بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی آسیا تایمز اخیرا گزارشی با قلم «آلیشیا گارسیا هررو» اقتصاددان ارشد و «جونیو تان» اقتصاددان با عنوان «سال ۲۰۲۱ سال درخشانی برای اقتصاد آسیا نیست» منتشر نموده است. ترجمه متن گزارش در ادامه می آید.
تقریباً ۳۰٪ از جمعیت در آسیا تاکنون حداقل یک دوز دریافت کرده اند که نسبت به کمتر از ۷٪ در پایان ماه آوریل به طور قابل توجهی افزایش یافته است. مشارکت جهت واکسیناسیون در کشورهای مختلف متفاوت است. اقتصادهای جنوب شرقی آسیا به دلیل محدودیت های عرضه، به طور قابل توجهی از همتایان خود در شمال شرقی آسیا عقب مانده اند.
اما خبر خوبی وجود دارد: تنگناهای موجود در تأمین واکسن از غرب و چین باید در نیمه دوم سال کاهش یابد زیرا این کشورها به آستانه مصونیت گله ای نزدیک می شوند. فراتر از این، انتظار می رود تولید بومی واکسن در اندونزی، کره جنوبی، تایوان و تایلند افزایش یابد.
اما برخلاف بسیاری از اقتصادهای غربی که با افزایش میزان واکسیناسیون توانسته اند محدودیت ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهند، محدودیت های حرکتی هنوز در سراسر آسیا وجود دارد به خصوص در مورد تحرک مرزی که در واقع بیشتر از یک سال پیش است.
دلیل این امر نه تنها نرخ واکسیناسیون نسبتاً پایین بلکه نگرانی های روزافزون در مورد نوع دلتا کووید ۱۹ و اثر واکسن است. در حقیقت، عفونت های تایید شده جدید در جنوب شرقی آسیا در این ماه افزایش یافته است. اندونزی اخیرا بیشترین آسیب را دیده است اما در سایر نقاط آسیا مانند ژاپن، سنگاپور و کره جنوبی نیز با افزایش سریع موارد روبرو هستند.
با باقی ماندن محدودیت ها بیش از آنچه در ابتدا انتظار می رفت، بهبود رشد آسیا به ویژه در منطقه جنوب شرقی آسیا رو به پایین است. واردات از چین هنوز به رشد اقتصاد آسیا کمک می کند اما تقاضای داخلی همچنان پایین است.
مشکل دیگر فضای مالی و پولی نسبتاً محدود، به ویژه در جنوب شرقی آسیا است. افزایش گسترده بدهی عمومی دامنه هزینه های اضافی دولت را محدود می کند، به ویژه در کشورهایی که هزینه های استقراض نسبتاً زیاد است یا دسترسی به بودجه محدود شده است. این مهم در تضاد آشکار با اقتصادهای توسعه یافته ای است که هنوز در آنها فضای تحریک های مالی و پولی وجود دارد.
علاوه بر فضاهای پولی و مالی، محدودیت های Covid-۱۹ خصوصاً در مورد جهانگردی اقتصاد آسیا را به طور متفاوت تحت تاثیر قرار داده است. این مورد به وضوح در هنگ کنگ، سنگاپور، تایلند و تا حدودی فیلیپین قابل مشاهده است. سایر کشورها بیشتر به صادرات وابسته هستند، مانند تایوان یا ویتنام و بنابراین کمتر تحت تأثیر محدودیت های سفرهای مرزی قرار می گیرند.
به طور خلاصه، سال ۲۰۲۱ برای آسیا سال درخشانی نخواهد بود آنطور که در ابتدا انتظار می رفت. برخی از اقتصادها همچنان انتظارات رشد را حفظ می کنند مانند چین اما در نیمه دوم سال با افزایش مشکلات مواجه خواهند شد، مگر اینکه دور جدیدی از محرک های مالی یا پولی انجام شود.
اوضاع در جنوب شرقی آسیا بسیار پیچیده تر است زیرا اتاق سیاست محدودتر بوده و محدودیت های مرزی تأثیر بیشتری می گذارد. چنین مشکلی با تسریع در میزان واکسیناسیون به طور کامل حل نخواهد شد زیرا انواع جدید ویروس و اثر بخشی کمتر از حد انتظار برخی از واکسن ها، مسائل را بیشتر پیچیده می کند.
نظر شما