بازار؛ گروه بین الملل: برآورد می شود که جمعیت رو به رشد جهانی و تغییر الگوی مصرف مواد غذایی تا سال ۲۰۵۰ به دو برابر تولید مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه نیاز داشته باشد. ۸۰ درصد از این افزایش باید ناشی از عملکرد بیشتر محصولات زراعی و شدت بیشتر محصولات با توجه به محدودیت توسعه زمین های کشاورزی باشد.
گسترش استفاده از فن آوری های کارآمد آبیاری و مدیریت آب کشاورزی بخش مهمی از راه حل افزایش عملکرد به صورت پایدار است - به عنوان مثال در حال حاضر تنها پنج درصد از زمین های آفریقا با آبیاری نوین کشت می شود. سرمایه گذاری در آبیاری کارآمد می تواند منجر به بهبود استانداردهای زندگی کشاورزان کوچک شود که بیشتر مواد غذایی را در کشورهای در حال توسعه تولید می کنند.
فن آوری های آبیاری کارآمد به کشاورزان دارای مزارع کوچک کمک می کند تا با استفاده موثرتر از نهاده ها، مانند آب و کود و افزایش عملکرد و کیفیت محصولات کشاورزی، معیشت خود را بهبود بخشند.
سرمایه گذاری در آبیاری کارآمد نقش مهمی در کاهش فشار بر سیستم های کشاورزی جهانی و همچنین بر محیط زیست برای پاسخگویی به افزایش تقاضای غذا ایفا می کند. آنها همچنین بهبود قابل توجهی در درآمد و استانداردهای زندگی کشاورزان ایجاد می کنند به ویژه برای کشاورزان کوچک که بزرگترین مشارکت کنندگان کشاورزی در کشورهای در حال توسعه هستند اما به طور معمول از فقیرترین و آسیب پذیرترین اعضای جامعه هستند.
چگونه فناوری هر نوع سیستم آبیاری را تقویت می کند؟
بر اساس نحوه توزیع آب در سطح زمین، می توان از بین انواع مختلف سیستم های آبیاری سیستمی را انتخاب کرد که با نرم افزار آبیاری هوشمند عملکرد آن افزایش یابد. رایج ترین سیستم های آبیاری عبارتند از سیستم بارانی، محور مرکزی، قطره ای و سیستم های آبیاری خرد هستند.
آبیاری بارانی
در سیستم آبیاری بارانی، آب از طریق لوله ها پمپ می شود و سپس از طریق آبپاش های سربار با فشار بالا توزیع می شود. این آبپاش ها را می توان در یک مکان مرکزی در مزرعه تنظیم کرد یا می توان بر روی یک سکوی متحرک قرار گیرد.
نقش نرم افزار: سنسورهای حرارتی و صوتی بارش بارندگی را تشخیص داده و شدت آن را اندازه گیری می کنند تا آبیاری بعدی را پس از توقف باران برنامه ریزی کنند. یک سیستم آبیاری هوشمند داده ها را تجزیه و تحلیل کرده و بودجه آب ماه آینده را محاسبه می کند. آبپاش ها اعلان های خودکار دریافت می کنند تا از مصرف زیاد آب و آبیاری بیش از حد به دلیل باران جلوگیری شود.
آبیاری محور مرکزی
رایج ترین روش آبیاری بارانی است و به آبیاری با چرخ و آب نیز معروف است. یک سیستم محوری معمولی شامل یک خط لوله آبیاری طولانی متصل به برج مرکزی است و به آرامی بر روی زمین به صورت دایره ای حرکت می کند و گیاهان را با سمپاش ها آبیاری می کند.
نقش نرم افزار: سیستمی که آبپاش های آبیاری دایره ای را کنترل می کند، اطلاعاتی را از سنسورهای داخل میدان برای تنظیم جریان آب یا زاویه جریان دریافت می کند. این امر به گیاهانی که از منبع آب دور هستند کمک می کند و نزدیکترین آنها را از آبیاری بیش از حد نجات می دهد. با تجزیه و تحلیل داده های آب و هوا و رطوبت خاک ، سیستم آبیاری را برنامه ریزی کرده و عملکرد و زمان برداشت احتمالی را محاسبه می کند.
آبیاری قطره ای
در این نوع آبیاری، آب مستقیماً از طریق لوله هایی با دهانه های کوچک به نام قطره چکان به ریشه گیاهان توزیع می شود. این امر به کشاورزان اجازه می دهد تا میزان تبخیر و رواناب را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.
نقش نرم افزار: برای این نوع آبیاری، چالش اصلی نمایان بودن روند آبیاری است. سیستم از طریق یک برنامه در مورد شروع و پایان آبیاری به کاربر اطلاع می دهد. همچنین پارامترهای خاک را قبل و بعد از آبیاری اندازه گیری می کند.
آبیاری خرد
میکرو آبیاری یک سیستم کم فشار و کم حجم است که کنترل دقیق آبیاری را ارائه می دهد. این سیستم به طور مستقیم آب را به ریشه های گیاه اعمال می کند و باعث بهبود راندمان آبیاری و اطمینان از توزیع یکنواخت می شود.
نقش نرم افزار: این سیستم می تواند دوز دقیق برای هر گیاه را برنامه ریزی کند زیرا مقدار آب به طور دقیق کنترل می شود. الگوریتم های هوش مصنوعی را می توان برای تشخیص گیاهان و تنظیم آبیاری مناسب استفاده کرد.
صرف نظر از نوع سیستم آبیاری که انتخاب می شود، مجهز شدن آن به حسگرهای قدرتمند اینترنت اشیاء کمک می کند تا اطلاعات مبتنی بر داده و عملکردی را بدست آوریم.
در نهایت باید گفت کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب است و حدود ۷۰ درصد از برداشتهای جهانی آب شیرین را به خود اختصاص داده است. آنچه تشدید کننده مصرف آب شیرین جهان است این است که درصد زیادی از این آب به دلیل تکنیک های آبیاری ناکارآمد و قدیمی از بین می رود.
فناوری آبیاری هوشمند قرار است با استفاده از حسگرهای مجهز به اینترنت اشیا این مشکلات را برطرف کند و کشاورزان را قادر می سازد تا شرایط مزرعه را به دقت زیر نظر گرفته و شیوه های آبیاری را بر این اساس تنظیم کنند. این امر نه تنها به مدیریت کارآمدتر آب منجر می شود، بلکه منجر به افزایش محصول و هزینه کمتر می شود.
نظر شما