۱۴ خرداد ۱۴۰۰ - ۰۶:۰۶
مروی: سیاست های ارزی و مالی عامل اصلی فرار سرمایه از ایران
چه کنیم تا خروج سرمایه کمتر شود؟

مروی: سیاست های ارزی و مالی عامل اصلی فرار سرمایه از ایران

علی مروی اقتصاددان بر این باور است که بازدهی سرمایه در ایران به قدری پایین تر از سایر کشورها است که حتی علقه ها و دوری از وطن را هم جبران می‌کند و سیاستگذاران باید تجدید نظر کنند.

بازار، گروه ایران: میانگین سالانه نرخ رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص از سال۱۳۹۱ تا ۱۳۹۸ معادل ۳٫۶- است. این حاکی از آن است که در این هشت سال نه‌تنها رشد سرمایه‌گذاری نداشته‌ایم بلکه رشد تشکیل سرمایه ناخالص، منفی هم بوده است.

بررسی وضعیت تشکیل سرمایه در ماشین‌آلات و ساختمان می‌تواند نشان‌دهنده نکات مهمی باشد. میانگین رشد هشت ساله ماشین‌آلات در این هشت سال ۲- درصد و برای ساختمان ۴- درصد بوده است این روند  در سالهای ۹۹ و حتی ۱۴۰۰ نیز به گفته کارشناسان بدتر  شده و نکته  جدیدی که در چند ماهه اخیر بیشتر رخ داده و کمتر رسانه ها به آن اشاره کرده اند شتاب گیری فرار سرمایه هاست  در حالی که  در یکسال اخیر امارات به عنوان کشور همسایه ما به تنهایی ۵۰ درصد  جذب سرمایه های  خارجی را در حوزه های فناوری های جدید جذب کرده و به شدت در حال افزایش سرمایه ثابت خود از محل جذب سرمایه خارجی و سرمایه گذاری داخل کشور به ویژه در بخش های انرژی های تجدید پذیرو فناوری های نوین در چارچوب اقتصاد دیجیتال است.

تا زمانی که انتظارات  فعالان اقتصادی به نحوی باشند که میزان بازدهی در بازارهای مختلف خارجی  از فعالیت های اقتصاد داخلی به صرفه تر باشد و تفاوت بازدهی وجود داشته باشد همین روند ادامه خواهد داشت

 در این باره دکتر علی مروی عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در پاسخ به این سئوال خبرنگاربازار که چرا اکنون برخی از تولید کنندگان با سرمایه خود به دنبال مهاجرت هستند و در تلاش برای راه اندازی کسب و کار خود در خارج از کشور  هستند و  فرار سرمایه ها تا کی ادامه خواهد داشت پاسخ داد: تا زمانی که انتظارات  فعالان اقتصادی به نحوی باشند که میزان بازدهی در بازارهای مختلف خارجی  از فعالیت های اقتصاد داخلی به صرفه تر باشد و تفاوت بازدهی وجود داشته باشد همین روند ادامه خواهد داشت.    

وی تاکید کرد: متاسفانه این بازدهی هم اکنون به قدری است که دوری از وطن و علقه ها را نیز جبران می کند!

مروی در پاسخ به این سئوال که چه باید کرد؛ گفت: فعلا سیاست گذاری در  اقتصاد ما به گونه ای نیست  که این اختلاف را کاهنده کند و لذا این روند ادامه دارد.

این اقتصاد دان افزود:  وقتی در سالیان  اخیر نرخ تشکیل سرمایه ثابت، پایین و در برخی موارد منفی بوده و درآن توفیقی نداشته ایم و در آن سو در جذب  سرمایه خارجی هم موفق عمل نکرده ایم  لذا اگر دولت خیلی اصرار به سرکوب  نرخ ارز داشته باشد، خروج سرمایه خیلی موثر خواهد بود.

در زمان حاضر سیاست مالی، پولی و ارزی ما مشکل دارد و کاملا منفعل است و بنابراین نمی توان حد یقفی برای نرخ ارز  با این نوع رفتار و سیاستگذاری متصور شد

وی در پاسخ به سئوال دیگر بازار مبنی بر این که برخی اقتصاد دانان مرتب از گرفتاری بیماری هلندی در اقتصاد صحبت می کنند در حالی که  نرخ ارز حدود ۶  تا ۷ برابر افزایش یافته و آیا می توان سقفی برای رشد زیاد نرخ ارز متصور شد به نحوی که نگران خروج سرمایه نبود، گفت: وقتی ما از بیماری هلندی صحبت می کنیم.   بحثی که مطرح می کنیم  بد جا افتاده. نخست باید بگویم که  همه حرف ما این است که نرخ ارز را نباید سرکوب کرد. هر چند که باید در جهت تقویت ارزش پول ملی، سیاستگذاری درست داشت.

 وی تاکید کرد: در زمان حاضر سیاست مالی، پولی و ارزی ما مشکل دارد و کاملا منفعل است و بنابراین نمی توان حد یقفی برای نرخ ارز  با این نوع رفتار و سیاستگذاری متصور شد.

 وی ادامه داد: ما  بر این باوریم که دولت و بودجه دولت باید اتکایش را به درآمدهای ارزی کاهش دهد و در عین حال سرکوب نرخ ارزی را به حداقل برساند.

گفتنی است: تشکیل سرمایه ثابت ناخالص یک مفهوم اقتصاد کلان است. منشأ توجه به نقش تشکیل سرمایه ثابت در رشد اقتصادی به مباحث کوزنتس در دهه ۱۹۳۰ مربوط می‌شود و سنجش استاندارد آن در دهه ۱۹۵۰ ارائه شد. از نظر آماری این متغیر به سنجش کسب دارایی‌های جدید یا بهبود دارایی‌های موجود توسط کسب‌وکارها، دولت و خانوار می‌پردازد و نشان‌دهنده میزان ارزش افزوده سرمایه‌گذاری شده دریک اقتصاد است.

کد خبر: ۹۲٬۰۱۸

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha