فرحناز سپهری؛ بازار: جمع سپاری مفهومی است که برای حل پروژه ها و مسایل مختلف شرکتها توسط نوآوران و کسانی که ایده های نو دارند به کار میرود. این فرایند می تواند بخصوص برای شرکتهای کوچک و متوسط راهی بهینه برای حل مساله و ارتباط با افراد نوآور باشد.
جمع سپاری دارای سابقه ۴۰ تا ۵۰ ساله به صورت علمی در جهان است به طوریکه امروزه این نوع روش حل مساله نسبت به روزهای آغازین خود از نظر اجرایی و کیفی رشد زیادی کرده است. در کشور هم هرچند پلتفرم هایی در این حوزه کار می کنند اما به باور کارشناسان این حوزه هنوز برای توسعه و جا افتادن نیاز دارد تا بیشتر آگاهی رسانی و حمایت شود چرا که می تواند در بحث اشتغال نوآوران و ارتباط این افراد با شرکتها گام موثر بردارد.
در همین راستا فرصتی پیش آمد برای آشنایی از این روش حل پروژه گفتگویی با مدیر یکی از این پلتفرمها، «علیرضا عباسیان» مدیر اجرایی پلتفرم نوآوری باز پرابلم، انجام بدهیم. که در ادامه متن این گفتگو از نظرتان می گذرد:
*در آغاز این گفتگو توضیحی در مورد مفهوم «جمع سپاری» در مقابل «برون سپاری» بدهید. چه تفاوتهایی با یکدیگر دارند؟
جمع سپاری در بحث کسب و کار مقابل برون سپاری مطرح میشود به این معنا که در برون سپاری هر مساله و یا پروژه از طرف سازمانها به یک منبع یا مجموعه خارج از آن سازمان داده میشود تا توسط افراد آن مجموعه حل شود که البته روشی مرسوم است. اما جمع سپاری مفهومی گسترده تر است به طوریکه صرفا تنها با یک عنصر بیرونی طرف نیستیم در حالیکه مساله برای بیشمار متخصص که می توانند ایده خود را ارایه دهد قابل رویت است و از طرفی در این روش شرکتها می توانند بهترین راهکار برای حل مساله شان انتخاب کنند که به صورت مکانیزم نوآوری بازشناخته میشود و به جای اینکه این روند به تنها یک مجموعه مربوط باشد به چند منبع مجموعه در جهت حل مساله و ارایه ایده منجر میشود و میتوان گفت شرکتها به راهکار بهینه برای حل مساله شان از این طریق میتوانند دست یابند. در عین حال باید اشاره کنم با وجودی که جمع سپاری یک مفهوم نجات بخشی بوده که سابقه اش به دوره مصریان و رومیان باستان بر می گردد اما به صورت علمی و دانشگاهی سابقه ای ۴۰ تا ۵۰ ساله در جهان دارد که اکنون این فرایند طی پلتفرم نوآوری باز انجام پذیر است.
*جمع سپاری در حوزه ارایه نوآوری و ایده های نو برای حل پروژه تا چه اندازه روی روند کیفیت و بهبود کار کسب و کارها به خصوص شرکتهای کوچک و متوسط تاثیر دارد؟
جمع سپاری به خاطر ماهیتی که دارد بیش از یک نفر و متخصص وجود دارند که می توانند ایده های جدیدتری ارایه دهند در حالیکه در برون سپاری خود شرکتها باید این منابع را شناسایی کنند و از طرفی در روش جمع سپاری چنانچه شرکتها نتوانستند نوآوران مربوطه را پیدا کنند در این روش می توانند با افراد مختلف خارج از این که چه رزومه ای دارند می توانند در ارتباط باشند و از ایده های آنها بهره ببرند و در جمع سپاری به جای اینکه مساله در دید یک سری افراد خاص باشد مساله در دید عموم متخصصان قراردارد به طوریکه مثلا ممکن است یک نفر در حوزه کاری انرژی کار میکند اما ایده نوآورانه در حوزه نرم افزاری بتواند بدهد در حالیکه ممکن بود با جستجو به روش قبلی نمی توانسیم به آن ایده برسیم پس از این رو در این روش هزینه گسترده تعامل با افراد مختلف را نداریم و خیلی کمتر میشود باعث کاهش هزینه وریسک است.
*چگونه این نوع پلتفرمها می تواند روی جذب افراد نوآور در کشور از طرفی اشتغال آنها توسط شرکتها سودمند باشد؟
در بحث این نوع پلتفرمها و نیاز شرکتها می توان به این مساله اشاره کرد که شرکتها و افراد متخصص که شاید نتوانسته اند به شکل متقابل با هم ارتباط داشته باشند و به تعامل برسند در این جا می توانند به راحتی با هم ارتباط داشته و افراد با شرکت بزرگ و فارغ از تخصص و رزومه ای که دارند با حل آن مساله یا پروژه می توانند حتی با شرکتهای بزرگ رابطه برقرار کند و با آن شرکت وارد کار شوند به طوریکه این فرایند می تواند اشتغال را افزایش دهد در عین حال که برای ارتباط شرکتها و بهره بردن از نخبگان راهی مفید به شمارمیرود.
* از دیدگاه شما برای توسعه چنین پلتفرمهایی چه اقداماتی در سطح کلان نیاز است؟
مجموعه ای از کمکها از سوی دولت شامل حمایت قانونی، مالی و یا دراختیار گذاشتن زیر ساخت را می توان نام برد اقداماتی برای بهم رسانی و ارتباط برقرار کردن طرفین همچون متخصصان و شرکتها از دیگر موارد است و همینطور اعطای تسهیلات و کمک به هزینه راه اندازی خط تولید آن پروژه که میتواند در سطح کلان انجام شود.
*در اقتصادهای پیشرفته چه کارهایی در این حوزه انجام شده است؟
در اقتصادهای پیشرفته تا حد قابل قبولی به دنبال پلتقرم های جمع سپاری و نوآوری باز درون سازمانی رفته اند. یعنی هر سازمانی و شرکتی یا هلدینگی این پلتفرم را خودش راه اندازی کرده است چراکه چنین پلتفرمهایی شناخت بهتری از کسب و کار دارند هم از نظر مالکیت فکری و محرمانگی و از طرفی رازهای تجاری آن مجموعه را بهتر حمایت می کند در عین حال که میزان هزینه و ریسک پایین میاید چراکه اگر زمانی پروژه ای نداشته باشند آن هلدینگ یا شرکت خودش برای اینکه آن شرکت بتواند سرپا بایستد از آن حمایت میکند و این اتفاقی است که در بیشتر اقتصاد پیشرفته می افتد.
*استقبال از این پلتفرمها در چه سطحی بوده است از سوی کسب و کارها؟ همینطور افراد نوآور؟
در این خصوص باید به پلتفرم خودمان (پرابلم) اشاره کنم که استقبال خوب بوده به طوریکه در این پلتفرم ۵ هزار نوآور با بیش از ۵۰ مجموعه مختلف همکاری داشته اند که در حوزه های مختلف هم بوده است اما من معتقدم که همچنان این پلتفرمها خیلی جا دارد تا ادبیات و لزوم جمع سپاری بیشتر شناخته شود و باید بیش از این روی آن کار شود.
*به نظرتان جوانان کشورمان برای اشتغال باید علاوه بر مدرک گرایی به چه نکاتی در جهت اشتغال خود فکرکنند؟ و یا به چه شکلی می توانند کارآفرین شوند؟
مهارتهای نرم و مهارتهای کسب و کار را علاوه بر تخصص خودشان یاد بگیرند همچنین یاد بگیرند چگونه باید یک کسب و کار را مدیریت کنند و آماده تعامل با مشکلات باشند و به ساختار ها و مشکلات سازمانها و ارگانها دولتی و حکومتی آگاه باشند و بدانند با چه نوع جنس سازمانی کارمی کنند چراکه زمانی وارد این فضای کاری شدند و یا با سازمانی کار می کنند توی ذوقشان نخورد.
*کلام پایانی خود را بفرمایید.
در پایان باید بگویم درحال حاضر هر فرایند نوآوری که انجام و طی میشود به نوعی از طریق نوآوری باز است و دیگر عملا نوآوری بسته در ادبیات نوآوران فناوران جایی ندارد و به نظرم لازم است به این مفهوم با دیدی مثبت نگاه شود و همینطور باید با اعتماد و حمایت ارگانهای بالا دستی مشکلات برطرف شود تا نکات مثبت بیشتر ارایه شود چراکه بدون این نوع ابزار آینده ای برای فناوری و نوآوری در هیچ اقتصادی نمی توانیم متصور باشیم.
نظر شما