط فقر در سطحی بالاتر از حقوق کارمندان دولت قرار گرفته است، در چنین وضعیتی حیات اقتصادی و امنیت اجتماعی جامعه تهدید می شود و دولت و حاکمیت باید توجه اساسی به معیشت مردم داشته باشد.